ධර්මසිරි සෙනෙවිරත්න

ඉතා ආදියේ සිට මේ දිවයින සීහල , සීහලක ,සිංහල හා ඒ හා සම්බන්ධ නම් වලින්ම උපත ලද සින්හලාන් , සෙලාන් ,සේය්ලාන් ,සිලෝන් , හා සිහෝල් ආදී නම් වලින් හැඳින්විණි . සංස්කෘත පොත්වල සිංහල නාමය බහුලව යොදා ඇත .සමන්ත පාසාදිකා ආදී පාලි අටුවාවන්හි එය ”සීහල ”ලෙස සිටී . දෙමල පොත්වල ”සිංගලම් ” යය ලියා ඇති අතර තැනෙක ”ඊළම් ” ලෙස යෙදී ඇත . සීහලම් , ඊලම් ලෙස බිදී ඇත චීන්නු සිංහල යන්න ”සෙන් –කියා –ල ” ලෙස ලියුහ . අරාබීහු ”’සරන්දිබ් ” ලෙස… ලියුහ ..සීහලදීප”එසේ සරchaන්දිබ් විය .ටොලමි ”සලිකේ ”ලෙස ලිව්වේ සීහලක නම අසා වියහැක ..සිංහලද්වීප යන වචනයට ඉතා සමීප තවත් අරාබි වචනයක් වුයේ ”සින්ගල්දිබ් ” යන්නය . ත්‍රිකුණාමලය අසල නිත්තුප්පානේ සෙල්ලිපියක ”’සින්ඝල” නමින් සඳහන්වේ .—-සින්ඝලේන්ද්‍ර ශිලාමෙඝ —–.
චීන ජාතිකයන්ගේ සෙලාන් යන නම අනුව ජපන් ජාතිකයෝ ”සේරෝන් ” නමින් අපරට හඳුන් වති ලංකා තේ ජපනුන්ට ”සේරෝන් කෝවා” ය .බොහෝ විට යොදන්නේ සේරෝන් යන්න පමණි ..ඉරානයේ ”මොසුල් ‘ නගරයේ රෙදි ”මස්ලින් ”වුවා සේම, මඩකලපු රෙදි ”මදප්පලම් වූ සේම ,මුලින්ම පිඟන් බඩු චීනය විසින් නිපදවූ නිසා ”චය්න වෙයාර් ” වූ සේම සිංහල රටේ හෙවත් සේරෝන් හි නිපදවූ නිසා ජපනුන්ට තේ සේරෝන් විය .
වයඹ දිග ඉන්දියාවේ පළමුවන සියවසට අයත් ඛරෝෂ්ටි ශිලා ලේඛන දෙකකම ”සිංහල ” නමින් පුද්ගල නාම හැඳින්වේ .එක තැනක ”සිංහ ” නමින්ද තව තැනෙක ”’සිහිලකගේ යහළු සිංහ මිත්‍ර ”’යනුවෙන්ද ඇත .ලංකාවේ බ්‍රාහ්මී ශිලා ලේඛනයක ”සිධ සිහස බමනහ ”ය් දැක්වේ ..”සිහස ”යනු ”සිංහගේ ” යනුය් . ක්‍රි ව 4 සියවසේ සමුද්‍රගුප්ත රජුගේ ප්‍රශස්ති ඉපියක අපරටාසියන් ”සෛන් හලක ” එනම් සිංහලයෙහි නිවැසියන් ලෙස හඳුන් වා ඇත .. ඉන්දියාවේ නාගර්ජුන කොන්ඩ හි සෙල්ලිපියක ”සීහල සංඝ ”’ නම් භික්ෂුන් පිරිසක් විසින් එහි ආරාමයක් ක රවූ බව කියවේ.. එය ක්‍රි ව 4 සියවසේ ය—මහසෙන් රජ සමයේය .සිංහල දේශයෙන් ගිය සංඝයා සීහල සංඝ විය . අන්ග්ලොවරුන්ගේ රට ඉංග්‍-ලන්ඩ් වූ ලෙසිනි
මතු සම්බන්ධය