ග්‍රාමීය ආර්ථිකය පිළිබඳ අර්බුදය ගැන රජය සැලකිලිමත්ද
Posted on April 1st, 2020
මතුගම සෙනෙවිරුවන්
ලංකාවේ ජීවත් වන බහුතර ජනතාවගේ ජීවනෝපායන මාර්ගය වන්නේ ගොවිතැනයි.ගොවි තැනට සාපේක්ෂකව එයට සේවා සපයනබොහෝ පිරිසක්ද එම ආර්ථිකයට ඇතුලත්ය.එසේම අනෙකුත් සියලුම දෙන ජීවත් වීම පිණිස විවිධ ජීවනෝපායන මාර්ගයන් අනුගමනය කරති..රැකියාවන්හි නිරත අය ව්‍යපාරයන්හි නිරත අය මාසයක නිමාවේදී වැටුපක් අතට ගන්නා අතර ව්‍යාපාරිකයන් තමන් ගේ බැංකු ගිණුම් තර කර ගනිති. නමුත් බහුතර පිරිසක් ගමේ තිබෙන දේ වැඩි වර්ධනය කර ගනිමින් ඒවාට සේවා සපයමින් යැපේ.මේ තත්වය සම්බන්ධ නිවරදි වාර්තා ජන සංගණනයන් තුළ යම් තරමකින් හමු වුවද ඒවා සම්පූර්ණ නැති බව තේරුම් යන්නේ රට ආපදා අවස්ථාවකට පත් වූ විටය.වර්තමාන වසංගත තත්වයන් හමුවේ එවැනි නිවැරදි සංඛ්‍යාලේඛන මත රජයේ ප්‍රතිපත්ති තීරණය කිරීම අත්‍යවශ්‍ය වේ. විශේෂයෙන්ම අඛණ්ඩ ඇඳිරි නීතියක් ක්‍රියාතමක කරන කල්හි. සේවා ආරථිකය බිඳ වැටෙන බැවින් ජන ජීවිතය අඩාල නොවන පරිදි පවත්වාගෙන යෑමට නිවරදි සංඛ්‍යාලේඛන මත රජය සිය ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කළ යුතුය.
පහත දැක්වෙන්නේ ලංකාවේ ජනතාව ග්‍රාමීය වශයෙන් සිදු කරන ආරථික ක්‍රියාවන්
කීපයකි. මේවා ඒකිනෙකට බැඳී පවතින අතර එකක් බිද වැටෙන කලිහ් අනෙකටද පැවතිය නොහැකිය.
1/ පුවක් ඒකතු කිරීම -පුවක් තොග අපනයනය
2/ කුඹුරු ගොවිතැන් කිරීම – වී කෙටීම
-සහල් පිටි කර්මාන්තය
3/ එළවලු ගොවිතැන – එළවලු තොග රැස්
කිරීම ප්‍රවාහනය
4/ පොල් වගාව – පොල් තොග රැස් කිරීම
-කොප්පරා කර්මාන්තය – තෙල් සිඳීම
5/ කුලුබඩු බෝග වගා කිරීම -කුලු බඩු
එකතු කිරීම – අපනයනය
6/ පළතුරු වගාව – පළතුරු තොග රැස්
කිරීම
7/ මල් වගාව -මල් තොග වශයෙන් සැපයීම
8/ කටුසර භෝග වගාව – ධන්‍ය වලින් පිටි
සකස් කරවිකිණීම
9/ මැටි වළන් නිෂ්පාදනය
10/ කම්මල් වැඩ – වෙල්ඩින් වැඩ
11/ පොල් කැඩීම – ගස් කැපීම -පොල් ලී
පැලීම
12/ දැව භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය
13/ විසිතුරු භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය
14/ දේශීය ඖෂධ එකතු කිරීම -සිංහල බෙහෙත්
සල් පවත්වාගෙන යෑම
15/ පෙදරේරු වැඩ
16/ පොල් ලෙලි වලින් කොහු සකස් කිරීම -කොහු ඉදල් නිෂ්පාදනය-අපනයනය
17/ ජ්‍යෙතිෂ සේවා සැපයීම
18/ පේෂකර්මාන්තය
19/ කුඩා තේවතු වගාව – තේ දලු නෙලීම
20/ රබර් වගාව -කිරි කැපීම – කිරි සහ රබර් ෂීට් එකතු කිරීම
මෙහි සඳහන් වන්නේආර්ථික ක්‍රියාකාරකම් කීපයක් පමණකි. මෙම ක්‍රියාකාරකම් තුළින් ආහාර සුරක්ෂිතතාවය ඇතිවන අතර හදිසි ව්‍යසනයකදී වුව ගමේ ජනතාව කිසිවෙකුටත් අත පෑමක් නොමැතිව සිය දිවි ගමනේ යෙදෙති.නමුත් නාගරික ජනතාව එසේ නොවේ. ඔවහු වෙළෙඳ කටයුතු වල යෙදී සිටින අතර විවිධ ආයතනයන්හි රැකියාවලද යෙදී සිටිති. මාසික වැටුපක් ලබන පිරිසමධ්‍යම පන්තියට අයත්ය. දෛනික වැටුපක් ලබන පිරිස ඉතා විශාලය.නාගරය තුල ආහාර සුරක්ෂිතතාවය පවතින්නේ සිල්ලර වෙළෙඳ සල් සහ සුපරි වෙළෙඳ සල් ජාලයෙහි ශක්තියෙනි.මේවා යම් හෙයකින් බිඳ වැටුනහොත් දෛනික වැටුප් ලබන්නන් විහාල පිරිසක් අනාත වේ.ගමට මෙම තත්වය දරා ගැනීමට හැකි කාල සීමාව ඉහළය. නමුත් පෙර සඳහන් කළ ගමේ සේවා ආර්ථිකය බිඳ වැටුණ හොත් ආහාර සුරක්ෂිතතාවය තිබුනද ඒවා සපයා ගැනීමට තිබෙන අවස්ථාවන් නැතිවේ. නාගරික ජනතාව සිය මූලික ආර්ථික ක්‍රියාකාරකම් වලට අමතරව නවීන තාකෂණයෙන් යුතු සේවා ආර්ථිකයකින්ද යැපේ. .නගරයක තිබෙන සංනිවේදන ආයතනයේ සිට විවිධ තාක්ෂණික සේවා සපයන්නන් මේ වන විට ජනතාවගේ අවශ්‍යතාවයන් මත ශක්තිමත්ව පවතී. මෙම ආර්ථිකය මගින් ජනතාව ජීවත් කරවීමට කරන සේවයද සුලුපටු නොවේ.
ග්‍රාමීයආර්ථිකය මගින් ලංකාවේ රුපියලේ අගය වැඩි කරලීමට උපකාරි විය යුතු නමුත් මහ බැංකු වාර්තා අනුව එය සිදු වන්නේ අල්ප වශයෙනි.එහෙත් ඒ මගින් ජනතාව ජීවත් කරවයි. කන්කෙඳිරියක් නොමැතිව රට පාලනය කර ගැනීමට පාලකයන් හට හැකිවන්නේ සාම්ප්‍රදායික ආර්ථිකයේ බලයෙනි. මෙම ආර්ථිකය බිඳ වැටීමක් සිදු වන කල්හි සමස්ත ආර්ථිකයම ශූන්‍ය කරලීමට බලපෑම් ඇති කරයි. වර්තමානයේ ඇතිව තිබෙන වසංගත තත්වය හමුව ආණ්ඩුව ඇඳිරි නීතිය දීර්ඝ වශයෙන් තබා ගැනීමෙන් ඉහතකී ග්‍රාමීය ආර්ථික ක්‍රියාකාරකම් සියල්ල බිඳ වැටී ඇත. එම නිසා නිවෙස් වලට ආහාර සැපයීමේ සිට විවිධ සේවා සපයන්නට පාලකයන්ට සිදු තිබේ.මෙය මහත් අසීරු කාරණයකි. ජනතාව තූළ පවතින අවශ්‍යතාවයන් එකිනෙකට වෙනස් බැවින් ඒවා අඩුපාඩුවක් නොමැතිව සැපයීම ලෙහෙසි පහසු කරුණක් නොවේ. උදාහරණයක් වශයෙන් වට්ස්ඇප් සහ වයිබර් මගින් ඉංග්‍රීසි බෙහෙත් වර්ග ගෙන්වා ගැනීම යෝජනා කිරීමයි. එම නවීන තාක්ෂණය කෙරෙහි විශ්වාසය තබා සිටින අය කල්පනා කළ යුතු දෙයක් නම් අන්තර්ජාලය හරහා ද වෛරස ගමන් කල හැකි බවයි.එසේම මෙම බෙහෙත් වර්ග වරින් වර දොස්තර වරුන් විසින් වෙනස් කරන අවස්ථා තිබේ. දොස්තරවරයෙකු මුණ ගැසීමට අවස්ථාවක් නැති සමයක එම බෙහෙත. දිගටම ගැනීම තුලින් ඇති වන බියකරු තත්වයට. අප මුහුණ දෙන්නේ කෙසේද.
එම නිසා සමාජ සම්බන්ධතා විශාල වශයෙන් දුරස්තර නොකර අදාල වසංගත රෝග වලට නිවරදි ඔසු සොයා ගත යුතුය.ජපානය විසින් එයට ඔසුවක් සොයා ගෙන ඇතැයි කියන අතර එය කඩිනමින් ගෙන්වා ගැනීමට රජය කල්පනා කරයි. නමුත් මේ රටේ තිබෙන පාරම්පරික ඔසු වට්ටෝරු පදනම් කොට නව බෙහෙත් සොයා ගැනීමටද හැකිය. ඒයටද අවශ්‍ය රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණයක්ද තිබේ.විශේෂයෙන්ම දේශීය වෛද්‍ය වරුන් ද සාභාගි කරවා ගැනීමෙන් දැනට සිටින රෝගීන් සුවපත් කරගත යුතුය.බොරැල්ල ආයුර්වේදය මෙන්ම නාවින්න ආයුර්වේදය සතුව එවැනි පහසුකම් රාශියක් තිබෙන අතර ඒවායින් වැඩ ගැනීම සෞඛ්‍ය ඇමතිතුමියගේ වගකීමකි. ග්‍රාමීය ආර්ථිකය තවදුරටත් බිද වැටීමට සැලැස්වීම රටට ඉතා අහිකකර ප්‍රතිඵල ළඟා කරදෙන්නකි. එම නිසා රොගීන් ඉතා ඉක්මනින් සුවපත් කර ගැනීමට බටහිරි වෛද්‍යවරුන් සහ දේශීය වෛද්‍යවරුන් ගෙන් සමන්විත ඒකාබද්ධ යන්ත්‍රණයක් සකස් කරන අතරතුර ග්‍රාමීය අංශයේ යටිතල පහසුකම් ඉතා ඉක්මනින් යථා තත්වයට පත් කළ යුතුය.එසේ නොමැති වුවහොත් රට පුරා දුර්භික්ෂයක් ඇති වීම වැලැක්විය නොහැකිය.
මතුගම සෙනෙවිරුවන්
April 2nd, 2020 at 8:52 am
We all know what should be done to save us from Corona and we must be thankful to all those in the try forces, police and the health services for trying to just that.
We had a economic situation like this in early seventies when nobody came to help us with forex. Unfortunately for Mrs. B there were not many expatriates to send forex in billions as at now. If we had steady flow of forex then we would have been at least like Malaysia today.
We have a golden opportunity to catch up with the lost time. We have capable people in the manufacturing sector. We have a lot of innovators. They have showed their capability by producing a ventilator for Rs. 200,000,00 locally when the Prez’s IFS man said he can do it for Rs. 3 million (according to a paper report).
Unfortunately nobody trust the management of our economy. Perhaps that is the reason for the central bank to print money and plead with citizens to bring in their savings from abroad. According to today’s News First Newsline they have printed an unbelievable amount money recently. No wonder the investors are taking their money away even when people may view our country as a good tourist destination as well as a place for wealthy people to to come and stay. Our rupee will be virtually worthless very soon.
I therefore believe that what we need is a trustworthy government rather than a so called national government consisting of people with lots of pending court cases. The minorities who want us to sink further will recommend what is advantageous for them. I therefore think that it is Maco who can take us out of this misery by holding the elections as soon as possible in consultation with the health authorities. The political parties can go on with their campaigns using electronic media until such time.