Courtesy The Daily Mirror

Several complaints had been lodged with the Kollupitiya Police claiming that various items and equipment were stolen from the Temple Trees.

Police said the staff of the Temple Trees had lodged the complaints.

The Media Unit of the Temple Trees also complained that some of their equipment was stolen from the Temple Trees.

However, a senior officer of the Kollupitiya Police said they were unable to ascertain what items were stolen from the Temple Trees premises  as protesters are still occupying the Temple Trees.

However, the police confirmed that a number of items were stolen from the Temple Trees and several properties were also damaged.

Meanwhile, several protesters inside the Temple Trees were hospitalized early this morning following a clash between two groups.

The Kollupitiya Police are investigating.(Darshana Sanjeewa Balasuriya)

Courtesy The Daily Mirror

A group of officials from the Archeology Department arrived at the President’s House this morning to ascertain whether there have been any damage caused to the properties which have archeological value.

The officials including the Director General of the Archeology Department Anura Manathunga discussed with the protesters who are occupying the premises.

A large number of protesters stormed the President’s House, Presidential Secretariat and Temple Trees last Saturday and they are still occupying the premises.

 

Courtesy The Daily Mirror

– Gotabaya Rajapaksa yesterday signed his resignation letter, dated for July 13

– Speaker will make a public announcement tomorrow ending Gotabaya Rajapaksa’s presidency

– Rajapaksa was still in the country and was protected by the Armed Forces

President Gotabaya Rajapaksa yesterday signed his resignation letter, dated for July 13 and the Speaker of Parliament will publicly announce it to the nation tomorrow, the Daily Mirror learns.

The resignation letter of the President was signed and handed over to a senior government official who will hand it over to the Parliament Speaker.

Speaker Mahinda Yapa Abeywardena who has been informed of the letter will then make a public announcement tomorrow ending Gotabaya Rajapaksa’s presidency.

Speculation was rife yesterday that Rajapaksa had already left the island last afternoon, however, these reports were rejected by senior sources close to the President who confirmed to Daily Mirror that Rajapaksa was still in the country and was protected by the Armed Forces.

Just before the July 9 riots, President Rajapaksa was evacuated from the President’s House in Fort by the security forces and was protected on a naval vessel within the territorial waters of the country for security reasons.

However, sources close to him said that Rajapaksa physically met commanders of the tri forces yesterday morning at 9.30 am and thereafter remains in the country. His exact whereabouts in the country is unknown but he is likely to leave the country this week, paving way for a new President to be sworn in and an All Party government to be formed.

On Wedneday Prime Minister Ranil Wickremesinghe will for a temporary period be sworn in as the President till a new President is selected by Parliament on July 20. Speaker Mahinda Yapa Abeywardena in a statement said party leaders had decided to elect a new President on July 20 through a vote in Parliament in accordance with the provisions of the Constitution.

Nominations for the presidency will be called for on July 19.

So far the two confirmed candidates are the Prime Minister and Opposition Leader Sajith Premadasa who yesterday already informed that he is ready to rebuild Sri Lanka’s economy.

Courtesy International Business Times

Sri Lanka’s president was considering using a navy patrol craft to flee the island Tuesday following a humiliating standoff with airport immigration, official sources said.

Gotabaya Rajapaksa has promised to resign on Wednesday and clear the way for a “peaceful transition of power” following widespread protests against him over the country’s worst economic crisis.

The 73-year-old leader fled his official residence in Colombo just before tens of thousands of protesters overran it on Saturday. He then wanted to travel to Dubai, officials said.

As president, Rajapaksa enjoys immunity from arrest, and he is believed to want to go abroad before stepping down to avoid the possibility of being detained.

But immigration officers refused to go to the VIP suite to stamp his passport, while he insisted he would not go through the public facilities, fearing reprisals from other airport users.

The president and his wife spent the night at a military base next to the main Bandaranaike International airport after missing four flights that could have taken them to the United Arab Emirates.

Rajapaksa’s youngest brother Basil, who resigned in April as finance minister, missed his own Emirates flight to Dubai early Tuesday after a similar standoff with airport staff.

Basil — who holds US citizenship in addition to Sri Lankan nationality — tried to use a paid concierge service for business travellers, but airport and immigration staff said they were withdrawing from the fast track service with immediate effect.

“There were some other passengers who protested against Basil boarding their flight,” an airport official told AFP. “It was a tense situation, so he hurriedly left the airport.”

Gotabaya Rajapaksa fled his residence in Colombo just before tens of thousands of protesters overran it Photo: AFP / Arun SANKAR

Basil had to obtain a new US passport after leaving his behind at the presidential palace when the Rajapaksas beat a hasty retreat to avoid mobs on Saturday, a diplomatic source said.

Official sources said a suitcase full of documents had also been left behind at the stately mansion along with 17.85 million rupees in cash, now in the custody of a Colombo court.

There was no official word from the president’s office about his whereabouts, but he remained commander-in-chief of the armed forces with military resources at his disposal.

A top defence source said the president’s closest military aides were discussing the possibility of taking him and his entourage overseas aboard a naval patrol craft.

A navy boat was used on Saturday to take Rajapaksa and his aides to the northeastern port city of Trincomalee, from where he was helicoptered back to the international airport on Monday.

“The best option now is to take the sea exit,” the defence official said. “He could go to the Maldives or India and get a flight to Dubai.”

Another alternative, he added, would be to charter a plane to fly him from the country’s second international airport at Mattala, opened in 2013 and named after the president’s elder brother Mahinda.

It is widely considered a white elephant, with no scheduled international flights and described as probably the world’s least-used international airport.

Rajapaksa is accused of mismanaging the economy to a point where the country has run out of foreign exchange to finance even the most essential imports, leading to severe hardships for the 22 million population.

If he steps down as promised, Prime Minister Ranil Wickremesinghe will automatically become acting president until parliament elects an MP to serve out the presidential term, which ends in November 2024.

Sri Lanka defaulted on its $51-billion foreign debt in April and is in talks with the IMF for a possible bailout.

The island has nearly exhausted its already scarce supplies of petrol. The government has ordered the closure of non-essential offices and schools to reduce commuting and save fuel.

KAMALIKA PIERIS

Shivanthi Ranasinghe observed in May 2022 that for the past two months, the country has been experiencing different types of protests. Television news from March 2022 onwards showed groups of people in different towns blocking the main roads protesting against the shortage of petrol, gas, kerosene, as well as electricity cuts. These protests continued into June 2022 and scenes from them were seen daily in television news. There was a demonstration in Horowopotana on April 21^st.

Shivanthi observed that these protests did not erupt in just one area, they erupted in several areas simultaneously. This shows that the protests are organized by a central force. They remind one of the USA sponsored  Arab Springs, she said. A protest of this nature and scale strongly indicates the support of INGOs as well.

The protests that ended in violence on 31 March were of very serious nature. The violence erupted closer to midnight, which in itself was unusual for a protest. Usually, protests are very much a daytime affair. It was very clear that something very serious was afoot threatening national security said Shivanthi .

However, that glimpse of violence thereafter disappeared and was replaced by protests by Colombo yuppy crowd. Usually, protests in Sri Lanka are by lower middle class youth whose slogans are in Sinhala. These protestors however were mostly from middle or upper middle class and the primary language of protest was English, concluded Shivanthi.

Then  came  an impressive  countrywide token strike on April 28. Trade unions representing banks, railways, education, harbour, electricity, postal, apparel industry and tea estate workers joined in.

 This was followed by an equally impressive  country wide hartal on May  7^th. This hartal would beat all previous hartals in the country, the organizers said. It did. This hartal was certainly  even more successful than the 1953 hartal, analysts said.

Over 1,000 government and private sector trade unions, representing all sectors from transportation to banking, participated.  Employees of government, semi-government and private institutes also joined. The country came to a standstill with almost all public and private sector services halted. All regional traders associations  supported the hartal. Shops closed in all towns. Trains  and private buses did not operate.

Demonstrations were held in  towns. Workers in Katunayaka, Biyagama, Seethawaka, Kotagala and other Free Trade Zones, too, joined the demonstrations. The staff of the Colombo National Hospital, Lady Ridgeway Hospital, the Castle Street Hospital, and other health institutions, did not take part in the strike, but they held demonstrations during the lunch hour and in the evening. Organizers asked people to hoist black flags in their houses.

Protests that began as small groups in every nook and corner, suddenly, in a well coordinated move shifted to the front of the Presidential Secretariat. There were  two agitation sites,  a major one located at the Galle Face in front of the Presidential Secretariat, called   GotaGogama”  and in  a minor one, later on, in front of Temple Trees, called Mynagama.  GotaGogama  started on  April  9^th..  Multiple GotaGogama branches” have sprung up in Anuradhapura, Kandy, Galle, and Negombo, reported the media on April 22.  

 Observers noted that the title given to the gama was in English, it was GotaGogama”. it was put up in foot high letters on a name board at  Galle Face. There was also briefly, the title GotaGotta Go, which sounds American.

The Galle Face venue caught on, precisely because it was  Galle Face”. Yahapalana 2 and the USA  had selected the location well.  it provided a location for protests,  to allow the public to ventilate its  anger and  grievances in a controlled   location.

GotaGogama attracted a large number of supporters within a very short time. The majority of the protesters were the angry public, happy to be given a  convenient place in which to shout out their anger. There was a steady stream of supporters. People arrived to demonstrate, even in the pouring rain. Raincoats and garbage bags were handed out to them.  

The logistics at GotaGogama were   sound.   There was a core group of mature youth, permanently there,  providing services and organizing  the crowd. There were loudhailers and also megaphones in strategic areas. One group handed out mikes for protesters to express themselves. A stall had Bristol board with markers and crayons for those who didn’t come to the site with placards.

As GotaGogama progressed it became a major venue for protest. Group after group came here to   protest, shout,  complain. They included  professionals, academics, lawyers,  artists. They were  greatly   welcomed by the loudly complaining public.

The legal and Medical professions came in deputation to announce their displeasure. Artists, religious leaders, sports personalities also came to  support GotaGogama.. Television news showed the protests in their daily broadcasts. While visibly exhausted, participants are persistent, observed the media.

The pubic  came to Galle Face to demonstrate even during the Sinhala  New Year, which is always reserved for family reunions. Instead of travelling back to their homes, in the villages, entire families, young and old alike, left their homes to come to Galle Face.

The crowds enlarged in the evenings when the usual Galle Face visitors join the Aragalaya partly out of curiosity. The numbers at the protest site increased during holidays  and dropped as the work week commenced. The bulk of the crowd was middle class Colombo residents. They were able to shuttle between home and Galle Face

GotaGogama  soon became a temporary  settlement with protestors living on Galle Face Green in tents. These  tents occupied the large expanse of grounds at Galle Face, at the Presidential Secretariat end. There were washrooms and  food stalls.  

 Groups took turns to take up residence. Many  do not go back but pitch tent there, said an observer.  One businessman, who sells wedding invitations and cake boxes, has been camping at Galle Face since April 9 when he first came to Galle Face.

More and more  people  were sleeping over in tents  and soon, the infrastructure was groaning.  The number of stalls increased. One stall overflowed with everything from water to biscuits to cooked food. Dinner comprised of at least five different varieties, that day. They even ran out of paper plates and cups.  It had no shortage of helpers.

The isso vadey” vendors of Galle Face who are usually near the sea moved to the sides of the main road along with the sara vita”, ice cream, achcharu” and pineapples. A cigarette went for Rs 100.

Critics observed that The  Galle Face protest would not have lasted for more than a few days  if not for the support given by private sector firms, observed an Island editorial. The facilities, including food and water, are predominantly donations. The food provision was very generous, there were  all kinds of biscuits, paper serviettes, tea and buns, even expensive, elusive powdered milk, observed the media.  

The GotaGogama provided other facilities for its  tent settlers and visitors. GotaGogama had a library, barber saloon, medical center phone charging booth,  kitchen, centralized logistics and  an IT centre. Also a legal advisory office,a cinema,  a school, an art gallery. The tent library is always full of readers hunched over books in deep concentration amidst the noise.

GotaGogama had the ambulances and medical tents, the artist corners, library, the legal aid tent, phone charging stations, recycling point for plastic bottles, multiple music tents and puppet shows, drawing materials for children, portable toilets and food for everyone, reported Sunday Times. Over the past week, a free childcare” center, free counseling center and more legal advice centers were set up  Sunday Times  added. The pharmacy” at Galle Face stocked a large array of donated over-the-counter medication from Panadol and Asamodagam to antibiotics, balm and Strepsils.

Musical shows, and other performances have given the Aragalaya a carnival atmosphere which helps to retain continued interest. Memorials, music, poetry and performance art pieces keep adding on to the landscape observed the media. It is like a beach carnival with free entry and exit at will said Sena Thoradeniya.

The proliferation of national flags added to the colour.  the chanting, the slogans, the singing and endless tooting, some of it rhythmic and coordinated, gave Galle Face a carnival atmosphere without ever diminishing the political reason for this unprecedented mass gathering.

The protest movement, and the self-led groups within GotaGogama, have been disciplined and careful in their approach. There was never even the faintest threat that the protest would turn violent, said an admirer. The mood was unflinchingly upbeat. The protests are peaceful and carnival-like said the BBC.

There was plenty of politics and political strategy  at GotaGogama. There was an international media centre” for press conferences and media-related work.

 Black flags with anti-Government and anti-Rajapaksa slogans flew from light poles. There are murals against ecological harm caused by the Government and portraits of murder victims. Painters are creating politically vibrant caricatures on-site, reported the media.

There was a 22-minute video,  which draws parallels between Guatemalan rulers and Rajapaksas in Sri Lanka. The narrator with the aid of a visual portrays the present struggle as the tip of the iceberg.

There was also free political education. Young activists conduct teach-outs to spread political awareness,. At the People’s Forum”, there are thought-provoking statements hung on the sides. People read them and write down their views on a book at the desk. Tent-holders say these ideas will be compiled and published, reported Sunday Times.

A People’s University” for intellectual discussions is humming with the sound of conversation. A giant screen at the site play clips from Parliament and so on. There are always viewers.

People have a lot of questions, especially about the constitutional solutions available to them,” noted a University student who was at the law advice tent” Started by a group of friends from the University of Colombo Law Faculty, it has been addressing questions about how the President could be removed, the possibility of reclaiming stolen national assets, the right to protest, the no-confidence motion, the travel bans and the recourse available when the President does step down.All the solutions we give are ones that are available within the Constitution of Sri Lanka,” they said.

However, critics observed that while GotaGogama was  blocking the entrance to the Presidential Secretariat   facing Galle Face, Presidential Secretary Gamini Senarath continued to use his Presidential Secretariat office and went there through a rear entrance. Protestors were occupying the main one. Both appear content with the arrangement , said the media.

Political education was conducted elsewhere too. There was a need to have teach-outs at the peripheries of people’s protests, said the organizers. While there was enthusiasm and energy, I think if we also don’t have very specific demands, after a certain point you go back home and wonder what exactly it is you’re asking for.

The first teach-out was held at Independence Square  on April 6. Around 100-200 people gathered to hear from the two speakers. This very first ‘Teach-out at the protest’ was organized in order to ‘create strategies to maintain momentum as well as build a collective political consciousness about this moment’. In order to be inclusive, the sessions were conducted in English, Sinhala and with Tamil translation

They  had six teach-outs through April covering topics from history, politics and economics to ethnicity, violence, corruption, law. the reason that Sri Lanka is in this situation is because of a lack of both education and political engagement amongst citizens so we opted for short-term benefits rather than long term solutions, said the organizers.

චන්ද්‍රසිරි විජයවික්‍රම, LL.B., Ph.D.

හැඳින්වීම– part I

පොතක් වශයෙන් මා විසින් පිළියෙලකල ඉහත සඳහන් මාතෘකාව සහිත ලිපි එකතුවට ලියනලද හැඳින්වීම කොටස් දෙකකින් ඉදිරිපත් කරන්නේ ජූලි 9 දා සිදුවූ ජනාධිපති ගෝඨභයගේ ඉවත්කිරීම සමඟ රටේ උද්ගතව ඇති අර්බුදකාරී තත්වය ඉදිරියේ එහි සඳහන් කර ඇති කරුණුවල වැදගත්කම නිසාය. අලි–මිනිස් ගැටුම් ගැන ඇතිවූ පෙලපාලි මෙන් නොව, පෝර දියව් පෙළපාලි රෙජීම් චේන්ජ් එකක් සඳහා මානබලමින් සිටි රට කැබලිකිරීමේ දෙස්–විදෙස් ව්‍යාපාරයට ඉණිමඟක් ලබාදුන්නේය. රටේ යහපත සඳහා සිස්ටම් චේන්ජ් එකක් වේවිද, නැද්ද යන්න නුදුරු අනාගතයේදී දැනගැනීමට හැකිවනු ඇත. ලංකාව ලෝකයේ වඳවෙමින් යන අතීත ශිෂ්ටාචාරයක් වන සිංහල බෞද්ධයාට ලෝකයේ ඇති එකම ඉඩම් කැබැල්ල බව පෙන්වා දෙන්නට තරම් දණුමක් හෝ ආත්ම ශක්තියක් ඇති සිංහල බෞද්ධයෙක් මෙම අරගලයේ ඉන් පිට නැතිවීම ඛේදජනකය.

(1956 අප්‍රේල් මස මහ මැතිවරණයට පෙර බෙදාහරින ලද මෙම කාටූනය සංකේතවත් කලේ කළු සුද්දන්ගෙන් රට බේරා ගැනීමේ අවශ්‍යතාවයය. 2018 නොවැම්බර් ජනාධිපති මැතිවරණයෙන් පසු තරුණ තරුණියන් තාප්පවල, බිත්තිවල චිත්‍ර අඳිමින් ප්‍රදර්ශණය කලේද එම අභිප්‍රායමය).

චන්ද්‍රසිරි විජයවික්‍රම, LL.B., Ph.D.

ලංකාව: කළු සුද්දන්ගේ පාලන සමය, 1948-2019

(මන්ත්‍රී ප්‍රජා-තන්ත්‍ර [නාස් ලණු] වාදය)

පටුන

1. හැඳින්වීම

2. කළු සුද්දන්ගේ සම්භවය හා ආධිපත්‍යය

1.බමුණු කුලය බිඳ වැටීම

2.වළාකුළක් ලණුවකින් බැඳගත හැකිද?

3.විදේශ අමාත්‍යාංශයට අබසරණයි

4.බුද්ධාගම කොට උඩ යවන්න හිතන තිසරණී

5.හින්දු-බෞද්ධ මිත්‍රත්වය

6.දොස්තර මහත්තයා හා වෙද මහත්තයා

7.රෙදි ගැලවීම නිසා යට ගවුමෙන් ඉන්නා කඳු

8.හාමුදුරුවරුන්ට 13 සංශෝධනය අමතකවීම

9.සිවුරු පොරවා ගත් කළුසුද්දෝ

3. ප්‍රජා-තන්ත්‍රවාදය නමැති නාස් ලණුවෙන් ගැලවෙමු

1.ලිප්බොක්කේ හිරවුණු බෝධිසත්ව නාගයා

2.බුදු දහම හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය

3.කොරෝනා-තන්ත්‍රවාදය

4.ඕ මයිගෝඩ් ලංකාව හා බුදු අම්මෝ ලංකාව

5.වැව් බැඳි රාජ්‍යය

4. කළු සුද්දන් නැටූ නාඩගම් හා ඒවාට මුහුණ දීම

          1. ඒකීය ශිරි ලංකාව මොන බම්බුවටද?

          2.දෙමළ බෙදුම්වාදය මතවාදයෙන් පැරදවීම

3. ලංකාවේ මුස්ලිම් වෙළෙන්ඳන් අරාබි ශාරියා මිණීමරුවන් කිරීම

4.මැකියාවේලි ශාස්ත්‍රය අනුගමනය කල මුවර් නායකයින්

5. ශාරියා/ඉකුවාන් ආක්‍රමණය: අගමැතිලා, ජනාධිපතිලා නාස්ලණු දමා ගැනීම

6.සිංහලයා ශ්‍රී ලාංකික කිරීමේ ව්‍යාපාරය, හා ගර්‌භාශ යුද්‌ධය

7.සජිත්-රනිල්-චන්ද්‍රිකාගේ රට කැඩීමේ ප්ලෑන

8.ඉංග්‍රිස් පාරුව කරට ගැනීම

9. සුප්‍රීම් උසාවිය හා පක්ෂ දේශපාලනය: නීතියේ ආධිපත්‍යය

10.ලංකාවේ දුෂ්ඨ ත්‍රිකෝණය

5.  අපට මඟක් ඇත – බුදු දහම හා තිරසර සංවර්ධනය

          1. පර සුද්දා – පර මන්ත්‍රී– පර කළුසුද්දා

2.රටවල් අසමත් වන්නේ ඇයි– ධර්මපාලතුමා ලොවට දුන් දායාදය

          3. ඉතිහාසඥ මයිකල් රොබට්ස්ට අනාගාරික ධර්මපාලතුමා මුණගැසීම

          4.පොසොන් ආක්‍රමණය

5.පන්සල් අතරමංකල ලංකාවේ හා දකුණු ඉන්දියාවේ දෙමළ බෞද්‌ධයා

6. බෞද්ධයින් ප්‍රචණ්ඩත්වයට ඇයි මච්චර ලොල්!

7. රට ගොඩගන්නට වෙහෙසුණ කළුකොඳයාවේ මහනාහිමි

හැඳින්විම

අසිරිමත් ලංකාව: අනුරාධපුර-පොළොන්නරු රාජධානි

යම් රටක ඉතිහාසය වනාහි ඒ රටේ අතීත භූගෝල විද්‍යාවය. අතීතයේ පැවති ආර්ථික, දේශපාලන, ආගමික, සාමාජික ක්‍රියාදාමයන්  පොළෝ තලය මතුපිට ඇතිකල රටා (landscape patterns), ඒ, ඒ කාලවල පැවති භූගෝල විද්‍යාව හෙවත් මිනිසා හා ඔහුගේ/ඇගේ පරිසරය අතර පැවති අන්තර් සම්බන්ධතාවයේ ප්‍රතිඵල විය. මෙම සම්බන්ධකම් පිළිඹඳ ශාක්ෂි පුරාවිද්‍යාවෙන් හා මහාවංශය වැනි ලේඛන මඟින් අපට දැනගන්නට ලැබේ. උදාහරණයක් වශයෙන්, ඉන්දියාවේ අශෝක අධිරාජයා කවුරුන්දැයි හඳුනාගත්තේ ලංකාවේ මහාවංශය මඟින්ය. ඉතිහාසඥයින් විසින් මෙම අතීතය, අවධි, යුග, කාල, හෝ සම වශයෙන් වෙන් වෙන්ව හඳුනා ගන්නේ ඒ කාලවල පැවති විශේෂ භූගෝලවිද්‍යාත්මක සාධක අනුව යමින්ය. උදාහරණයක් වශයෙන් අනුරාධපුර යුගය, පොලොන්නරු යුගය, දඹදෙණි, කෝට්ටේ, කන්ද උඩරට යනු යම් නගරයක්/රාජධානියක් හා බැඳී තිබූ භෞතික-සාමාජික පද්ධතිය.

1505-1948

1505 දී බටහිර ජාතීන්ගේ ආගමනයත් සමඟ, පෘතුගීසි, ලන්දේසි හා ඉංග්‍රීසි සමය වශයෙන් රටේ ඉතිහාසය කොටස් කරගෙන ඇත. ශත වර්ෂ  පහකට ආසන්න මේ යුග තුන ඊටම ආවේණික විශේෂ ලක්ෂණ වලින් යුක්ත වුවත්, තුනටම පොදු නිර්ණායක වූයේ, ක්‍රිස්තියානි ලබ්ධිය පැතිරවීම, යටත් වැසියා ශීලාචාර කිරීම, සංඝ සමාජය හා ජනයා බැඳ තැබූ මුර දේවතා සංකල්පයට හානි කිරීම, රට වැසියාගේ සිත් තුලට හීනමානයක් රිංගවීම හා රටේ සම්පත් සූරාකෑම වැනි කාරණාය.  1948 න් පසුව උදාවූයේ නිදහස් සමය යයි ව්‍යවහාරවේ. සමහරු ‘නිදහස් සටනක්’ ගැනත්, තවත් සමහරු ‘පෙත්සම් ගසා ලබාගත් නිදහස’ පිළිඹඳවත් ලියයි. එසේ වෙතත් නිදහස ලැබුණේ කාටද යන ප්‍රශ්ණය, සුද්දන් විසින් නිදහස ලබාදී ගියේ කාටද යන ප්‍රශ්ණයත්, සුද්දා හිටියානම් මීට වඩා හොඳයි යන කියමනත් සමඟ ගලපා ගත යුතුව ඇත.

1948-2022

1802 න් පසු ලංකාවේ ඉතිහාසය රටේ පන්සල් (හාමුදුරුවරුන්) හා සුද්දන්/කළුසුද්දන් අතර පැවති අඛණ්ඩ අරගලයක් නොවේද යනුවෙන් සළකණ විට, එකිනෙක හා බැඳුණු අවධි රැසක්ම ඒ තුල හඳුනා ගැනීමට හැකිය. 1948 න් පසු කාලය, විශේෂයෙන් 1978 න් පසු කාලය, රටේ සිංහල බෞද්ධ සමාජයට බෙහෙවින් අශුභදායී අඩසියවසක් විය. මෙම 1948 න් පසු කාලය ‘ලංකාවේ කළු සුද්දන්ගේ පාලන සමය’ වශයෙන් හඳුනාගත ගත නොහැකිද යනුවෙන්, 2014 වර්ෂයේදී පමණ සිට මට ඇතිවූ කුකුස, දැන් 2022 වනවිට, ‘මුන් අවුරුදු 75 ක් පුරාම රට කෑවා,’ ‘මුන් 225 ම එපා,’ යනුවෙන් අසන්නට ලැබෙන මැසිවිලි, සටන් පාඨ, සමඟ සම්බන්ධ කල හැකියයි සිතේ. මෙම මාතෘකාව, දෙස් විදෙස් පොත් ලියන්නන් විසින් සිතා මතාම මගහරින, කර අරින, තහනම් ගහක් වැනිය. ප්‍රභූ පැලැන්තියේ නැඟීම යන කතාව යටින් සැඟවී ඇති සත්‍යය වන්නේ කළු සුද්දන්ගේ සම්භවය, නැඟීසිටීම හා බලයට ඒමය  (Michael  Roberts,  Elite  Formation  and  Elites,  1832–1931,”  in  History  of   Ceylon, ed.  Kingsley M.  De Silva (Peradeniya:  University of Peradeniya, 1973).

මහාවංශ විරෝධී පොත්

මෑත කාලයේ ලංකා සමාජයට, ඉතිහාසයට අදාලව ලියන ලද පොත් පත් ප්‍රමාණය අති විශාලය. මේ කිසිවක් 1948 න් පසු කාලය කළු සුද්දන්ගේ පාලන සමයක් ලෙස විමසා බලා නැත. ඒ වෙනුවට රටතුල හා රටින් පිට පොත් රාක්ක පිරී තිබෙන්නේ ලංකාවේ දමිළ ජනයාගේ දුක, ඔවුන්ට රටේ මහජාතිය වන සිංහලයින්ගෙන් (සිංහල බෞද්ධයින්ගෙන්) සිදුවුනා, සිදුවෙනවා, යයි කියන අසාධාරණ කම් හුවා දක්වන කතා අඩංගු පොත් වලින්ය. දමිළ ජාතිකයින් විසින් ලියා ඇති මෙම පොත් සම්භාරයේ එක් ප්‍රධාන කෘතියක් වන්නේ ඇමෙරිකාවේ හාවඩ් යුනිවර්සිටියේ පලපැදියම්ව සිටි, ක්‍රිස්තියානි දමිළ, ස්ටැන්ලි තම්බයියා විසින් ලියන ලද බුඩිසම් බිට්‍රේයිඩ් (Buddhism Betrayed, 1992) යන ග්‍රන්ථයය (මෙම පොතේ ඇති සාවද්‍ය, අර්ධ සත්‍ය, කරුණු ගැන ඔහු ජීවත්ව සිටියදී මවිසින් ඊමේල් මඟින් ඔහුට දැණුම් දුන්නේය). කුඩා ළමයෙක් මෙන් ඔහු අසන්නේ අහිංසාවාදී යයි පවසන බෞද්ධයින් මිනිසුන් මරන්නේ මන්ද කියාය. යාපනේ තිබෙන උග්‍ර කුල භේදය ගැන සමාජ විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනයක් කරණවා වෙනුවට, වෙල්ලාල ඔහු, තායිලන්තයේ ථේරවාද බුද්ධාගම ගැන හොයන්නට ගියේ, D. C.  විජේවර්ධන විසින් 1953  දී ලියූ Dharma Vijaya (Triumph of Righteousness) or The Revolt in the Temple යන පොතට වඩා, The Betrayal of Buddhism යන  Buddhist Commission (1956) වාර්තාව කියවූ නිසා විය හැකිය.

සිංහල බෞද්ධයා නමැති මුව හමට තඩිබාමින්, ලන්ඩන් වල තම සුදු මව සමඟ හැදුන වැඩුන විශාඛා කුමාරි ජයවර්ධන (සොයිසා) විසින් පොත් කීපයක්ම ලියා ඇත. ඒවායේ ආරම්භය ඇගේ ආචාර්ය උපාධි නිබන්ධනය  ආශ්‍රිත, The rise of the labor movement in Ceylon (1972) යන පොතය. මෙම පොතෙන් ඇය සිංහලයින් උග්‍රජාතිභේදවාදීන් (chauvinists) ලෙස හංවඩු ගැසීමේ ඇගේ මාක්ස්වාදී ගමනට ප්‍රවේශයක් ගත්තේය. ඉහතින් සඳහන් තම්බයියාගේ පොතේ පිටකවරයට, මාදුළුවාවේ සෝභිත හිමියන්ගේ යක්ෂාරූඪවූවා වැනි ආකාරයේ මුහුණක් පෙන්වන පින්තූරයක් සැපයූවේ ඇයය. එය කෙතරම් අපහාසාත්මක හා ආන්දෝලාත්මක වූවේද යත් රජය විසින් එම පොත තහනම් කරණ ලදී. ඇගේ සැමියා වන ලාල් ජයවර්ධන තම්බයියාගේ පොත මුද්‍රණයට ඩොලර් සපයා ඊට පෙරවදනක්ද ලියුවේය. ඇය මිලින්ද මොරගොඩගේ නැන්දා බව මෙහිදී සඳහන් කලයුතු වන්නේ මෙම පිරිස් අතර ඇති නෑ සබඳකම්, මිත්‍රත්ව, අන්තර් සම්බන්ධතා (networks) පෙන්වා දීමටය. උතුරේ මහ ඇමතිව සිටි විග්නේශ්වරන් විසින් දමිළයින්ව සමූළඝාතනය (genocide) කරනවා යයි කිසිදු  ලැජ්ජා භයකින් තොරව යෝජනා පාස් කලේ, ඈ වැනියවුන් විසින් දුන් තල්ලුව, සුනිල් ආරියරත්නගේ දෙමළ බෞද්ධයා නම් පොත සමඟ පටලවා ගනිමින්ය.

තම්බයියා-ගණනාත් ඔබේසේකර-A.J විල්සන් (ත-ග-වි) යන ත්‍රිත්වය ප්‍රමුඛ මෙම එකිනෙකාගේ පිටවල් කසා ගන්නන්ගේ ව්‍යාපාරයේ තවත් තද බල පුරුකක් වූයේ ඇමෙරිකාවේ වසන හිටපු මහාචාර්ය, H.L. සෙනෙවිරත්නය. මාක්ස්වාදී පසුබිමක් ඇති ඔහු විසින් ලියන ලද, ද වර්ක් ඔෆ් කින්ස් (2000) යන පොතට අනුව වල්පොල රාහුල හා යක්කඩුවේ ප්‍රඥාරාම යන හාමුදුරුවරුන් දෙනම ලංකාවට 1956 න් පසු සිදුවූවායයි ඔහු සිතන නැස්පැත්තියේ වග උත්තර කරුවන්ය! ගාල්ලේ පාසැලකට ගිය, දැන් ඕස්ට්‍රේලියාවේ වසන මයිකල් රොබට්ස් කරාවේ කුලයේ ඉතිහාස කතාව ලියමින් ආරම්භකල ගමන අවසානවූයේ ඕස්ට්‍රේලියාවට ගොස් ‘තුප්පහියා’ යන නමින් වෙබ් අඩවියක්ද නිර්මාණය කරගෙනය. ඔහුට අනුව අනාගාරික ධර්මපාල යනු  ‘අපි සිංහල’  (we Sinhalese) කියා (1912 දී) ඉංග්‍රීසියෙන් ලියූ සිංහල ජාතිවාදියෙකි. ඩොනමෝර් යුගයේ ජාතිවාදී දේශපාලනය ගැන අපක්ෂපාති ආචාර්ය නිබන්ධනයක් ලියූ ජේන් රසල් විසින් මෑතකදී කාරණා පහදාදීමෙන් පසු, ඔහු දැන් දැන් ඔහුගේ දමිළ ලෙන්ගතුකම යම් තරමකින්වත් අකුලා ගෙන ඇත. සිංහල ගැමි ව්‍යවහාරයට අනුව තුප්පහියා කියන්නේ සංකර, අසංවර, ජාතියක්-ජම්මයක් නැති කළු සුද්දෙකුට මිස බර්ගර් වාර්ගිකයෙකුට නොවේ. ජාතික ගීය දෙමළෙන් ගයන්නට සටන් කල රොබට්ස් ඔහුටම තුප්පහියා කියා ගැනීම ඔහුටම ඔහු ලබා දෙන හීනමාන දඬුවමක් වැනිය!

ඉහතින් සඳහන් ලංකාවෙන් ඇමෙරිකාවට සංක්‍රමණයවූ ත-ග-වි ත්‍රිත්වයේ පොත් කියවු ඇමෙරිකාවේ හා යුරෝපයේ සුදු පෘතග්ජනයින් ලංකාවේ දමිළ අර්බුදය තම පර්යේෂණ පිණිස තෝතැන්නක් කරගත්තේය. මේ මඟින් ඔවුන් නොයෙක් ප්‍රතිලාභද උපයා ගත්තේය. ඔවුන්ගෙන් සිංහල බෞද්ධයාට සාධාරණයක් ඉටුවූයේ නැත. ඔවුන්ගෙන් සමහරු ඇමෙරිකන් ෆුල්බ්‍රයිට් ශිෂ්‍යත්ව ලබා ලංකාවට ආ අයය. තවත් සමහරු ඇමෙරිකන් සාම හමුදාවේ (Peace Corp) සේවකයින් විය. 1962-64 කාලයේ ලංකාවේ සිටි පැට්‍රික් පීබල්ස්, ලංකාවේ ඉතිහාසය පිළිඹඳව ඇමෙරිකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයක ආචාර්ය උපාධි නිබන්ධනයක් ලියූ ප්‍රථමයාය. ඔහු ලංකාවේ මුදලි වරු ගැනත්, රොබට් නොක්ස් ගේ ඉතිහාසය ගැනත් ලියුවේය. ඔහුත්, රොබට් කර්නිත් (Robert Kearney, The Politics of Ceylon, 1973), ‘දමිළ උණකින්’ නොපෙළී, අපක්ෂපාතී ලෙස රට දෙස බැලූ විදේශිකයින් අතුරෙන් උදාහරණ දෙකකි. ෆුල්බ්‍රයිට් ශිෂ්‍යත්වයක් ලබා ලංකාවට ආ, පසුව 1977-79 කාලයේ ලංකාවේ ඇමෙරිකන් තානාපතිවු  හොවාර්ඩ් රිගින්ස් ලංකාවේ මෑත ඉතිහාසය ගැන, ලංකාව මුහුණ දෙන ප්‍රශ්ණ ගැන, වටිනා පොතක් ලියුවේය (William Howard Wriggins,  Ceylon: Dilemmas of a New Nation (1960). මෙම පොතේ ඔහු ඉතාමත් සරලව පෙන්වා දුන් රෝග නිධාන කාරණා ටික වත් රටේ කළු සුද්දන් තේරුම් ගත්තා නම් රට මෙවැනි අගාධයකට වැටෙන්නේ නැත.

වල්පොළ රාහුල හිමියන් විසින් උන්වහන්සේගේ ආචාර්ය උපා.ධි නිබන්ධනය, ‘ලක්දිව බුදු සමයේ ඉතිහාසය,’ පොතක් වශයෙන් සිංහල භාෂාවට පෙරලා, 1955 දී ප්‍රසිද්ධකරණ ලදී. එහි ඇති ‘පැරණි ලංකාව’ යන සිතියමට දැන් 2022 වනවිට ඇති ඓතිහාසික වටිනාකම කියා නිමකල නොහැකිය අනාගාරික ධර්මපාලතුමාගේ අනුගාමිකයෙකුවූ, කලින් මහණව සිටි, මහාචාර්ය තෙන්නකෝන් විමලානන්ද විසින් ලියනලද ඉතිහාස පොත් ප්‍රමාණය අති විශාලය. ඉන්දියාව හා ලංකාව අතර ඇති කොදෙව් (දූපත්) වල, රටට ඇති ආරක්ෂක වැදගත්කම සම්බන්ධයෙන් ඔහු පලකල අනාවැකි දැන් 2022 මැදදී සැබෑවෙමින් පවතී. කච්චතිව් දූපත ඉන්දියාවෙන් ලංකාවට තෑගි දුන්නා යන දුර්මතය ඉන්දියා මාධ්‍ය විසින් පතුරවමින් සිටී. (ද්‍රවිඩ මුනේත්‍ර කලාගම් ව්‍යාපාරය හා සිංහලයාගේ අනාගතය, 1965?). ලංකාවේ ඉතිහාසය පිළිඹඳව මහාචාර්ය කින්ස්ලි ද සිල්වා විසින් ලියා ඇති පොත් හා ලිපිලේඛන සංඛ්‍යාව අති විශාලය. භූගෝල විද්‍යා මහාචර්ය වරයෙකුවූ ජෙරල්ඩ් පීරිස් විසින් ද ඉතිහාසය දෙස භූගෝල විද්‍යා අක්ෂියෙන් බලා පොත් ලියා ඇත.  වෙනත් බොහෝ අයද ඉතිහාසය ගැන ලියා ඇතත් ඒ ඉතා පටු මාතෘකාවකින් කල පර්යේෂණ නිබන්ධන වශයෙනි. 

එහෙත් විශ්‍රාමික ජනාධිපති (R. ප්‍රේමදාසගේ) ලේකම් K.H.J. විජේදාස විසින් ලියන ලද සිංහල ජාතිය පාවාදීම-ISGA- (Betrayal of the Sinhala Nation, 2005) හා  මනෝහර ද සිල්වා විසින් ලියන ලද  බෙදුවාදයේ උපාය මාර්ග හා ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය (The strategy of separatists and Constitutional Amendments, 2017) යන පොත් දෙක කළු සුද්දන්ගේ ජාති භ්‍රෂ්ට හැසිරීම පිළිඹඳ වාර්තාවන්ය. සිය ජීවිතයට 1988/9 කාලයේ එල්ලවූ මරණ තර්ජන නිසා ලන්ඩන් වල ජීවත්වීමට සිදුවූ ප්‍රින්ස් ගුණසේකර මහතා විසින් 1958 දී ලියනලද විහාර නීති විත්ති යන පර්යේෂණ කෘතිය ලංකාවේ සංඝ සංස්ථාවට සුද්දගේ නීතිය මඟින් දිගින් දිගටම කල හානිය විග්‍රහ කලේය. එය නිවැරදි කිරීමට සිංහල බෞද්ධ යයි කියනා පක්ෂ දේශපාලකයින් මෙතෙක් අසමත්වී ඇත. ඔහු විසින් ලන්ඩන් සිට ලියන ලද  A lost generation: Sri Lanka in crisis : the untold story (1998) යන  පොත මට කියවීමට නොහැකිවිය.  ලංකාවේ උතුර-නැඟෙනහිර පුරාවිද්‍යා ඉතිහාසය, සිය ජීවිතය පරදුවට තබා, වලසුන්, නයින් හා ප්‍රභාකරන්ගේ කොටින්ගෙන් ගැලවී ජාතියට එකතුකර දීමට  පුරාවිද්‍යා චක්‍රවර්ති එල්ලාවල මේධානන්ද හාමුදුරුවන් විසින් ගත් උත්සාහයට එක් නිදසුණක් නම්, උතුරු-නැඟෙනහිර පලාත්වල සිංහල බෞද්ධ උරුමය (2005) යන පර්යේෂණ කෘතියය.

චරිත කතා පොත්

ලංකාවේ මෑත ඉතිහාසය පිළිඹඳ වැදගත් කාරණා සහිත චරිත කතා පොත් අතරින් තුනකින් කළු සුද්දන්ගේ ක්‍රියාකලාපය අනියම් ආකාරයෙන් එලිදරව්වේ. ඉහතින් සඳහන් හොවාර්ඩ් රිගන්ස්, ඉතිහාසඥ K.M.de සිල්වා සමඟ ලියන ලද J.R. ජයවර්ධන (1906-89) චරිතාපදානය J.R. Jayewardene of Sri Lanka a Political Biography: 1906-1956-1989 (J. R. Jayewardene of Sri Lanka (1988/1995) නම් විශාල පොතට අනුව JR කිසිම දේශපාලන පවක් නොකල ශාන්තුවරයෙකුසේ සුදුහුණු ගෑමකට ලක්කර ඇතත්, එහි අන්තර්ගත තොරතුරු රටේ ඉතිහාස පොතක් කියවනවා වැනිය. බණ්ඩාරනායක පවුලේ යැස්මින් ගුණරත්න විසින් ලියන ලද පොතද කළු සුද්දන්ගේ ජීවන ක්‍රමය දිගහැර පෑ නිර්ව්‍යාජ විස්තරයකි Yasmine Gooneratne,  Relative Merits: A Personal Memoir Of The Bandaranaike Family Of Sri Lanka (1986). සුප්‍රීම් උසාවියේ නඩුකාරයෙකුගේ පුතෙකුවූ,  ජාතික හෙළ උරුමය (සීහල උරුමය)  පක්ෂය පිහිටුවීමේලා පුරෝගාමියෙකුවූ ලක්ෂ්මන් ගුණසේකර විසින් ලියන ලද පොත් අතරින් ලංකාවේ නඩුකාරවරු, අගමැතිලා හා ඇමෙරිකන් තානාපති කාර්යාල හැසිරෙන ආකාරය පිළිඹඳව ලියන ලද, Lore of the Law and Other Memories,  S. L. Gunasekara, (2011),  යන පොත කළු සුද්දන්ගේ පාලන සමයේ එක් පැත්තක අඳුර එලිකරදේ. ඔහුගේ අද්විතීය සේවය සම්බන්ධයෙන්, රටේ කළු සුදු පොත් ලියන්නන් හා NGO නඩ ගැන රට දැනුවත් කල විදුලි ඉන්ජිනේරු කමින් සාමාජ දේශපාලන විද්‍යා  පැත්තට මාරුවුන සුසන්තා ගුණතිලක විසින් ලියූ ලිපියක් මෙම හැඳින්වීමට පහළින් කොපි කලේ ඒ දෙන්නාගේ ජාතික සේවය අමතක නොකල යුතු නිසාය.

කළුකොඳයාවේ ප්‍රඥාශේඛර මහනාහිමි

කළු සුද්දන් යන යෙදුම මුලින්ම භාවිතාකලේ ඉන්දියාවේ දුඹුරු පාට බ්‍රිතාන්‍යයින් බිහිකිරීම සඳහා, 1835 දී අධ්‍යාපන වාර්තාවක් (the Education Minute) ඉදිරිපත් කල  මැකෝලි සාමිය (1832 දී කෝල්බෲක් සාමි මෙය ලංකා කොලනියට නිර්දේශ කලේය). සුද්දන් විසින් බෝකල කළු සුද්දන්ට සුද්දන් විසින් අනාගතයේදී රට භාරදී යන විට වන විනාශය අනාගාරික ධර්මපාලතුමා විසින් 1920 ගණන් වල සිටම පෙන්වා දුන්නේය. සුද්දන්ටත් වඩා එතුමාට වටකරගෙන පහර දුන්නේ, නින්දා අපහාස කලේ රටේ කළු සුද්දන් කල්ලිය,  එතුමාගේ මඟ අනුව යමින්  ප්‍රායෝගිකව බිම් මට්ටමින් කළු සුද්දන්ට වෙනස් සමාජ ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ දීප ව්‍යාප්ත  වැඩසටහනක් (ග්‍රාම ප්‍රතිසංස්කරණ හා අපරාධ මර්ධන ව්‍යාපාරය) බිම් (ගම්) මට්ටමින්, සාර්ථක ලෙස ක්‍රියාවට නැඟුවේ ප්‍රඥාශෙඛර හිමිඳුන් විසින්ය (1933-1950). උන්වහන්සේ විසින් ලියනලද ස්වයං චරිතාපදානය (1970), නැවත මුද්‍රණය කර රටට බෙදා දිය යුතු වන්නේ, එම පොතේ ඉදිරිපත් කර ඇති කරුණු 99 න් බොහොමයක් දෑන් 2022 දී රටට කෙතරම් සුදුසු දැයි සිතෙන නිසාය. ලංකාවේ ඉතිහාසය පිළිඹඳ තවත් පැත්තක් මෙම චරිතාපදානයෙන් එළිවේ.

දොන් ජුවන් ධර්මපාල 1551-97

ලංකාවේ ප්‍රථම හා එකම කතෝලික රජුවූ දොන් ජුවන් ධර්මපාල ගෙන් ලංකාවේ ප්‍රථම වරට සිංහල ක්‍රිස්තියානි පිරිසක් නිල වශයෙන් බිහිවිය (කන්ද උඩරට අල්ලගෙන කතෝලික රජෙක්/රැජිනක් පත්කරගැනීමට පෘතුගීසීන් ගත් උත්සාහ ව්‍යවර්ථ විය). එය අදටත් සංකේතවත් වන්නේ 1815 න් පසු දළදා මාළිගාව භූමියේ ඉදිකල පල්ලියට වඩා කෝට්ටේ රජ මහා විහාරයට අල්ලා ඉදිකල උස කතෝලික පල්ලියෙනි. එතැන් සිට දැන් 2022 දක්වාම මෙම ක්‍රිස්තියානි පිරිස ක්‍රමයෙන් වර්ධනයවූ, සංඛ්‍යාව අතින් කුඩා වුවත්, බලය අතින්  බොහෝ ශක්තිමත් කණ්ඩායමක් විය. 1910 න් පසු, 1931, 1948 න් පසු, මේ දක්වා රටේ දේශපාලකයින්, අගමැති, ජනාධිපතිධූර දැරූ අයගේ ගෙදර, පවුලේ ලඟම ඥාතීන් ක්‍රිස්තියානි ලබ්ධිකයින් විය. ඔවුන්ගේ එක කකුලක් පන්සලේය, අනික පල්ලියේය. මෙහිදී ඇතිවන ප්‍රශ්ණය නම් ඔවුන් දෙබිඩි චරිත රඟපෑමය. ගෙදරට ක්‍රිස්තියානි, ටවුමට බෞද්ධවීමය.

ගුණමකු කළු සුද්දෝ!

මෙම සිංහල ක්‍රිස්තියානි පිරිස, පෘතුගීසීන්ට, ලන්දේසීන්ට හා ඉංග්‍රීසීන්ටත්, අදවන විට ඇමෙරිකාවේ හා යුරෝපයේ ලංකාව කැබලි කිරීමේ ව්‍යාපාරයට සහාය දෙන දේශපාලකයින්ටත් හා විදේශ NGO වලටත්, දරදිය අදින, බැලමෙහෙකම්කරණ, කේලම් කියන හා ඔත්තු සපයන ඒජන්තලා කල්ලි විය. අවස්ථාණුකූලව කලින් කලට, පාලකයාගේ ලබ්ධියට මාරුවෙමින් තමන්ගේ හොද්ද බොරකර ගන්නට ඔවුන් ක්‍රියාකලේය. උදාහරණයක් වශයෙන් ඩොනමෝර් බෞද්ධයින් යයි කියන්නේ රටේ ගැමි ජනතාවට සර්වජන චන්ද බලය ලැබුණු විට නැවත බොරුවට බෞද්ධාගමට ආ අයටය.

පෘතුගීසින්ගෙන් ගැලවී මුස්ලිමුන්ටත්, ලන්දේසීන්ගෙන් ගැලවී කතෝලිකයින්ටත් උඩරටට පදිංචිවීමට සිංහල රජු අවසර දුන්නේය. මෙය ලෝකයේ ප්‍රථම සරණාගත කඳවුරු ක්‍රමයය! ලන්දේසි කාලයේ ජුසේ වාස්ට සැඟවී සිටීමට උපකාර කලේ ගමේ පන්සල්ය. වඩා මෑත කාලයක ක්‍රිස්තියානි පූජකයින් සිය ලබ්ධිය සඳහා බැටළු පැටවුන් සොයමින් බද්දේගම වැනි දුර ප්‍රදේශ වල ඇවිදින විට රෑ නවතින්නට ගියේ ගමේ පන්සලටය. හාමුදුරුවෝ ඔවුන්ට රෑ කෑමත් සදා දුන්නේය. මෙවැනි ක්‍රියාකලාපයක් ගැන නිදසුණක් ලෝකයේ වෙන කොහේවත් තිබෙනවාද?

ලංකා යටත් විජිතයේ පන්සල හා ගම අතර ඇති බැඳීම කඩා දැමිය යුතු බව 1799 දී නෝත් ආණ්ඩුකාරයා වාර්තා කලේය. මෙය මුරදේවතා සංකල්පයය. 1832 න් පසුව, 1848 කැරැළ්ලට පසුව බුද්ධාගම කියන්නේ බොරුවක් යන ව්‍යාපාරය ඉදිරියට දැම්මේ සුද්දන්ට වඩා රටේ ක්‍රිස්තියානි කළු සුද්දන්ය. ඔබේසේකර-බණ්ඩාරනායක පවුලට අයත්  ජේම්ස් ද අල්විස් (පසු කලෙක සිදත් සඟරාව ආශ්‍රිත පඬිවරයෙක්වූ) 1840 ස් ගණන් වලදී කියා සිටියේ තව දශක දෙකකින් පමණ බුද්ධාගම, ලංකාවෙන් නැතිවී යනවා ඇත යනුවෙනි. 1873 පානදුරා මහාවාදයෙන් පරාජය කලේ මේ දුෂ්ට ක්‍රියාකලාපයය. පුදුමයට කරුණක් නම් එසේ ආගම, ජාතිය හා භාෂාව රැකගත් පන්සල, 1880 දී ඕල්කොට් ආගමනයත් සමඟ පිළිකන්නට තල්ලුවීමය. ඕල්කොට් බිහිකල බටහිර පාසැල් ක්‍රමය නිසා අළුත් ඕල්කොට් බෞද්ධයින් පිරිසක් බෝවිය.

ශාෂා හා ෂමානි

මෙහි ඉහතින් සඳහන් කර ඇති පොත් වලින්, 1948 න් පසු කාලය, ‘කළු සුද්දන්ගේ පාලන සමය’ වශයෙන් හඳුනාගැනීමට උපකාරවන පසුබිම් තොරතුරු සපයන්නේය. ඒවා ලියු කිසිවෙක් තමන් ලියන්නේ කළු සුද්දන්ගේ කතාවක් යයි සඳහන්  කිරීමට අකමැතිවූ හෝ කිසිසේත් එසේ නොසිතූ හෝ එම ප්‍රශ්ණය උවමනාවෙන්ම මඟහැරිය අය හෝ විය.  මීට වෙනස්ව මෙහිදී මා විසින් අනුගමණය කලේ නම් ගම් සහිතව යමෙක් කළු සුද්දෙක්ද නැද්ද යන තීරණය ගැනීමට පාඨකයාට උපකාරවන තොරතුරු එකතුකර දීමය. ‘නිදොස් කෙනෙකු මෙදියත උපදනේ නැත’ යන සුභාෂිතයේ කවි පදය පරිදි, ලෝභ-ද්වේශ-මෝහයෙන් පිරි මෙම පංචස්කන්ධ, අනාගාරික ධර්මපාලතුමා විසින් සඳහන් කල අයුරු, කළු සුද්දන් වශයෙන් හඳුනා ගැනීම සාධාරණ වන්නේ ඔවුන් රටේ දේශපාලනයට, ඔවුන්ගේ ක්‍රියා නිසා රටේ මහජනයාට අත්විඳින්නට සිදුවූ අහිතකර, අමිහිරි බලපෑම් නිසාය. ආත්මාර්ථකාමී ලෙස ඔවුන් ගත් තීරණ නිසා ඔවුන් කලා යයි සැළකෙන යම් හොඳ ක්‍රියාවල් පවා අච්චාරුවී ගිය අවස්ථා බොහෝය. ජීවත්ව සිටිනා මොවුන් මළ මිනිසුන් වැනිය. මෙහිදී මළවුන්ට අපහාස නොකරන්න යන රීතිය අනුගමණය කලොත් එය සත්‍යය වසන්කිරීමකි. මෙම පොත පුරාම වාර්තාගත කර තිබෙනුයේ රටේ පරණ හා අළුත් පරම්පරා විසින් දැනගත යුතුදේය.

නැඟෙනහිර හා මධ්‍යම අප්‍රිකාවේ කිස්වාහිලි භාෂාව කතාකරණ ජනයා තමන්ගේ මියගිය මිනිසුන් ලිවින් ඩෙඩ් (ශාෂා) හා ඩෙඩ් (ෂමානි)  වශයෙන් කොටස් දෙකකට බෙදයි.  Living-dead යනු අනිත් ජීවත්වන අය සමඟ සිට මෑතකදී මළ අයය. යම් මළ පුද්ගලයෙකු  දැනසිටි අන්තිම පුද්ගලයා මළ විට ශාෂා, ඩේඩ් හෙවත් ෂමානි යෙක් වේ. මේ අනුව ලංකාවේ කැප්පෙට්ටිපොල මහ අදිකාරම් ෂමානිය. විජේවීර ශාෂාය.  (Lies across America, James W. Loewen, 1999, p. 37). ලංකාවේ කළු සුද්දන්ගේ පාලන සමය යනු ෂමානිලාගේ හෝ ශාෂාලාගේට වඩා අදටත් ජීවත්වන අය විසින් රටට කල හානිය.  ඉංග්‍රීසියෙන් මෙය හඳුන්වන්නේ ට්‍රැජඩි ඔෆ් ද කොමන්ස්  (කෙටි කාලීන පුද්ගල  වාසිය තකා පොදු සම්පත් කා දැමීම නිසා රටේ හැම දෙනාටම අනාගතයේදී සිදුවන විනාශය, tragedy of the commons), නොහොත්, මිහිඳු හාමුදුරුවන්ගේ දේශණයට අනුව රටේ භාරකාරයින්, රටේ අයිතිකාරයින් වීමය.

Part II- කළු සුද්දා යනු කුමක්ද (What is a black-white?)

KAMALIKA PIERIS

GotaGogama was attacked on the afternoon of  May 9^th,2022 around 2.30 pm- 3 pm. Sri Lankans who were watching live television coverage of the Temple Trees meeting called by  Mahinda Rajapaksa , saw mobs carrying wooden poles and other objects trooping out of Temple Trees, immediately after Mahinda Rajapaksa had ended his speech.

 They headed to the main entrance to Temple Trees along Galle Road, went to Minagama, broke down the tents and beat up those inside them. The mobs then marched towards the Galle Face Green and attacked GotaGogama supporters there, who were wearing easily identifiable white headbands saying in black, ‘Gota Go Home.’

They were ‘mercilessly’ assaulted and the tents were burnt down, said the media. However, none of those attacked were hospitalized. Over a dozen tents were demolished. The police stood by. Later, the Police moved into action to disperse the crowds and baton charged sections of the protestors.  Armed troops also moved in around this time. Television channels and social media provided uninterrupted coverage of the attacks.   

It was like a real-life action movie, said the media.  It was like a real-life action movie because that is exactly what it was. It was a staged performance, planned well ahead.  Wooden poles and other objects had appeared when needed. Critics asked, who provided the funds and the organization for this.

Critics noted that the camp at GotaGogama was rebuilt immediately after the attack. It was rebuilt within a few hours of the attackers leaving. Television showed people arriving with new tents in the very next clip. The new GotaGogama camp was better than the earlier one observed commentators. The tents were superior. We could see that on TV. Aragalaya is the visible arm of a dark invisible anarchic movement, said Weerakkody. This quick reconstruction of the vandalized site with no show of anger aroused comment.

Jonathan Manz has an explanation. He says this is yet another    false flag operation of the USA. A False-Flag operation is a political or military act done in such a way that it appears to have been carried out by the opposite party. The history of the CIA (aka NED) is replete with False-Flag operations hatched to topple governments, initiate wars, stage coups and starve countries into submission, said Manz.

 The False-Flag operation in Colombo, that began five meters from the American Embassy on 09 May 2022, was the  start of  a US inspired coup d’état that would illegally seize political power from the legitimate government of Sri Lanka.  Mahinda Rajapakse, America’s bete noir was ousted as Prime Minister.

Manz says a group of agent provocateurs, wearing protective helmets and armed with batons, infiltrated a group of marchers showing solidarity with the former Prime Minister who had refused to agree to President Gotabaya‘s call to step-down as Prime Minister. Thereafter, the agent provocateurs began attacking protestors camping on the pavement in front of Temple Trees.

Reports suggest that the poles, backpacks and helmets used by the ‘peaceful-protestors’ were conveniently placed in restaurants and eating houses in the vicinity, for the protestors to ‘grab-and-go’ observed Manz.

The   Galle Face operation mirrored the False-Flag operation in Ukraine, continued Manz. In October 2013    US encouraged two paramilitary groups of Ukraine, Svoboda Party and Right Sektor, toestablish a protest site in the city of Kyiv, the capital city of Ukraine. The protest issue was the trade offer made by the EU, which the USA supported and Ukraine was refusing to sign. They were funded by the CIA.

These two para military groups had previously fought, under US military command, as mercenaries, in America’s invasions of Afghanistan, Iraq, Libya and Syria. They had been trained by the 33^rd Infantry Brigade in Illinois.

 These two groups occupied Maidan-Square in the city and established a barricaded Zone there. They too established libraries, workshops, beauty parlours, tents, bedding, bathrooms, toilets, food outlets in this zone. TV media gave extensive coverage to activities inside the zone implying that this was how Ukraine thought, continued Manz.

On 20 Feb 2014, agent-provocateurs trained by the US in ‘urban-warfare’, armed with batons, shirts with distinct shoulder sleeve insignia and helmets, infiltrated the Square, merging with protestors. Buildings close to the protest site, controlled by ‘Right Sektor’ gangs were occupied by snipers.

At the right time the snipers fired indiscriminately at both the protestors and the government forces alike. Baton wielders also went into action. It was a blood bath. Elsewhere, mobs rampaged. Parliament was overturned. The President went into hiding. On 24 February 2014, the President was unconstitutionally removed from office and on 27th Feb, USA’s choice Yatsenyuk, USA’s nominee was unconstitutionally inducted as Prime Minister of Ukraine, concluded Manz.

GotaGoGama fell silent as soon as Mahinda Rajapaksa was removed and Ranil Wickremesinghe was appointed Prime Minister. Wickremesinghe’s appointment as Prime Minister should have angered the protestors at Galle Face, but it did not.

After Ranil’s appointment there was a sudden loss of enthusiasm at Galle Face, reported the media. The campaign visibly lost momentum. Many who had camped had packed up   and left.  Private sector firms, which had serviced the protest pulled out after the appointment of Ranil Wickremesinghe as the Prime Minister, noted the media. A skeletal structure continued at Galle Face but there were no more demonstrations. Television news stopped featuring GotaGoGama.

Critics commented on the sudden end to the protests. They pointed out that the main demand of the GotaGogama, which was ‘Gota must go’, had not taken place.  Gotabaya had not gone, he was still there. What the protest   had achieved was   getting Mahinda Rajapaksa out. Clearly that was the purpose of this protracted exercise.

GotaGogama, which also posed as ‘Aragalaya’, was sharply criticized by the intelligentsia. One could see a comprehensive organization behind the face of spontaneity in Gotagama. The slogans they shout do not sound spontaneous but orchestrated. This is also evident in the ‘sister’ protests in the provinces. They are reading from a script, the leader as well as the chorus said Asoka Weerakkody.

Sena Thoradeniya had identified two major groups which supported the Galle Face Protesters, one local player, the other international players. He had divided the local players into 18 sub-groups and gave the characteristics of each sub-group.   I was not able to locate this essay.

Sena said that the Aragalaya leaders had nothing to say politically. They did not make any practical or strategic utterances when interviewed on TV. They could not state clearly on TV, in a convincing manner, what the Aragalaya was about, what its aims were.  Nor were they able to respond to the questions asked, he said.

Sena Thoradeniya commented on the costs.See the enormity of funds pumped to Gota Go Gama”, he said. A lot of funds seemed to be pouring in, agreed Asoka, from where, he asked.  For instance GotaGogama was providing expensive buriyani free. Who is providing the huge amount of money to provide this and why, he asked.

Sena was not impressed by GotaGogama. One of my learned friends who visited Gota Go Gama in its early days talked very highly about the structure of GGG, said Sena. He said it was a wonderful place full of disciplined youngsters; he was highly impressed by the structure presented in Gota Go Gama.

 A few weeks later, I visited GGG. I saw all the structures well set up and appealing. Legal Advisory Unit with two-three people running it, but no one seeking legal advice. The library with four or five aged males and females, chatting.

The food stall was the only place functioning at its full capacity with a long queue. One who occupied a centre of GGG said all those who joined the queue for food are not a part of the GGG rebellion. Some came to pick food to sell out, concluded Sena.

The statement that the Aragalaya group was not communal is incorrect. It was highly communal. They were pro-Eelam. Media reported on 24.4.2022 that the national anthem was initially sung each day at GotaGoGama in Sinhala. After this was criticized as being dismissive of the Tamils who have undergone decades of repression, it is being sung now in both languages. It is popularizing and familiarizing Sri Lankans with the Tamil words of the anthem said the report.

The library had a biography of Mahinda Rajapaksa written in Tamil. All books were stamped with a trilingual library seal. Books were also shared with the Jaffna Library as a gesture to remember the 1981 burning of the Jaffna Library.  Books   were also donated to begin a temple library near Hambantota for children from a nearby farming community who had to contend with frequent wild elephant attacks.

The notion that the GotaGogama protest was a leaderless protest movement cannot be accepted. There cannot be a leaderless ‘movement’. A movement by definition must have a direction and a leader. GotaGogama protest definitely had a leader. It is now public knowledge that JVP and the Frontline Socialist Party (FSP) have been behind the protest, said an Island editorial.

The JVP General Secretary, said, Our party has been there right from the beginning; we have our youth, cultural, students’ and women’s wings at the Galle Face”. Lal Kantha had wanted the venue of the protest site changed from Galle Face to Diyawanna.  This showed that JVP was clearly the force behind the Galle Face protest, said Sena Thoradeniya.

JVP and FSP have forged an alliance and function as the leading force at Galle Face and other protest sites.  Youth activists of the two parties work together at the Galle Face protest site, observed Sena.

Frontline Socialist Party, also known as Peratugami, is a registered political party launched by dissident members of the JVP in 2012. FSP polled a paltry 20,000 votes at the last general election. It has now come into prominence thanks to GotaGogama. Its leader hits the headlines daily, observed analysts.

Political antagonism emerged when the leaders of the Opposition came to GotaGogama after the May 9^th attack. Sajith Premadasa was hooted, attacked and had to be rescued, whereas the JVP leader was welcomed. 

SJB Chief Premadasa and several of his MPs, including Eran Wickremaratne and Mujibur Rahuman had to flee Galle Face when protesters threw various objects at them. Their bodyguards had to evacuate them. JVP leader Anura Kumara Dissanayake and former MPs, Lal Kantha, Wasantha Samarasinghe and Dr. Nalinda Jayatissa visited the scene without any problem.

Galle Face Protest is no more a peaceful” and non-partisan” agitation of angry young men and women”, said Sena. Now it is being led by the activists and front organizations of JVP and FSP.  My view is that it was never spontaneous. It was obvious from the very beginning that the Galle Face Aragalaya was   using public protest as a tool to further a political purpose.

Sena Thoradeniya suggests that the Aragalaya will go further. It will not stop at GotaGogama.  He predicts a return to the JVP violence of 1971. Aragalaya is the visible arm of a dark invisible anarchic movement, added Weerakkody.

In 1971, JVP launched a one-day armed insurrection to capture state power, overnight. They were so sure of capturing power, in one night, and did not have any alternative plan if the insurrection failed. This time it will be different, said Sena. They intend to move forward incrementally. Their third upheaval is going to be a protracted one.

General Secretary of the FSP in a press interview (June 01) has told that the current public agitation should be sustained in the long run, that it should not be confined to Galle Face alone it should  spread across the country.

It is very clear that their aim is to create a Guatemalan type struggle in Sri Lanka said Sena. A 22-minute video, shown at GotaGogama, drew parallels between Guatemalan rulers and Rajapaksas in Sri Lanka.

Anura Kumara Dissanayake presented a set of files as documentary evidence of corruption of Rajapaksas and some other politicians at the Sri Lanka Foundation Institute. These were known files already exposed by political commentators of Sunday newspapers many years ago. Similar activities preceded the protests that took place in Guatemala, too said Sena.

The 1954 Guatemalan coup d’état,  was a covert operation carried out by the U.S. Central Intelligence Agency (CIA) which led to the overthrew  of the democratically elected President Jacobo Árbenz and ended the Guatemalan Revolution of 1944–1954. It installed the military dictatorship of Carlos Castillo Armas, the first in a series of U.S.-backed authoritarian rulers in Guatemala.

By A. Abdul Aziz, Chairman, Press & Media Desk – AMJSL.

(Given below is an excerpt of the Eid-ul-Adha Sermon delivered by Hazrat Mirza Masroor Ahmad, Supreme Head of the world-wide Ahmadiyya Muslim Community in Islam, on 10^th July, 2022, at ‘Masjid Mubarak’, Islamabad, Tilford, U.K.)

After Tashahud, Ta‘awuz and the recitation of Surah al-Fatihah, Ahmadiyya Khlaifa (may Allah strengthen his hands) highlighted the importance of trusting in God’s promises, Who does not let sincere sacrifices go to waste and eventually grants victory to the believers. However, it was important to act according to God’s will.

His Holiness (may Allah strengthen his hands) said we were celebrating Eid al-Adha today to commemorate the sacrifices of Prophet Abraham, peace be on him, his wife and their son, Prophet Ishmael, peace be on him. This was not an isolated act of devotion. Rather, their sacrifices spanned a long period throughout their lives. Allah, Who is Most True to His Word, rewarded them for these sincerely offered sacrifices most magnificently: The land which was once deserted is brimming with millions upon millions of people in fulfilment of the promise that Allah the Almighty made.

Above all, the fulfilment of God’s promise found its culmination in the appearance of the Holy Prophet Muhammad, the Seal of the Prophets, peace and blessings of Allah be upon him, who was given the final Testament of God for the spiritual nourishment of all mankind. 

It was for the propagation of this Holy Book, the Holy Quran to the corners of the earth through peaceful means and to establish the superiority of Islam that Allah also sent Hazrat Mirza Ghulam Ahmad of Qadian, the Promised Messiah and Mahdi, peace be on him, who came in exact accordance with the prophecy of the Holy Prophet Muhammad (PBUH) at his appointed time.

As a result of this sacrifice of Prophet Abraham, peace be on him, Allah established a whole city and gathered all kinds of worldly delights and sustenance in Mecca and Medina. Ahmadiyya Khalifa said that when pilgrims come to Hajj and worship they also take benefit of the surroundings and sustenance in the area. Now millions take benefit from this holy area. This showed the fulfilment of Allah’s promise – he made a barren land full of blessings and sent the greatest Prophet Muhammad (PBUH) to that blessed land. 

Ahmadiyya Khalifa (may Allah strengthen his hands) said that the promise Allah gave to Prophet  Abaraham and Prophet Ishmael4,000 years ago shows how Allah loves those who show true sacrifice to Allah. There is no religion today, his Holiness said, whose adherents follow the actual and original teachings of that religion. It is only the teachings of Islam that have been protected in the Holy Quran which remains today in its original form, despite the efforts of those who harbour hatred against Islam. Allah continued to send those who would protect the Quran both by word and meaning by sending people who truly followed it. 

The Holy Prophet Muhammad (PBUH) foretold that a man would come 1400 years after him who would revive the lost teachings of Islam and would – through arguments and proofs – prove the truth of Islam and also tackle those who rejected God. 

In following this prophecy, Allah sent the Promised Messiah – Hazrat Mirza Ghulam Ahmad, peace be on him, the Holy Founder of Ahmadiyya Muslim Community in Islam. It was this wrestler of Allah who showed the true light of Islam and claimed with powerful arguments, that there was no religion greater than Islam. He challenged all religions to show their proofs if they thought they were greater than Islam.

The Promised Messiah, peace be on him, announced to the Muslims that Islam would spread with love, not through war. He said, If I had not come, some other would have come.” He emphasised that it was the time for the Promised Messiah to come and exhorted Muslims not to go against him and instead join his hand to spread the true teachings of Islam. 

Ahmadiyya Founder told Muslims that they would see success if they joined hands with him and that they should be grateful for his advent. But instead, regrettably, the Muslims turned against this messenger of Allah and continued to do so, Ahmadiyya Khalifa added. 

Ahmadiyya Supreme Head (may Allah strengthen his hands) said that Muslims are not only at each other’s necks but have issued edicts to murder, loot and harass the followers of Allah’s messenger. They try to stop Ahmadiyyat but Allah creates new means of escape.

Prophet Abraham and Prophet Ishmael, peace be on them, prayed for a peaceful” town so that those who abide there and visit protect the establishment of peace. Therefore, if Muslims attribute themselves to the blessed town of the Kabah they should instil within themselves peace and create peace in society.

Ahmadiyya Khalifa invited Muslims – worldwide to celebrate the true Eid by accepting the Promised Messiah, peace be on him.

Ahmadiyya Khalifa (may Allah strengthen his hands) exhorted those Ahmadis who were suffering to be patient. He gave the example of the patience of Prophet Abraham and his family. Therefore, will that God Who is true to His promises leave us today? Surely not, Ahmadiyya Head told Ahmadis.

Those who oppose Ahmadiyya Community,  have not an ounce of power before Allah the Almighty, therefore Ahmadis, more than before, should bow before Allah, better their levels of taqwa (righteousness) , develop the true spirit of Eid and sacrifice in the most accurate manner. It is then that we can partake of Allah’s blessings and the promises Allah gave to the Promised Messiah, peace be on him.

His Holiness (may Allah strengthen his hands) said that some hastily wrote to him that their prayers and sacrifices were not being fulfilled. The promises to the Promised Messiah, peace be on him, would certainly come true, His Holiness said, but every one of us should ask ourselves if we are at the level of sacrifice which the Promised Messiah, peace be on him, spoke about. 

One must show true sincerity for Allah and this requires spiritual death. The Promised Messiah, peace be on him, said that idol worship was not just worshipping before stones, rather everything which puts a hurdle before Allah is an idol. Anything which stops one from worshipping Allah or reaching Him is an idol. 

Allah desires action and is pleased only by action and action results from pain and grief, the Promised Messiah, peace be on him, said. This is what happened with the great sacrifice of Prophet Abraham, peace be on him, when he was ready to sacrifice his son, Ishmael, peace be on him, and then was also put into the fire. If one does this, then in turn Allah saves them from pain and grief. 

On this Eid, we should also introspect on our sacrifices, sincerity, truth and taqwa (righteousness), Ahmadiyya Khalifa said. As a Jama’at, the more we introspect on our conditions and seek to improve them, the quicker success will come. We should pray for this as well, Ahmadiyya Head emphasised. 

We should all pray that all Ahmadi men, women and children reach the level of sacrifice, practically, that Prophet Abraham and his family achieved.  The sermon concluded with silent prayer and Ahmadiyya Khalifa convened his salaam and Eid Mubarak”.

The whole Sermon on LIVE with simultaneous translation in major languages including Tamil went on air through MTA (Muslim TV Ahmadiyya) and other social media platforms.

Source: Al Hakam, London.

Prof. Hudson McLean

The President of the Republic & the Prime Minister was summarily kicked out. Dismissed.  Well done!

The Democratic Republic of Sri Lanka shall run through the Democratic Process of electing the next leaders!

Let us get back to business!

Sri Lanka needs Credibility & International Support.

To get the economy back on its feet, Sri Lanka desperately needs foreign currency, which is generated by Tourism & Exports. But do not forget Human Resource values!

Foreign tourists have many options in the East, & West to enjoy the Sun, Sea & Fun.  Sri Lanka must get the beautiful “smile” back to attract tourists with peace on land.

The primary exports such as Tea & Spices require the basic work at source as well as funding for marketing & sales.

This is an educational matter.

Another export is the unemployed human resource.

European Union needs over 150,000 Qualified Healthcare workers such as Nurses, Eldercare, and Childcare, today.

The average BSc or Diploma nurse the starting wage is around USD 2500-3500 per month.

Basic minimum wage of an Eldercare/Daycare is around USD 2000 per month.

It is Pure Simple Mathematics, how much revenue a 100,000 unemployed Sri Lankans will contribute to the national economy?

There is an insatiable demand for IT Graduates in UK & EU.

The salaries may reach USD 5000-12,000/month +++.

India rakes in millions in this market.

No EU or UK or the USA wants any employees who come from a background of terror & commotion.

Regarding Exports & Export Marketing, 

I may write my “two cents” worth of thoughts in another prose.

Lets get back to Peace, Law & Order,  First!

Express Your Opinion – Read What Others Say!
The Independent Interactive Voice of Sri Lanka on the Internet.

Please visit -: http://www.lankaweb.com/

වෛද්‍ය කේ.එම්. වසන්ත බණ්ඩාර ලේකම්දෙශහිතෛෂී ජාතික ව්‍යාපාරය

වත්මන් ආර්ථික අර්බුදය සහ ඒ තුළින් උත්සන්න වූ දේශපාලන අර්බුදය නිර්මාණය කිරීමට දායක වූ පාර්ශ්ව හෙවත් අර්බුදයේ පියවරුන් පිළිබඳව විවිධ පාර්ශ්ව එකිනෙකාට චෝදනා කරති. ඊට අමතරව යම් පාර්ශ්ව අර්බුදය නිර්මාණය කරන්නට බෙහෙවින් දායක වූ පියවරුන්ට එය විසඳිය හැකි යැයි විශ්වාසය පළ කරති. එසේම අර්බුදයේ මූලයන් පිළිබඳව සහ එය විසඳීමට අදාළව ආණ්ඩුව සහ විපක්ෂය මෙන්ම ආණ්ඩුවෙන් ස්වාධීන වූ දේශපාලන නායකයින් එකිනෙකාට පරස්පර මතවාද ප්‍රකාශ කරති. ඒ නිසා මේ කිසිදු පාර්ශ්වයකට මේ වනතුරු අර්බුදය විසඳිය හැක්කේ මෙසේ යැයි නිශ්චිත න්‍යාය පත්‍රයක් සහ මාර්ග සිතියමක් මහජනයාට ඉදිරිපත් කිරීමට නොහැකි වී ඇත. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ දිනෙන් දින අර්බුදය උග්‍ර වන අතර අරගල භූමියේ ආතල්” ගන්නා පිරිස් මෙන්ම පෝලිම්වල මරාගන්නා පොදු ජනතාව ද හෙට සිදුවන්නේ කුමක්දැයි නොදැන විවිධ ආකාරයට තම කෝපය ප්‍රකාශ කරමින් දින පසු කරති.

එහෙත් රෝගයක් සුවපත් කිරීම සඳහා පූර්ව කොන්දේසිය වන්නේ නිවැරදි රෝග විනිශ්චය බව කුඩා දරුවෙකුට වුවද වටහාගත හැකි කරුණකි. ඒ අනුව අඩු තරමින් රෝග විනිශ්චය වැරදි නම් ප්‍රතිකාරය ද වරදින බව තේරුම් ගැනීමට අප රටේ දේශපාලන නායකයින් අසමත් වීම තුළින් පෙන්වන්නේ අර්බුදයට ගොදුරු වීම හැර අන් විසඳුමක් ඔවුන් සතුව නොමැති බව නොවේද? දැඩි මහජන විරෝධය හමුවේ පවා මහජනයාට නිශ්චිත විසඳුමක් ඉදිරිපත් කළ යුතු බව ඔවුහු පිළිනොගනිති. ඒ වෙනුවට ඔලුගෙඩි මාරු කිරීමෙන් ප්‍රශ්නය විසඳිය හැකි යැයි අපේක්ෂා කරමින් ලෙඩේ උත්සන්න කිරීමට උපරිම වශයෙන් දායක වූ වෙදකුට ලෙඩා භාරදීම සඳහා ඔවුහු එකඟ වෙති. එපමණක් නොව ජනවරමක් නොමැති එම ඔළුගෙඩි මාරුවෙන් පසුව ඔහුට අර්බුදය විසදීම සඳහා කාලයක් ලබාදිය යුතු යැයි මහජනයා තුළ අපේක්ෂා ජනිත කරමින් ඔහු දෙස බලා සිටීම තුළින් අර්බුදයේ ගැඹුර පිළිබඳව ඔවුන්ට ඇති අවබෝධය පැහැදිලි වේ. ඕනෑම වෙදෙකු ලෙඩෙකු භාර ගන්නේ නම් තමාගේ රෝග විනිශ්චය සහ ප්‍රතිකාරය කුමක්දැයි ලෙඩාට පැහැදිලි කළ යුතුය. නමුත් අවම වශයෙන් පළමුවෙන්ම එම කොන්දේසිය සැපරිය යුතු යැයි වෙදාට අභියෝග කිරීමට කිසිදු දේශපාලන නායකයෙකු ඉදිරිපත්වූයේ නැත. ඊට හේතුව ඔවුන්ගේ දේශපාලන න්‍යායාත්මක දුප්පත්කම ද එසේ නැතහොත් සුළු පිරිසක් විසින් සමාජ මාධ්‍ය ජාලා හරහා පනවනු ලබන මානසික බාධක වලට යටත්වීමද යන්න පැහැදිලි නැත. බොහෝවිට ඒ දෙකම නිසා බව උපකල්පනය කළ හැක.

කෙසේ වෙතත් සත්‍ය කතා කිරීම සහ එය පිළිගැනීම වැළැක්වීම සඳහා බරපතළ මානසික බාධක පැනවීමේ ක්‍රියාවලියක් රට තුළ දියත් වන බව ඉතා පැහැදිලිව දැක ගත හැක. මැයි 9 දින භීෂණය තුළින් එම තත්ත්වය තවදුරටත් උත්සන්න විය. යම් දේශපාලන පක්ෂ එවැනි කළු 9 වැනිදාවක් නැවත උදා වේ යැයි බියට පත්ව සියල්ල පසෙකලා ඊට මුහුණ දිය යුත්තේ කෙසේදැයි සාකච්ඡා කරති. ඇත්ත වශයෙන්ම මෙම මානසික බාධක පැනවීමේ ක්‍රියාවලියට දායක වන්නේ මිලියන 15ක් වූ ඡන්ද දායකයන් අතුරින් දළ වශයෙන් මිලියන 2ක් පමණ වූ සමාජ මාධ්‍ය තුළ සැරිසරන පිරිසකි. ඒ නිසා අද වන විට ආර්ථික ආපදාව යොදා ගනිමින් රට තුළ මහා දේශපාලන අර්බුදයක් නිර්මාණය කිරීමේ ආපද අධිරාජ්‍යවාදී මෙහෙයමට අදාල ප්‍රධාන භූමිකාව ඉටු කරන්නේ සකර්බර්ග්” විසින් බව පිළිගැනීමට සිදුවේ. බ්‍රිතාන්‍යයේ ක්‍රේම්බිජ් ඇනලිටිකා” විමර්ශනය තුළින් මුහුණ පොත” සතු තොරතුරු යොදාගනිමින් සමාජ මතය වෙනස් කිරීම සඳහා දියත් කළ මෙහෙයුම කෙතරම් සූක්ෂම ද යන්න අනාවරණය විය. අප රටට අදාලව ගත්විට දීර්ඝකාලීනව දේශපාලන නායකයින්ට එරෙහිව ගොඩනැගී ඇති අප්‍රසාදය සහ වෛරය නිසා සකර්බර්ග්ට තමා කාර්යය පහසු වී ඇත.

ශ්‍රී ලංකාවේ මනෝ විද්‍යාව පිළිබඳ විශ්‍රාමික ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්ය දියනාත් සමරසිංහ මහතා සමාජ මාධ්‍ය ජාලා යොදාගනිමින් දියත් කෙරෙන මානසික යුද උපක්‍රම පිළිබඳ බොහෝ අධ්‍යයනයන්හි නියැලෙන විද්වතෙකි. ඔහුට අනුව මුහුණු පොත් සතු දත්ත මගින් පුද්ගලයෙකුගේ මනෝවිද්‍යාත්මක අනන්‍යතාවය හෙවත් හැඩතල නිර්මාණය කළ හැක. එතුමා මෙම ලියුම්කරු සමග පුද්ගලිකව සඳහන් කළ ආකාරයට අප රටේ තීරණාත්මක භූමිකාවක් ඉටුකරන දේශපාලන නායකයින්ගේ මනෝවිද්‍යාත්මක හැඩතල මුහුණු පොත විසින් ඉතා හොඳින් පද්ධති ගත කර ඇත. ඊට අනුව ඔවුන්ට මානසික බාධක පැනවිය හැකි හෝ ඔවුන් පෙළඹවිය හැකි මතවාද සහ සත්‍ය හෝ අසත්‍ය කරුණු පද්ධතිය මගින් මධ්‍යගතව ඉහළට එසවීමේ හැකියාව ඇත. අද වන විට මුහුණුපොතට කළ නොහැකි දේ එනම් විශේෂයෙන්ම බලවත් දේශපාලන නායකයින්ට සහ ආරක්ෂක හමුදා ප්‍රධානීන්ට සෘජුව මානසික බාධක පැනවීම සිදු කරනු ලබන්නේ ඇමරිකානු තානාපතිනිය විසිනි. ඇය රුසියානු ගුවන් යානය නිදහස් නොකරන ලෙස අමාත්‍යවරයාට බලපෑම් කිරීමට පවා ධෛර්යමත් වී ඇති බව එලිදරව් විය. ඊට අමතරව ඇය විසින් ආරක්ෂක හමුදා ප්‍රධානීන් පවා කැඳවන බව සහ ඔවුන් එම සාකච්ඡාවලට සහභාගී වන්නේ සේනාධිනායකයාගේ අවසරය නොමැතිව බවට ද එළිදරව් වී ඇත.

කෙසේවෙතත් එසේ පැනවෙන මානසික බාධක ක්‍රියාවලිය කෙතරම් ප්‍රබලද යත් බුද්ධිමත් ජනතාව අතර ජනාදරයට පත්ව සිටි ජේ්‍යෂ්ඨ ගායිකාවක් ඊනියා අරගල භූමියට පැමිණ වත්මන් ජනාධිපති පත් කිරීමට දායකවීම පිළිබඳව මහජනතාවගෙන් සමාව ඉල්ලීය. එම ක්‍රියාවට ඇය වැනි චරිතයක් පෙළඹවීම මගින් සමස්ත මානසික බාධක ක්‍රියාවලියට කෙතරම් දායකත්වයක් ලබාගත හැකි ද යන්න තේරුම් ගැනීම අපහසු නැත. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ 2015 ආණ්ඩු පෙරළියට පසුව මහින්දාගමනයට” සහ ඉන් පසුව ”ගෝඨාගමනයට” ඉහළම දායකත්වයක් සැපයූ දේශපාලන නායකයෙකු මෙම ලියුම්කරුට සඳහන් කළේ ගෝඨාභය ජනාධිපති කිරීමට දායක වීම පිළිබඳව තමා තුළ වරදකාරී හැඟීමක් තිබෙන බවය. නමුත් ගෝඨාභය බලයට පත් නොවී සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා නාමිකව සහ ඔහුට සහාය දැක්වූ ජාතිවාදී, ආගම්වාදී, බෙදුම්වාදී කල්ලි කණ්ඩායම් බලයට පත් වූවා නම් මෙම අර්බුදය නිර්මාණය නොවනු ඇත්ද යන ප්‍රශ්නයට ඔහුගෙන් පිළිතුරක් ලැබුණේ නැත.

කෙසේවෙතත් ඉහත සඳහන් කළ ආකාරයට සමාජයේ මත නිර්මාණය කරන දේශපාලන නායකයින්ගේ විග්‍රහයන් සහ තීන්දු වරදින්නේ මානසික බාධක නිසාම පමණක් නොවන බව ද පිළිගත යුතුය. ඊට බොහෝ දුරට දේශපාලන න්‍යායත්මක දුප්පත්කමට අමතරව කරුණුමය සාක්ෂි විවේක බුද්ධියෙන් විශ්ලේෂණය කිරීමට අසමත් වීම යන සාධක ද බලපාන බව ඉතා පැහැදිලිය. පක්ෂ, විපක්ෂ භේදයකින් තොරව අප රටේ දේශපාලන නායකයින්ගේ දේශපාලන විග්‍රහයන් කරුණුමය සහ න්‍යායාත්මක වශයෙන් පොහොසත් නැති බව කණගාටුවෙන් වුවද සඳහන් කළ යුතුය. උදාහරණයක් ලෙස යම් දේශපාලන නායකයින්ට අනුව වර්තමාන අර්බුදය උපදින්නේ නිදහසින් පසුව අප පැමිණි වැරදි ගමන් මඟ නිසාය. ඒ මගින් යටත් විජිත සමයේ දී යහපත් ආර්ථික කළමනාකරණයක් සිදු වූ බවට ද වක්‍රව පිළිගැනේ. එහිදී 1977ට පෙර යුගයේ පැවති ආර්ථික මොඩලය සහ ඉන්පසුව ආරම්භ වූ ආර්ථික මොඩලය අතර පවතින පැහැදිලි වෙනස සහ එමගින් ඇතිවන ප්‍රතිඵලයේ වෙනස අවතක්සේරු වේ. එනම් 1977ට පෙර යම් දුර්වලතා සහිතව හෝ ජාතික රාජ්‍යය ශක්තිමත් කෙරෙන මෙන්ම දේශීය නිෂ්පාදන පද්ධතිය ශක්තිමත් කෙරෙන සහ බලශක්ති සුරක්ෂිතතාවය, ආහාර සුරක්ෂිතතාවය ආදිය සහතික කෙරෙන එම මොඩලයේ ප්‍රතිඵලය කුමක්ද? එමෙන්ම විදේශ ණය මත පදනම් වූ නාගරික ඉදිකිරීම් සහ වෙළඳාම මුල්කරගත් සහ හොරකම, දුෂණය සංස්ථාගත කළ මොඩලයකින් ලැබෙන ප්‍රතිඵලය කුමක්ද? එම ආර්ථික මොඩල දෙක අතර වෙනස මෙන්ම අදාළ ප්‍රතිඵල අතර වෙනස හඳුනාගත නොහැකිනම් රෝග විනිශ්චය වරදින බව ඉතා පැහැදිලිය. එසේ නම් එවැනි දේශපාලන ව්‍යාපාර විසින් ඉදිරිපත් කරන ප්‍රතිකාරද වරදින බවට සැකයක් නැත.

ඊට අමතරව හොරකම, වංචාව සහ දූෂණය නිසා මෙම අර්බුදය ඇතිවූ බවට විග්‍රහකර ගැනීම තුළ රාජපක්ෂලා හොරකම් කළ මුදල් ආපසු රට තුළට ගෙන ඒම මගින් අර්බුදය විසඳිය හැකි යැයි මතයක් ගොඩ නැගීම නිසා ද රෝගයේ මහා පින්තූරය විනිශ්චය කිරීමට නොහැකිවේ. රාජපක්ෂ පරපුරට එරෙහිව විශේෂයෙන්ම බැසිල් රාජපක්ෂ මහතාට එරෙහිව බරපතළ දූෂණ, වංචා චෝදනා එල්ල වන බව සත්‍යයකි. ඒවා අධිකරණය හමුවේ හෝ පරීක්ෂණ කොමිසමක් හමුවේ ඔප්පු වුවත් නැතත් පොදු මහජනයා එම චෝදනා පිලිගනිති. විවිධ යටිතල පහසුකම් විශේෂයෙන්ම අධිවේගී මාර්ග සහ නාගරික ඉදිකිරීම් සඳහා විදේශ ණය ලබා ගැනීමේදී නිශ්චිත කොමිස් මුදලක් ලැබෙන බව පරම සත්‍යයකි. ඒ නිසාම එවැනි ව්‍යාපෘති වල උපායමාර්ගික ප්‍රමුඛතාවය කුමක් වුවත් ඉහළම කොමිස් ලබා ගත හැකි සහ ඉහළම පිරිවැය සහිත ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක කිරීමට පෙළඹවීමක් ඇති වේ. ඒ මගින් විදේශ ණය බර වැඩිවන අතර එක් පැත්තකින් මහජන මුදල් කොල්ලකෑමට ලක්වේ. එසේම අනෙක් පැත්තෙන් රාජ්‍යයට ප්‍රතිඵලදායක නොවන පිරිවැය දැරීමට සිදුවන නිසා ප්‍රමුඛතාවය සහිත ව්‍යාපෘති ක්‍රියාතමක කිරීමට නොහැකි වේ.

නමුත් එසේ හොරකම සහ දූෂණ නිසා වර්තමාන අර්බුදය ඇති වූ බවට මතවාද ගොඩ නැගීම මගින් ඉහත සඳහන් කළ ආකාරයට රෝග විනිශ්චය වරදින බව ඉතා පැහැදිලිය. එමඟින් අර්බුදයට මූලික හේතුව වන එදා 1977න් පසුව ආරම්භ වූ ආර්ථික මොඩලයේ අවුල අවතක්සේරු වේ. ඒ තුළ වංචාව සහ දූෂණය ප්‍රචලිත කෙරෙන්නේ එම මොඩලයේ අනිවාර්ය අංගයක් නිසා බවද අවධාරණය නොවේ. වර්තමාන අර්බුදයේ මූලික රෝග ලක්ෂණ වන වෙළෙඳ හිගය අපනයන ආදායමට සමාන වීම හෙවත් ආනයන වියදම අපනයන ආදායම මෙන් දෙගුණයක් බවට පත්වීම මෙන්ම ඒ නිසා විදේශ සංචිත සිඳී යාම සහ ණය ආපසු ගෙවීමට නොහැකිවීම ආදී වශයෙන් වන විෂම චක්‍රය අද පවතින පරාධීන ආර්ථික මොඩලයේ අනිවාර්ය ලක්ෂණයකි. ආනයන දිරිමත් කෙරෙන සහ වෙළඳාම ප්‍රචලිත කරමින් දේශීය නිෂ්පාදන පද්ධතිය බිඳ වට්ටන එම මොඩලය නිවැරදි කිරීමෙන් තොරව රෝග ලක්ෂණ නැති කිරීමට හැකියාවක් නැත. නමුත් අප රටේ දේශපාලන නායකයින් සහ සමහර විද්වතුන් යැයි කියාගන්නා පිරිස් අර්බුදය කොටස් වශයෙන් විග්‍රහ කර ගැනීම තුළ ආර්ථික දේහය වෙලාගත් මහා රෝගය පිළිබඳ සංවාදය යටපත් වේ.

එනම් ආර්ථික මොඩලය වෙනස් කිරීමෙන් තොරව සහ ඒ තුළ පවතින දූෂණය ප්‍රචලිත කෙරෙන නීති සහ පරිපාලන ක්‍රමවේද විශේෂයෙන්ම විනිමය පාලනයට අදාළ නීති සංශෝධනය කිරීමෙන් තොරව අර්බුදය විසඳිය නොහැකි බව අවධාරණය නොවේ. එසේම ඒ තුළ එදිනෙදා පරිභෝජනය සඳහා සිදුකරන ආනයන වියදම් පියවා ගැනීම සඳහා වාණිජ පොලියට විදේශ ණය ගැනීම මගින් අර්බුදය උත්සන්න වන ආකාරය සැලකිල්ලට ලක් නොවේ. ඒ ආකාරයට 2015 සිට 2019 දක්වා කාලය තුළ 7%ක් වැනි ඉහළ පොලියට ස්වෛරී බැඳුම්කර ඩොලර් මිලියන 12500ක් නිකුත් කිරීම මගින් කෙටිකාලීන විදේශ ණය ලබා ගැනීම සහ 2017 දී විනිමය පනත දුර්වල කිරීම මගින් අර්බුදය උත්සන්න කළ දේශපාලන නායකයා ගැලවුම්කාරයා බවට පත්වන්නේ එම මහා පින්තූරය තේරුම් නොගැනීම නිසා නොවේද? මීට වසර 40කට පෙර ලෝකයේ දුප්පත්ම රටවල් 10ට අයත් වූ බංගලිදේශයේ ඩොලර් මිලියන 50000 සංචිත පවතින විට ශ්‍රී ලංකාවේ ඩොලර් මිලියන 100ක් නැති තත්ත්වයට පත් වන්නේ මෙම සත්‍ය තේරුම් නොගැනීම නිසාය. බොහෝ දේශපාලන නායකයින් පවසන ආකාරයට ආර්ථික මොඩලයේ අවුල එසේම තිබියදී විද්වතුන්ට රට බාර දීම මගින් අර්බුදය විසඳිය හැකිද? බංගලාදේශීය විද්වතුන් සහ අප රටේ විද්වතුන් විශ්වවිද්‍යාලවල ඉගෙන ගන්නා ආර්ථික විද්‍යාවේ මූලධර්මවල වෙනසක් නැත. වෙනස ඇත්තේ ආර්ථික සහ දේශපාලන උපාය මාර්ගික ප්‍රවේශය තුළ ය. කෙසේ වෙතත් විද්වතුන්ට පාලනය භාර දීම මගින් අර්බුදය විසඳිය හැකි යැයි යමකු පවසන්නේ නම් එසේ භාරදිය යුත්තේ බංග්ලාදේයේ විද්වතුන්ට ය.

කෙසේ වෙතත් අද ශ්‍රී ලංකාව මුහුණ දෙන ආර්ථික අර්බුදය නලලේ කොටා තිබූ දෙයක් බව ඉහත පැහැදිලි කිරීම කිරීම් මගින් තහවුරු වේ. කොවිඩ් වසංගතය මගින් සිදු වූයේ එය ප්‍රකාශයට පත් වීම ඉක්මන් වීම පමණි. ඒ අනුව පවතින මොඩලය මූලයෙන් ම වෙනස් නොකරන තත්වයක් යටතේ ජනාධිපති පුටුවේ කුමන පුද්ගලයෙකු වාඩිවී සිටිය ද ප්‍රතිඵලය වෙනස් නොවේ. එසේ වුවත් නලලේ කොටා තිබූ ඉරණම වෙනස් කරන බවට මහා අපේක්ෂා දල්වමින් බලයට පත් වූ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ජනවරම පිළිබඳව අබමල් රේණුවක ගෞරවයක් හෝ සැලකිල්ලක් දැක්වූයේ නැත. ඒ වෙනුවට එතුමා විසින් තමා වටේ කැරකෙන ජාවාරම්කරුවන් අතළොස්සකට මෙන්ම තමා විසින් තෝරාගත් වියතුන් ලෙස හැඳින්වෙන පුද්ගලයන් පිරිසකට සහ මෑත ඉතිහාසය තුළ බැරිකම පමණක් ප්‍රදර්ශනය කළ ඇමතිවරුන් පිරිසකට සියල්ල භාරදී එළුවගෙ පස්ස දෙස බලා සිටි නරියාගේ භූමිකාව රඟ දක්වනු ලැබීය. ඒනිසා එතුමාට පොදු මහජනතාවගෙන් සමාවක් නොලැබීම ඉතා සාධාරණ වේ. නමුත් අර්බුදය උත්සන්න වූ මොහොතේ දී පවා නිශ්චිතව කළ යුත්තේ කුමක්දැයි රටට වැඩපිළිවෙළක් ඉදිරිපත් නොකරන සෙසු සියලු බලවේගවලට ද තම වග කීමෙන් නිදහස් විය නොහැක.

ඊට අමතරව මෙම අර්බුදය එනම් රෝගය උත්සන්න කිරීමට දැනුම්වත්ව හෝ නොසැලකිලිමත්ව දායක වූ වෙදුන් පිළිබඳව සංවාදයක් ගොඩනැගීමට දේශපාලන නායකයින් අසමත් වී ඇත. ඒ පුද්ගලයන් කවුරු වුවත් රෝගය වර්ධනය වූ හෝ වර්ධනය කළ ආකාරය වටහා ගැනීම රෝග විනිශ්චය ක්‍රියාවලියේම කොටසකි. ඉහත සඳහන් කළ ඩොලර් මිලියන 12500ක ඩොලර් බැඳුම්කර නිකුතුව ඊට හොඳම උදාහරණයකි. එම ප්‍රමාණය සමස්ත කෙටිකාලීන විදේශීය වාණිජ ණය ප්‍රමාණයෙන් 70% කි. එහෙත් ඊට උපදෙස් දුන් ඉන්ද්‍රජිත් කුමාරස්වාමි මහතා වර්තමාන ආණ්ඩුවේ උපදේශකයෙකි. ඔහුට නියෝග දුන් හෝ ඔහුගේ නියෝග අනුව දේශපාලන තීන්දු ගනුලැබූ පුද්ගලයා අතට දැන් දේශපාලන බලය හුවමාරු වී ඇත. මේ වන විට ස්වෛරී බැඳුම්කර ගෙවීම් පැහැර හැරීම් පිළිබඳව නිව්යෝක් අධිකරණයේ පවරා ඇති නඩුවේ තීන්දුව අනුව ශ්‍රී ලංකාවට ආර්ථික සහ මූල්‍ය සුනාමියකට ගොදුරු වීමේ ඉඩක් ඇත. ඒ මගින් රජයට අයත් දේපළ පවරා ගැනීමේ හැකියාව සහ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය වෙළෙඳපොළ තුළ ශ්‍රී ලංකාවේ බැංකු පද්ධතිය ආකර්මන්‍ය කිරීමේ හැකියාව ඇත. එම බැඳුම්කර මගින් කිසිදු සංවර්ධන ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක නොකිරීම ද විශේෂ තත්වයකි. ආනයන වියදම් පියවා ගැනීම සඳහා ගනු ලැබූ එම තීන්දුවල ප්‍රතිවිපාක අදාල පුද්ගලයින් නොදැන සිටියා යැයි පිළිගත හැකි ද? එසේම යුද ජයග්‍රහණයෙන් පසුව ආර්ථික ඝාතක මාර්ග සිතියම ඔස්සේ ආණ්ඩුව දක්කා ගෙන ගිය කළ පී.බී. ජයසුන්දර සහ බැසිල් රාජපක්ෂ යන අය ගේ භූමිකාව මගින් ආර්ථිකයට සිදු වූ විනාශය කොතෙක් දැයි කිරා මැන බැලීම රෝග විනිශ්චයේ කොටසක් නොවේ ද?

ඒ සියල්ලටම අමතරව අර්බුදයේ පියවරුන් පිළිබඳ සංවාදයේ දී පවතින අර්බුදය උත්සන්න කිරීමට ඉතා සූක්‍ෂම මෙහෙයුම් දියත් කරන සහ උත්සන්න වූ අර්බුදය යොදා ගනිමින් ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍යය දණගස්වා තමාට අවශ්‍ය මාවත ඔස්සේ රැගෙන යන බලවේග හඳුනා ගැනීමද ඉතාම වැදගත් වේ. මේ වන විට ඉන්දියාව ඉතා සූක්ෂමව ශ්‍රී ලංකාවට යම්තම් හුස්ම ගැනීම සඳහා ඊනියා ක්‍රෙඩිට් ලයින් එකක් ලබා දී එමඟින් ආණ්ඩුවේ අත අඹරා ඉටුකර ගැනීමට නියමිත භූ දේශපාලන අත්පත් කර ගැනීම් වල ප්‍රමාණය ඉතා බරපතළ වේ. උදාහරණයක් ලෙස එම අපදා අධිරාජ්‍යවාදී මෙහෙයුමට අනුව ශ්‍රී ලංකාවේ බලශක්ති සුරක්ෂිතතාවය සම්පූර්ණයෙන්ම ඉන්දියාවේ අනුකම්පාවට යටත් කිරීමට නියමිතය. විදුලි පනත සංශෝධනය කර ඉන්දියාවේ අදානි සමාගමට මෙගාවොට් 500 ක සුනිත්‍ය බල ව්‍යාපෘතිය ලබාදීම මගින් පමණක් ශ්‍රී ලංකාවේ විදුලි පද්ධතිය ඕනෑම මොහොතක බිඳ වැට්ටවීමේ යතුර අදානි සමාගම අතට පත්වේ. ඊට අමතරව අයි.ඕ.සී. තෙල් සමාගමට වසර අවසානයේ දී ගෙවිය හැකි ආකාරයට මවු සමාගමෙන් ණයට තෙල් ආනයනය කර රටේ ඉන්ධන අර්බුදය යම් පමණකට සමනය කිරීමට සහය දැක්විය හැක. එහෙත් ඒ වෙනුවට එම සමාගම අපනයන කර්මාන්ත සඳහා නිකුත් කරන ඉන්ධනවලට ඩොලර් වලින් ගෙවීම් කළ යුතු බවට බලකරන අතර තම ආධිපත්‍ය වර්ධනය කරගැනීම සඳහා අමතර පිරවුම්හල් 50ක් ද ඉල්ලති. ඉන්දියානු ආපදා අධිරාජ්‍යවාදී මෙහෙයුම ඇමෙරිකාව ප්‍රමුඛ ක්වෙඩ්” රටවල් සමූහය විසින් දියත් කරන ඉන්දු පැසිෆික් භූ දේශපාලන ක්‍රියාන්විතයේම කොටසක් බව ඉතා පැහැදිළි ය. එහෙත් ඒ පිළිබඳව සමාජ සංවාදයක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා අඩු තරමින් වාමාංශික පක්ෂ පවා අසමත් වී ඇත. ඒ අනුව අර්බුදයේ සැබෑ පියවරුන්ගේ ලැයිස්තුවට රටේ සියලුම දේශපාලන පක්ෂ අයත් වන බව පිළිගැනීමට සිදුවේ.

වෛද්‍ය කේ.එම්. වසන්ත බණ්ඩාර ලේකම්දෙශහිතෛෂී ජාතික ව්‍යාපාරය

By Noor Nizam – Peace and Political Activist, Political Communication Researcher, SLFP/SLPP Stalwart, Patriotic Citizen – June 10th., 2022.

Was Gotabaya’s failure to bring all the corrupt officials and government servants and politicians before the law and punish them over the last 31 months lead to this “Aragalaya”?

This is not just an “aragalaya”. The manner in which it has been moving since it started shows all the signs that it is being worked out according to a set plan. It has resemblances to what happened in Libiya and in Iraq some years ago when the West implemented a change of government.

A lot of opportunistic and disgruntled politicians and business interests and religious dignitaries have contributed towards creating this disaster to “Mother Sri Lanka” our “Maathrubomiya”. All the corrupt government officials from the ranks of Grama Sevaka Niladari, Department Directors and Engineers, Divisional Secretaries, Asst. Secretaries and Secretaries of Ministries, School principals, Some elements in the Tri Forces, Statutory Board Members and Chairman’s and even Doctors (JVP) sympathizers  have played their part in this great disaster because they felt that a “RIGID HAND” governance will bring them all to book before the “Rule of Law”, but GOTABAYA failed to do that little bit (bring all the corrupt officials and government servant as he promised during the last 31 months) before the law and punish them.

The most corrupt officials through their networks of influence and lobbying, got around Gotabaya and got themselves posted to many high position in the Public Service. They not only robbed like their predecessors, they too began to rob through corruption behind Gotabaya’s back. Gota was taken down the garden path for a good ride till the economy collapsed to the point it is now.

These traitors, including some lawyers had only one objective – not to serve the Nation, but to make sure that their situation is not jeopardized and that they can continue to rob the country. It was only the dedicated Tri Forces personnel who wanted to defend the Nation did their job honestly and diligently and are continuing to do so. 

The most important thing is that, the people should know (1)  who are the main organizers behind this disaster to the Nation? (2) The foreign powers involved in financing and navigating it? (3) Who and which countries financed it? How deep was the JVP, DJV, FSP, SJB and the Catholic Church, The sleeping cells of the LTTE and the Drug Lords acted behind the scene?, and the identity and names of the “moles” of these groups who were planted in the Presidential Secretariat, PM’s Office and important Ministries who created/contributed to the economic collapse of the government. 

THIS WAS NOT JUST AN ARAGALYA OF THE YOUTH, IT HAS MORE DEEP INVOLVEMENTS. What ever new political powers may take charge of the country, it is the RIGHT of the people to have answers to the above questions raised.

The Nation cannot allow these culprits and corrupt government and officials, including the politicians and the Buddhist and Catholic clergy to evade from these allegations just because the country is going through, both a political and economical turmoil.

If this is not done by what ever new political powers that may take charge of the country, the next “ARAGALAYA” will be to achieve the above by the Citizens.

Courtesy multipolarista.com

Sri Lanka owes 81% of its external debt to US and European financial institutions and Western allies Japan and India. China owns just 10%. But Washington blames imaginary Chinese debt traps” for the nation’s crisis, as it considers a 17th IMF structural adjustment program.

Facing a deep economic crisis and bankruptcy, Sri Lanka was rocked by large protests this July, which led to the resignation of the government.

Numerous Western political leaders and media outlets blamed this uprising on a supposed Chinese debt trap,” echoing a deceptive narrative that has been thoroughly debunked by mainstream academics.

In reality, the vast majority of the South Asian nation’s foreign debt is owed to the West.

Sri Lanka has a history of struggling with Western debt burdens, having gone through 16 economic stabilization programs” with the Washington-dominated International Monetary Fund (IMF).

These structural adjustment programs clearly have not worked, given Sri Lanka’s economy has been managed by the IMF for many of the decades since it achieved independence from British colonialism in 1948.

As of 2021, a staggering 81% of Sri Lanka’s foreign debt was owned by US and European financial institutions, as well as Western allies Japan and India.

This pales in comparison to the mere 10% owed to Beijing.

According to official statistics from Sri Lanka’s Department of External Resources, as of the end of April 2021, the plurality of its foreign debt is owned by Western vulture funds and banks, which have nearly half, at 47%.

The top holders of the Sri Lankan government’s debt, in the form of international sovereign bonds (ISBs), are the following firms:

• BlackRock (US)
• Ashmore Group (Britain)
• Allianz (Germany)
• UBS (Switzerland)
• HSBC (Britain)
• JPMorgan Chase (US)
• Prudential (US)

The Asian Development Bank and World Bank, which are thoroughly dominated by the United States, own 13% and 9% of Sri Lanka’s foreign debt, respectively.

Washington’s hegemony over the World Bank is well known, and the US government is the only World Bank Group shareholder with veto power.

Less known is that the Asian Development Bank (ADB) is, too, largely a vehicle of US soft power. Neoconservative DC-based think tank the Center for Strategic and International Studies (CSIS), which is funded by Western governments, affectionately described the ADB as a strategic asset for the United States,” and a crucial challenger to the much newer, Chinese-led Asian Infrastructure Investment Bank.

The United States, through its membership in the ADB and with its Indo-Pacific Strategy, seeks to compete with China as a security and economic partner of choice in the region,” boasted CSIS.

Another country that has significant influence over the ADB is Japan, which similarly owns 10% of Sri Lanka’s foreign debt.

An additional 2% of Sri Lanka’s foreign debt was owed to India as of April 2021, although that number has steadily increased since. In early 2022, India was in fact the top lender to Sri Lanka, with New Delhi disbursing 550% more credit than Beijing between January and April.

Both Japan and India are key Western allies, and members of Washington’s anti-China military alliance in the region, the Quad.

Together, these Western firms and their allies Japan and India own 81% of Sri Lanka’s foreign debt – more than three-quarters of its international obligations.

By contrast, China owns just one-tenth of Sri Lanka’s foreign debt.

The overwhelming Western role in indebting Sri Lanka is made evident by a graph published by the country’s Department of External Resources, showing the foreign commitments by currency:

As of the end of 2019, less than 5% of Sri Lanka’s foreign debt was denominated in China’s currency the yuan (CNY). On the other hand, nearly two-thirds, 64.6%, was owed in US dollars, along with an additional 14.4% in IMF special drawing rights (SDR).

Western media reporting on the economic crisis in Sri Lanka, however, ignores these facts, giving the strong, and deeply misleading, impression that the chaos is in large part because of Beijing.

Sri Lankan economic crisis driven by neoliberal policies, inflation, corruption, Covid-19 pandemic

This July, Sri Lanka’s government was forced to resign, after hundreds of thousands of protesters stormed public buildings, setting some on fire, while also occupying the homes of the country’s leaders.

The protests were driven by skyrocketing rates of inflation, as well as rampant corruption and widespread shortages of fuel, food, and medicine – a product of the country’s inability to pay for imports.

In May, Sri Lanka defaulted on its debt. In June, it tried to negotiate another structural adjustment program with the US-dominated International Monetary Fund (IMF). This would have been Sri Lanka’s 17th IMF bailout, but the talks ended without a deal.

By July, Sri Lankan Prime Minister Ranil Wickremesinghe publicly admitted that his government was bankrupt.”

Sri Lankan President Gotabaya Rajapaksa, who spent a significant part of his life working in the United States, entered office in 2019 and immediately imposed a series of neoliberal economic policies, which included cutting taxes on corporations.

These neoliberal policies decreased government revenue. And the precarious economic situation was only exacerbated by the impact of the Covid-19 pandemic.

Facing an out-of-control 39.1% inflation rate in May, the Sri Lankan government did a 180 and suddenly raised taxes again, further contributing to popular discontent, which broke out in a social explosion in July.

Media falsely blames China for Sri Lankan debt default

While 81% of Sri Lanka’s foreign debt is owned by Western financial institutions, Japan, and India, major corporate media outlets sought to blame China for the country’s bankruptcy and subsequent protests.

The Wall Street Journal pointed the finger at Beijing in a deeply misleading article titled China’s Lending Comes Under Fire as Sri Lankan Debt Crisis Deepens.” The newspaper noted that the crisis opens a window for India to push back against Chinese influence in the Indian Ocean region.”

US media giant the Associated Press also tried to scapegoat China, and its deceptive news wire was republished by outlets across the world, from ABC News to Saudi Arabia’s Al Arabiya.

Many corporate media outlets in India, including the New Indian Express, Business Standard, India Today, The Print, as well as Japan’s media conglomerate Nikkei published similarly fallacious reports.

US government propaganda outlet Voice of America, which is closely linked to the CIA, employed the same spurious tactics in an article in April titled China’s Global Image Under Strain as Sri Lanka Faces Debt Trap.”

VOA accused Beijing of pursuing a kind of ‘debt-trap diplomacy’ meant to bring economically weak countries to their knees, dependent on China for support.”

On social media, the Western propaganda narrative surrounding the July protests in Sri Lanka was even more detached from reality.

A veteran of the Central Intelligence Agency (CIA), Defense Intelligence Agency (DIA), and National Security Agency (NSA), Derek J. Grossman, portrayed the unrest as an anti-China uprising.

China’s window of opportunity to one day control Sri Lanka probably just closed,” he tweeted on July 9, as the government announced it was resigning.

After working for US spy agencies, Grossman is today an analyst at the Pentagon’s main think tank, the RAND Corporation, where he has pushed a hawkish line against Beijing.

BBC reluctantly admits the ‘Chinese debt trap’ narrative in Sri Lanka is false

China has funded several large infrastructure projects in Sri Lanka, building an international airport, hospitals, a convention center, a sports stadium, and most controversially a port in the southern coastal town of Hambantota.

The UK government’s BBC sent a reporter to Sri Lanka to investigate these accusations of supposed Chinese debt traps.” But after speaking to locals, he reluctantly came to the conclusion that the narrative is false.

The truth is that many independent experts say that we should be wary of the Chinese debt trap narrative, and we’ve found quite a lot of evidence here in Sri Lanka which contradicts it,” BBC host Ben Chu acknowledged.

He explained, The Hambantota port, well, that was instigated by the Sri Lankans, not by the Chinese. And it can’t currently be used by Chinese military naval vessels, and actually there’s some pretty formidable barriers to that happening.”

A lot of the projects we’ve been seeing, well, they feel more like white elephants than they do Chinese global strategic assets,” Chu added.

The British state media outlet interviewed the director of Port City Colombo’s economic commission, Saliya Wickramasuriya, who emphasized, The Chinese government is not involved in setting the rules and regulations, so from that standpoint the government of Sri Lanka is in control, and it’s up to the government of Sri Lanka’s wish to flavor the city, the development of the city, in the way it wants to.”

It is accurate to say that infrastructure development has boomed under Chinese investment, Chinese debt sometimes, but those are things that we’ve actually needed for a long, long time,” Wickramasuriya added.

Chu clarified that, Importantly, it’s not debt but equity the Chinese own here.”

So is the debt trap not all it seems?” he asked.

Mainstream US academics debunk the ‘Chinese debt trap’ myth

Mainstream Western academics have similarly investigated the claims of Chinese debt traps,” and come to the conclusion that they do not exist.

Even a professor at Johns Hopkins University’s School of Advanced International Studies, which is notorious for its revolving door with the US government and close links to spy agencies, acknowledged that the Chinese ‘debt trap’ is a myth.”

Writing in 2021 in the de facto mouthpiece of the DC political establishment, The Atlantic magazine, scholar Deborah Brautigam stated clearly that the debt-trap narrative is a lie, and a powerful one.”

Our research shows that Chinese banks are willing to restructure the terms of existing loans and have never actually seized an asset from any country, much less the port of Hambantota,” Brautigam said in the article, which was co-authored by Meg Rithmire, a professor at the stridently anti-socialist Harvard Business School.

Brautigam published her findings in a 2020 article for Johns Hopkins’ China Africa Research Initiative, titled Debt Relief with Chinese Characteristics,” along with fellow researchers Kevin Acker and Yufan Huang.

They investigated Chinese loans in Sri Lanka, Iraq, Zimbabwe, Ethiopia, Angola, and the Republic of Congo, and found no ‘asset seizures’ and, despite contract clauses requiring arbitration, no evidence of the use of courts to enforce payments, or application of penalty interest rates.”

They discovered that Beijing cancelled more than $3.4 billion and restructured or refinanced roughly $15 billion of debt in Africa between 2000 and 2019. At least 26 individual loans to African nations were renegotiated.

Western critics have attacked Beijing, claiming there is a lack of transparency surrounding its loans. Brautigam and Rithmire explained that Chinese lenders prefer to address restructuring quietly, on a bilateral basis, tailoring programs to each situation.”

The researchers noted that China puts an emphasis on ‘development sustainability’ (looking at the future contribution of the project) rather than ‘debt sustainability’ (looking at the current state of the economy) as the basis of project lending decisions.”

Moreover, despite critics’ worries that China could seize its borrower’s assets, we do not see China attempting to take advantage of countries in debt distress,” they added.

There were no ‘asset seizures’ in the 16 restructuring cases that we found,” the scholars continued. We have not yet seen cases in Africa where Chinese banks or companies have sued sovereign governments or exercised the option for international arbitration standard in Chinese loan contracts.”

In this article:China, debt, IMF, India, International Monetary Fund, Japan, neoliberalism, Sri Lanka, World Bank

Courtesy International Business Travel

Sri Lanka’s embattled president was flown to an airbase near the main international airport Monday, officials said, raising speculation he will escape into exile abroad.

Gotabaya Rajapaksa fled the presidential palace in Colombo under naval protection on Saturday, shortly before tens of thousands of protesters overran the compound.

Hours later, the parliamentary speaker announced Rajapaksa would resign on Wednesday to allow a “peaceful transition of power”.

The 73-year-old leader had taken refuge at a navy facility in the island’s northeast, a top defence official said, adding that he was brought to the Katunayake airbase adjoining the country’s main international airport.

“He and his entourage were flown back to Colombo in two Bell 412 choppers,” the official added.

But four commercial flights subsequently took off for Middle Eastern destinations without him, airport officials said.

Immigration officers were refusing to go to the VIP suite to stamp his passport, while he insisted he would not go through the public facilities, they added — a humiliating stand-off for the leader once known as ‘The Terminator’.

A military source said Rajapaksa, who remains the commander-in-chief of the armed forces, had the option of travelling in an air force aircraft.

Prime Minister Ranil Wickremesinghe’s office said Rajapaksa had officially informed him of the president’s intention to resign, without specifying a date.

Earlier in the day, 17.85 million rupees (about $50,000) in cash that Rajapaksa had left behind at the presidential palace was handed over to a court after being turned in by protesters, police said.

Official sources said a suitcase full of documents had also been left behind at the stately mansion.

Rajapaksa took up residence at the two-century-old building after he was driven out of his private home on March 31 when protesters tried to storm it.

If Rajapaksa steps down as promised, Wickremesinghe will automatically become acting president until parliament elects an MP to serve out the presidential term, which ends in November 2024.

But Wickremesinghe has himself announced his willingness to step down if consensus is reached on forming a unity government.

Protesters discovered 17.85 million rupees (about $50,000) in crisp new banknotes at President Gotabaya Rajapaksa’s official residence in Colombo Photo: AFP / Arun SANKAR

The succession process could take between three days — the minimum time taken to convene parliament — and a maximum of 30 days allowed under the statute. If Rajapaksa does step down on Wednesday, the vote would take place on July 20, the parliamentary speaker said.

The main opposition party Samagi Jana Balawegaya (SJB) held talks with smaller political groups Monday to secure support for their leader Sajith Premadasa.

An SJB official said they reached a tentative agreement with dissidents in Rajapaksa’s SLPP to support 55-year-old Premadasa, who lost the 2019 presidential election.

Premadasa is the son of former president Ranasinghe Premadasa, who was assassinated in a Tamil rebel suicide bombing in May 1993.

Former Rajapaksa loyalist Dullas Alahapperuma, 63, an ex-media minister, was tipped to be the new prime minister, an SJB legislator involved in the talks told AFP.

Five ministers resigned over the weekend, and Wickremesinghe’s office said the cabinet had agreed on Monday to resign en masse once an agreement was reached on an “all-party government”.

On Monday, huge queues formed to visit the palace — a line longer than some of the petrol queues snaking their way through the city.

Protesters say they will not leave until Rajapaksa formally quits.

“The demand is very clear, people are still asking for the resignation (of Rajapaksa), and full resignation, in a written confirmation,” said protester Dela Peiris.

“So hopefully we will have this resignation from the government including the prime minister and president in the coming days.”

The premier’s private home in Colombo was also set on fire on Saturday night.

Demonstrators had been camping outside the president’s office for more than three months, demanding he quit over the country’s unprecedented economic crisis.

Wickremesinghe, an opposition legislator, was made premier in May to try to lead the country out of its economic crisis — the sixth time he has been appointed to the post.

Sri Lanka defaulted on its $51-billion foreign debt in April and is in talks with the IMF for a possible bailout.

The island has nearly exhausted its already scarce supplies of petrol. The government has ordered the closure of non-essential offices and schools to reduce commuting and save fuel.

Courtesy The Daily Mirror

President Gotabaya Rajapaksa is still in the country and met the tri force commanders today morning, the Daily Mirror learns.

Rajapaksa who was aboard a naval vessel within the territorial waters of Sri Lanka following the July 9 protest, returned back to land today and met the tri force commanders and Chief of Defense staff in the morning.

Rajapaksa will resign from the Presidency on July 13 and will leave for overseas later this week.

Courtesy The Daily Mirror

Party leaders have decided to elect a new President on July 20 through a vote in Parliament in accordance with the provisions of the Constitution, Speaker Mahinda Yapa Abeywardhane said today.

He said it was decided to convene Parliament this Friday (15) and inform the House that there is a vacancy for the Presidency according to the provisions of the Constitution.

Nominations for the presidency will be called for on July 19 and a vote will be taken on July 20 to elect a new President,” he said.

Party Leaders also decided to form an all-party government under the new President and take steps to continue the supply of essential services.

Courtesy The Daily Mirror

United Arab Emirates carrier flydubai has suspended operations to Colombo in Sri Lanka until further notice, a spokesperson for the budget airline said on Monday.

“We will continue to closely monitor the situation on the ground in Sri Lanka. Passengers who have booked to travel on these flights will be contacted and offered a refund,” the spokesperson told Reuters by email.

Abu Dhabi’s Etihad Airways did not follow suit, but said that some of its services from Colombo would stop at India’s Cochin International Airport to refuel before continuing onwards to Abu Dhabi starting from July 14.

“Etihad continues to closely monitor the situation in Sri Lanka,” a spokesperson for the airline said.

Sri Lanka’s president and the cabinet will resign to make way for a unity government, the prime minister’s office said on Monday, after tens of thousands of people stormed the official residences of both men, enraged by the island’s worst economic crisis in decades.

Courtesy Adaderana

Leader of the Opposition Sajith Premadasa says that the mandate of the Sri Lanka Podujana Peramuna (SLPP) government including the President and the Prime Minister is now over and that they are prepared to give leadership to the country.

Making a special statement today (11), he said that the opposition is ready to stabilize the country and to build the country’s economy.

They got together and finished destroying this beautiful motherland. We in the opposition are ready to stabilize the country and provide leadership to the programme of rebuilding the country’s economy.” 

We will appoint a government led by a President and a Prime Minister. There is no alternative solution other than this,” Premadasa said.

He charged that if anyone in the parliament who opposes this tries to sabotage this attempt, they will see it as an act of treason. 

We are ready to protect the motherland, give leadership to the motherland and to build the country’s economy. Victory to the motherland!” 

Courtesy Adaderana

Party leaders have reportedly decided to convene the Parliament on July 15 (Friday), following the President’s resignation.

SJB parliamentarian Ranjith Madduma Bandara said that nominations for the position of President will be accepted on July 18 (Monday) and that the President will be elected on July 20.

Speaking to reporters following the party leaders’ meeting at the parliament complex this evening (11), he said that the Parliament must be summoned and informed within 3 days after a president resigns.

He said that accordingly, the party leaders decided to convene Parliament on Friday (July 15), officially inform the House of the resignation and announce the nominations for the position before holding an election.

The date was set to receive the nominations for the presidency next Monday after the incumbent President resigns on the 13th, and that voting should be held within two days after accepting the nominations, he said.

He said a decision was reached to hold the election by next Wednesday (July 20). Accordingly, the date was set for the parliament to appoint a new president for this country on the 20th.”

Courtesy Hiru News

President Gotabaya Rajapaksa still in Sri Lanka says Parliament Speaker as he clarifies reports of President leaving country

“I made a mistake in the BBC interview, President is still in the country” speaker has told ANI news agency,

Courtesy Hiru News

COLOMBO, July 11 (Reuters) – Sri Lanka’s central bank governor signalled on Monday that he would stay in the job but warned that prolonged political instability in the country may delay progress on negotiations with the International Monetary Fund for a bailout package.

“Political instability might delay the progress we have been making so far,” Weerasinghe said of the talks with the IMF during an interview with Reuters in his office, where chants from protesters occupying the president’s house nearby could be heard.

“I would like to have a stable political administration, the sooner the better, for us to make progress, mainly on the programmes we are negotiating with the IMF, bridging finance and also to address shortages of fuel, gas and other things.”

Asked if he would continue to steer the central bank, Weerasinghe said: “I have the responsibility once I have been appointed to serve for (a) six-year term.”

He also said negotiations were on for a $1 billion swap with the Reserve Bank of India. Sri Lanka received a $400 million swap from India in January and $1.5 billion in two credit lines after that.<br /><br />”We have made a request for another $1 billion,” he said, adding the country was also in talks with India for an additional credit line of $500 million to import fuel.

Governor P. Nandalal Weerasinghe, who has been holding bailout talks with the IMF since taking office in April, had told reporters in May he could resign if there was no political stability in the island nation of 22 million that is facing its worst economic crisis in seven decades.

President Gotabaya Rajapaksa plans to resign on Wednesday while Prime Minister Ranil Wickremesinghe has also offered to quit, without specifying a date, to make way for an all party government.

Since Nandalal Weerasinghe, took over, the central bank has raised interest rates twice, including by an unprecedented 700 basis points in April, as inflation touched a year-on-year record of 54.6% in June and could soar to 70% in the coming months.

The IMF said on Sunday it was hoping for a resolution to the political turmoil to allow a resumption of talks for a bailout package. The government said last week it would present a debt restructuring plan to the fund by the end of August, in a bid to win approval for a four-year funding programme.<br /><br />”At technical level we have almost agreed (with the IMF) but at policy level we need a higher-level commitment from a stable administration,” the governor said.

Sri Lanka suspended repayments on about $12 billion of foreign debt in April and it still had payments of nearly $21 billion due by the end of 2025.

Courtesy Hiru News

Making a special statement this afternoon (11), the Prime Minister said that with the weak administrative system in the country, the economic crisis of this country can never be restored in a few days, and it will take at least a year to recover one step.

Prime Minister Ranil Wickramasinghe says that he took over the country at a time when it was in a severe economic disaster.

He also said that even the International Monetary Fund has accepted that at least 04 years should be dedicated with long-term solutions.

Prime Minister Ranil Wickramasinghe also says that he has not seen people suffering in gas and oil queues like this and expresses deep regret about it.

He said that he postponed all the meetings held on July 9th and stayed at home, and then the police asked him to leave the house as there was a possibility of disturbance.

Due to this, the Prime Minister stated that he and his wife left home in the evening.

At that time, the Prime Minister further mentioned that he came to know that his house had been set on fire.

The Prime Minister said that this house was the only one he had in Sri Lanka as well as abroad, and that it has now been burnt down, and he had agreed with his wife, Professor Maithri Wickramasinghe, to donate all the valuable books collected over time to the Royal College as well as the oldest Portuguese works to the University of Peradeniya.

He also said that there he never stated that he will not resign and all what he said was that he will resign as soon as a government is formed since there were crucial meetings regarding food, oil and gas that the government had to be involved including IMF.

However there were reports that he has says he will not resign and despite his repeated requests to correct this story it was not done and that people were asked to come to his house.

Listen to the full statement (Video)

Courtesy Hiru

Courtesy FB

දැවන්ත ආරාක්ෂක බලකායන්ගේ එකතුවෙන් ගොඩ නැගූ යෝධ බැරියර් එකින් එක පෙරලමින් ජනාධිපති මැදුරට අරගල්කරුවන් ඇතුලු වූ ඓතිහාසික අවසන් සටන පිලිබ්ඳ අරගලයේ පෙරමුනේම සිටි සටන් සගයකු වන සමජවාදි තරුණ සංගමයේ ක්‍රීෂ් ටෙලාන්.සියඹලාපිටිය සහෝදරයා විසින් සිය ෆේස් බුක් ගිනුමේ තැබූ සුවිශේෂී සටහන මෙන්න…

// ඇත්තම කියනවනං හොඳම අවස්ථාවල පොටෝ වැදුනෙ ෆෝන් එකෙන් නෙවේ ඇස් දෙකෙන්. ඉතින් ඒ මතකය මෙහෙම ලියල තියනව.

ජනාදිපති මන්දිරේ කෙලින්ම බැරියර් එක ඉස්සරහයි අපි උන්නේ.

එතන උපරිම සීයක් ඉන්න ඇති..වැඩිම දෙසීයක්.

ෆාදර් ජීවන්ත, ඇකා, මහින්ද ජයසිංහ, ජගත් මනුවර්ණ, වසන්ත සමරසිංහ වැනි ඇත්ත නායකයින් පෙරමුණේ උන්නා.

නිකන් නෙවේ කදුළු පෙරාගෙන පෙරමුණ උන්නේ… මහින්ද ජයසිංහ සිරාවටම ඇඬුවා.

අපියි හමුදායි අතර මුලදි මැදින් බැරියර් තිබ්බා.

අපේ සෙට් එක ගැම්මට බැරියර් පෙරලුවා.

බැරියර් පෙරලුවත් එක්කම නේවි පැන්නා, සට සට ගාලා දස අතේ වැනුවා..

උන්ගෙ ඇගවල් හයියයි, ටේන් වෙච්ච උන්… අපි ඇවිල්ලා පොඩි සිප්පි කොල්ලෝ…වැදුනා ලෙසටම…

මාත් එක්ක මල්ලිත් උන්නා.

අපි දිව්වා…මුලදි…. හැබැයි ආයෙ බැරියර් මැදට දාන්නනං දුන්නෑ…

දුර ඉන්න අයට වගේ නෙවේ බැරියර් ගාවටම විනාඩියට කදුළු ගෑස් දහය දොලහ උඩින් එන්නේ… එන්නෙ කොහෙන්ද හිතාගන්න බෑ..

මට වැදුනෙ එකයි… ඒකයි මේ තනි අතින් ටයිප් කරන්නෙ.. වම් අත වැඩ නෑ දැනට.

බැරියර් අයින් වෙලා හමුදාවයි අපියි ෆේසු ටු ෆේස් ආවා.

ඉස්සරහින්ම ස්පෙශල් ෆෝසස්.. ඊලගට නේවි… පොලීසිය ඩොටේ..

එෆ් ටී එෆ් ඉදිරි ආරක්ශක වලල්ලෙ අඩපු නැති එකෙක් නෑ..

බොරු කියන්න ඕනෙ නෑ මම ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට මහ පාරක ඇඩුවා. ඇඩුව නෙවේ ඇඩෙනවා.

අවංකවම කියනවනංමට බනින්න හිතුන් නෑ ඒ කොල්ලන්ට. මොකද ඒ මූන් බලන් බනින්න බෑ..

හැබැයි තව එකක්. නේවිනං මහ බලු.. උන් අපිට කියපුව ගැන කතා කරල වැඩක් නෑ. එස් ටී එෆ්නං රත්තරන් කොල්ලො. ඇඩුව උන් පැලෙන්න.

හදිස්සියෙම වටින් ගොඩින් සිග්නල් ආවා කැමරා කරන්නෙපා ගාලා…

මම ජීවිතේ දැකපු මාරම දර්ශනේ එවෙලෙ දැක්කා.

අඩි හයයි හයේ විතර එස් ටී එෆ් අයියා කෙනෙක් කරට අත දැම්මා. කනට කරල කිව්වා “මල්ලි අපේ පිටිපස්සෙන් එන්න..” කියල.

ඉදිරිපෙල උන්නු එස් ටී එෆ් කොල්ලෝ එකා දෙන්නා පස්සට ගිහින් පිටිපස්සෙ තිබ්බ බැරියර් එකෙන් පැනල අරගලේ පෙරමුණ ගත්තා..

ඊලගට නේවි… ඊලගට පොලිස්…

එස් ටී එෆ් එකේ පෙරමුන ගත්තු හයයි හයේ කළු සද්දන්ත අයියව බැරියර් එකට නැගලා අරගලේට එකතු උනත් එක්කම මම බදාගත්තා.. ඒක තමා මම ජීවිතේ එක මනුස්සයෙක්ව බදාගෙන අඩපු වැඩිම වෙලාව.

ඔන්න ඔහොම අපි ජනාදිපති මන්දිරේට ඇතුල් උන පලවෙනි අරගලකරුවො පෝලිම උනා.

මොකද එදා මෙදා තුර ලෝකෙ කොතැනකවත් ඇල්පෙනිත්තක්වත් නැතුව ජනාදිපති මන්දිරයක් අරගලකරුවො අල්ල ගත්තු පුවතක් මම අහල නෑ.

ඉතින් අද තමා ලෝක නිරායුධ විප්ලව ඉතිහාසෙ ස්වර්ණමය දිනය.

ඉතින් ඒ සතුටට ලොක්කගෙ ෆ්‍රිජ් එක ඇරල වයින් ඩිංගිත්තක් තොල ගාල චොක්ලට් කෑල්ලක් කන්නත් අපි අමතක කලේ නෑ. //

( ක්‍රීෂ් ටෙලාන් සියඹලාපිටිය )

Courtesy The Time of India

Anger and frustration may have prompted Sri Lankan protesters to storm Gotabaya Rajapaksa’s official residence. But the bottom line and the lesson from recent history like the Arab Spring countries where civil strife hasn’t abated is that Sri Lanka needs a functional government to get its act together, conduct negotiations with IMF and major nations, and restructure the economy to make it viable again. Continuing anarchy could lead to agencies and friendly countries interested in Sri Lanka’s revival developing cold feet.

Abhorrent actions like setting PM Ranil Wickremesinghe’s private home on fire don’t help the Lankan cause. Wickremesinghe had accepted an unenviable job, betting that his credentials could help smoothen negotiations and expedite lines of credit. Obviously, Lankan people have lost patience and want results immediately. The July 9 protests, coming exactly two months after the May 9 violence that unseated Mahinda Rajapaksa, are a warning to political parties to stop bickering and brainstorm the next course of action, including a unity government and fresh elections.

Negotiations with IMF must cross the hurdle of all creditors including China, which accounts for 15% of Sri Lanka’s external debt, agreeing to debt restructuring. As its nearest neighbour, India must keep generously helping in cash and kind. With inflation topping 50% and the Sri Lankan rupee crashing to 350 for a dollar, food and fuel shortages will worsen without a government in place. Sri Lanka’s strategic location in the Indian Ocean, through which a busy international shipping route also passes, must stir other nations also to offer more aid to the embattled country.

Not too long back Sri Lanka was South Asia’s brightest spot with high human development indices. But economic mismanagement threatens a regression, with schools shutting last week, and hospitals running out of medicines and supplies. Already, a chunk of shipping business is shifting to Indian ports as containers are wary of stopping in Sri Lanka. Austerity measures accompanying an IMF bailout will not be popular in a country spoon-fed on a steady diet of populism. However, there’s no other course left but belt-tightening and a peaceful transfer of power to a credible government that is allowed to work without being subjected to populist pressures. Otherwise, the pain can only deepen and Sri Lanka will struggle to attract tourism, trade and foreign investment as it once did.

Mark Almond Courtesy MailonLine

The anarchic scenes in Sri Lanka are enough to make the blood of any world leader run cold. President Gotabaya Rajapaksa’s residence overrun by furious protesters. Crowds cavorting on his four-poster bed and in his swimming pool and gym. Sections of the Prime Minister’s home in flames.

This burning building not only serves as a symbolic funeral pyre for Rajapaksa’s government. It is a smouldering lesson for all governments in pursuing an economically illiterate green agenda at the expense of common sense.

Make no mistake: The roots of this chaos can be traced to Rajapaksa’s wrong-headed thinking on farming. In his 2019 manifesto, he pledged to transform Sri Lanka into an ‘organic’ nation within a decade – reducing and eventually banning chemical fertilisers, herbicides and insecticides.

It’s a pledge that would probably win votes here, too. Who wouldn’t, in principle, want a greener future, free of nasty chemicals? But the trade-off, as Sri Lanka learnt the hard way, is food production tumbling over a cliff. For them, going green meant going hungry.

In 2020, Covid struck, hollowing out Sri Lanka’s finances and causing its vital tourism industry to grind to a halt.

Any rational government would have abandoned the pledge to hobble agriculture with eco-strictures. But Rajapaksa doubled down, announcing in April last year a total and immediate ban on fertiliser, to the outrage of Sri Lanka’s two million farmers. He was lauded by the world’s pampered eco-dignitaries at Glasgow’s Cop26 conference that November, feted as a green torch-bearer for developing nations, receiving warm praise and Covid-friendly elbow bumps in every corridor.

Demonstrators protest inside the President’s House in Colombo after President Gotabaya Rajapaksa fled

People take a look at and a dip in a swimming pool at the President’s palace in Colombo on Sunday

A man plays a piano inside the Sri Lanka’s presidential palace after it was overrun by anti-government protesters

Sri Lanka security forces brutally attack anti-government protester

People wait to visit the President’s house on the day after demonstrators entered the building amid the country’s economic crisis

But what was spun as Rajapaksa’s green revolution was, in fact, cynical cost-cutting. With fewer tourists, Sri Lanka’s foreign cash reserves dried up. The government wasn’t prepared to use what little it had importing fertiliser. So it must have looked to Rajapaksa as a win-win: eco-credentials burnished and the treasury saving money.

There was only one problem: farmers couldn’t produce the yields they needed.

Sri Lanka feeds itself with rice. In the six months following the fertiliser ban, domestic production collapsed by 20 per cent, while prices rose 50 per cent. The tea crop was also devastated: the country’s most important export, and from which the lost revenue outweighed any savings made by not importing fertilisers.

What started as a dream that Prince Charles, with his organic Duchy estate, would surely approve of turned into a sorry mess of over-tilled soils, empty supermarket shelves and the hungry bellies of Sri Lanka’s poorest.

Selling your country as ‘organic’ appeals to visitors jetting in from Islington and Hollywood to enjoy lush scenery in five-star retreats – and assuage their guilt about flying thousands of miles. But today, the misery it inflicted on Sri Lanka’s people can be read in the smoke signals billowing from the presidential palace.

And let me be clear: this is not some abstract crisis taking place far away. Similar chaos looms in the West. In many countries, the rock of the ‘green agenda’ is meeting the hard place of economic reality. Farmers in Italy, Germany and Poland have been objecting with increasing anger to the destructive green pressure inflicted by their governments.

A man lies in the garden as people visit the President’s house on the day after demonstrators entered the building

Inquisitive visitors try out the bed at the Sri Lankan President’s official residence that was stormed by protestors

The biggest tinderbox is the Netherlands, one of the biggest meat exporters in the EU. This should be a point of pride for PM Mark Rutte at a time of world food shortage and rocketing prices. Instead, because meat production typically uses fertiliser, Rutte sees Holland’s success in this field as a stain on his green ambition.

Amsterdam has pledged to halve the use of nitrogen compounds in animal manure and ammonia fertilisers by 2030, requiring a 30 per cent reduction in livestock. Dutch farmers are understandably apoplectic and have sprayed manure over government buildings in protest. A confrontation last week in Friesland saw police firing warning shots and several arrested.

You still think green-inspired anarchy is confined to the developing world? If you push the people to the point of hunger, they revolt. Politicians the world over, captivated by the dream of a glorious green future, will do well to heed these dire warnings.

Sri Lanka protest mob force president to quit

Mail Foreign Service 

Cramming on to the grand staircase, diving into the swimming pool and joining in a piano singalong – these are Sri Lankan protesters after storming the house of their president.

The raucous weekend uprising was enough to force the resignation of Sri Lanka’s president and prime minister, as months of frustration brought on by an unprecedented economic crisis finally boiled over.

At the core of the catastrophe was president Gotabaya Rajapaksa’s ban on imported fertilisers to force a switch to purely organic farming. The policy backfired spectacularly as farming yields collapsed. Mr Rajapaksa’s residence in Colombo was invaded after tens of thousands had gathered outside to protest. Some enjoyed pillow fights in the presidential bedrooms or games of cricket down lengthy corridors, while others tried out the well-equipped gym.

A few, meanwhile, looked like they may have raided the drinks cabinet as they were spotted snoozing on the lawns in the next morning. The president (pictured), whose corrupt rule and eccentric policies have been blamed for bringing Sri Lanka’s financial collapse, had refused to stand down but was left with no option once his home was occupied. The protesters say they will not leave until he actually leaves office, which he has pledged to do on Wednesday. In the meantime, he has taken refuge in a boat offshore.

Protestors who forcibly entered the Sri Lankan President’s official residence seated at the building’s conference hall

People who stormed the President Secretariat are seen in Colombo on Sunday as Gotabaya Rajapaksa announced his resignation

The prime minister’s home, meanwhile, was set on fire by invading protesters. In response, Ranil Wickremesinghe also resigned, but said he will not actually leave office until an alternative government is formed.

Opposition parties were meeting yesterday to thrash out an agreement that may allow them to govern before new elections are held. The International Monetary Fund, which has been in talks with the Sri Lankan government over a possible £2.5 billion bailout, said it was monitoring events closely.

The country’s worst economic crisis in seven decades also saw a severe shortage of foreign currency – blamed on past corruption and the collapse of tourism through Covid – that has stalled imports of food, fuel and medicines.

Courtesy The Financial Express

An all-party govt may lack political legitimacy to steer the nation out of economic collapse

Since the last three months, nationwide protests in Sri Lanka have escalated against the crippling shortages of essentials, double-digit food and fuel inflation and long power cuts, among other privations. The groundswell of discontent spilled over into a spiral of arson against the rule of the Rajapaksas with protestors storming the official residence of president Gotabaya Rajapaksa and setting fire to the private residence of prime minister Ranil Wickremesinghe. Earlier in May, Mahinda Rajapaksa resigned as premier and fled to the safety of a naval base in Trincomalee, a port city on the northeastern coast. The president and PM are expected to resign on Wednesday, paving the way for an all-party government to steer the nation out of its worst political-economic crisis since Independence in 1948. The big question is whether this will quell the popular anger against the Rajpakasas and the political class. Political uncertainty is the last thing the island nation of 22 million people needs if there is to be light at the end of a period of darkness.

A functioning government is required at the earliest for Sri Lanka to stem its economic woes through a bailout package with the International Monetary Fund. Sri Lanka hopes for a Rapid Finance Instrument facility as well as an Extended Fund Facility to overcome its balance of payments crisis, which has left it with usable foreign reserves of only $50 million to pay for fuel, food and other essentials. Not so long ago, it suspended international bond payments. With a $50 billion foreign debt, the island nation owes around $8 billion in debt repayments this year. A debt sustainability report for the IMF is expected to be finalised shortly.

The director of the World Food Programme is also likely to visit the nation this week—which is extremely important as international aid agencies have said that one-third of the population face hunger as food supplies have run out and living standards squeezed by consumer price inflation running at 54.6% in June. Given the gravity of the economic cr isis, a new government thus should be in office to engage with the IMF and WFP. Bilateral lenders will withhold further assistance pending the outcome of the IMF package. The World Bank has also stated that unless an adequate macroeconomic policy framework is in place, it does not plan to offer new financing to Sri Lanka.

As a neighbour, India is bound to be concerned by the turmoil in Sri Lanka. India has been generous in extending around $3.5 billion in economic assistance so far this year, including a $400-million RBI currency swap, $500-million loan deferment and lines of credit for importing fuel, food and medicines, which have already been used up. India has firmly stated that it will always be guided by the best interests of the people of Sri Lanka expressed through democratic processes” and will do what it can to assist the country to overcome hardships. The best interest of the island nation indeed lies in the formation of a representative all-party government to address the economic crisis that impacts all of them. All bets are off if this also appears challenging due to the fragmented political opposition which does not have the numbers in Parliament. Then there is no alternative to early elections. Unfortunately, there are no quick fixes for Sri Lanka’s problems.

Courtesy ANI News

Thiruvananthapuram (Kerala), July 11 (ANI): External Affairs Minister S Jaishankar on July 10 called the economic crisis in Sri Lanka a “serious” matter and highlighted India’s help to the island nation. Addressing media persons, Jaishankar said, “The Sri Lankan crisis is a serious matter. It is something which has been built over a period of time. Prime Minister Modi has a policy called ‘Neighbourhood First.’ We try and support our neighbours in a way which meets their requirements.” “We had given Sri Lanka a line of credit, which has kept essential commodities flowing to them for the past several months. We have also provided them a line of credit for the purchase of fuel. This year alone, we have pledged USD 3.8 billion in support to Sri Lanka,” he added.

ජයන්ත හේරත්

ගේ දොර දේපල

ගිනි තබන හමුදාවේ

ගිනි පති ධම්මදින්න ය.

හනුමන්තා වගේය

සුපිරි ගෙයක් දොරක්

වාහනයක්

පේන්නට බැරිය

ගිනි තියන්නේය.

මී ලඟට පත් වන

ආණ්ඩුවේ

ගෙවල් හා දේපල ගිනි තබන

අමාත්යංශයේ

ඇමැටි

ධම්මදින්න ය.

සිවුරට ඇති ගරුත්වය

කෙලසන මෙවැනි පුද්ගලයින්

සාසනයෙන් නෙරපා හැරිය යුතුය,

සිවුරක් ඇඟ ලූ පමණින්

යමෙක් ගරුතර වෙන්නේ නැත.

පූජනීය වෙන්නේ නැත.

අවිජ්ජාවෙන්

ඉරිසියාවෙන්

ක්රෝධයෙන් හා

මානයෙන්

ගිනි ගෙන දැවෙන

මෙවැන්නන්

සාසනය දුෂණය කරන්නට

හිතාමතාම

යොදවා ඇති බවද

මතක් කර ගත යුතුය.

බොහොමයක් මිනිස්සු

ගෙවල් දොරවල්

හදා ගන්නේ

ඉතා වෙහෙස මහන්සියෙනි,

ඒවා ගොඩ නැගුවේ

100%ක්ම හොරා කෑ සල්ලිවලින් ද නැද්ද

100% ක්ම දාඩිය මහන්සියෙන්ද නැද්ද

යන්න

ප්රශ්නයක් කර ගත යුතු නැත.

හැම කෙනාම

කන්නේ හොරාය.

කාගේවත් දේපලක් විනාශ කිරීම

වීරකමක් නොවේය.

රනිල් ගේ

පුද්ගලික නිවහනට 

ගිනි තැබීම

කිසිසේත්ම සිදු නොවිය යුත්තකි,

එය රාජකීය විද්යාලයට

පවරා දෙන්නට තිබු

ගෙයක් ලෙස දක්වා ඇත

පාසල් දරුවන් දහස් ගණනක්

ඉන් ප්රයෝජන

ගන්නට නියමිතව තිබුනේය.

මෙවන් ගෙවල් හා යාන වාහන

අත පය දිග ඇර

රක්ෂණය කර ඇති නිසා

කවදා හෝ ඒවා ගෙවන්නට

වන්නේද

රටේ බදු ගෙවන්නන්ටය.

මේවායේ ආදීනව

කොහෙන් හෝ කැරකි වදින්නේත් 

දුප්පතා ගේ බඩටමය.

ගිනිතැබීමේ පුරෝගාමීන් වූ  

1971 සිට 

රටේ වැඩි ගණනක්

ලංගම බස් ඇතුළු දේපල විනාශ කල

තරුණ පරම්පරා නොමග යවා විනාස කල 

ලොක්කන්ට හා

උන්ගේ හෙන්චයියන්ට

මේ බව තේරුම් ගන්නට තරම්

කලඳක මොලයක් නැත.

ඇද වැටුණු මිනිස්සු

අළු මතින් නැගිටින්නේය.

ඇද වැටුණු රටවල් ද එහෙමය.

අළු මතින් නොවැරදිවම නැගිටින්නේය.

කාලයක් ගත වුනත් නැගිටින එක

සක්කරයාට වත්

නවත්තන්නට බැරිය.

ප්‍ර සමරසිංහ

ඉරාක ලිබියා- යේමන් සූඩන්
කිසි ලෙසකින් හෝ නොවෙමු අපි
මොරොක්කො ලෙබනන් -ඉජිප්තු ජෝර්දන්
කිසි ලෙසකින් හෝ නොවෙමු අපි
ඇරගල් හමුවේ ඔවුන් ළදරුවෝ
යෞවනයේ-ඉන්ධන කට ගෑ..

කරදර හමුවෙදි ඇතිවන තුරු
අපි ගස් වවමු
අනවැසි පෝලිම් හැකි ලෙස අඩු කර
සිනා වෙමු..//

එම්සීසී හා ජූලී අත්හැර
දිවිය පුරා අපි සිනාසෙමු සිනාසෙමු..

ඉරාක ලිබියා..//

අපේම දේපළ ගින්නට යව යව
සන්තෝසෙන් හිනැහෙන්න එපා

අප ලවාම අප දන්ගෙට යව යව
සටන දිනුව සේ සිතනු එපා

ජූලිල කුමටද අප හද මල්
නිති සිනා සෙතේ සිනා සෙතේ.. 

ඉරාක ලිබියා..//

චන්ද්‍රසේන පණ්ඩිතගේ විසිනි 

අරගලය විසින් ශ්‍රී ලංකාවේ විධායක ජනාධිපති පන්නා දමා, ජනාධිපති මන්දිරය හා ජනාධිපති ලේඛම් කාර්යාලය අත්පත්කරගෙන ඇත. ව්යාවස්තාවට පටහැනිව රටේ ජනාධිපතිව පන්නා දැමීම තුලින් බිද වැටෙන්නේ, ව්‍යාවස්තාවේ ආධිපත්‍යයි. ඒ අනුව තවදුරටත් මෙරට වලංගු ව්‍යාවස්තාව අවලන්ගුවූ ලියවිල්ලක් බවට පත්වී හමාරය. නීතියක් හෝ නීතියේ ඇතයි කියන ආධිපත්‍ය තවදුරටත් මේ බිම තුල වලංගු නැත. කොටින්ම කිවහොත් මේ රට තුල මේවන විට රජයක් නැත.

තිබුන රජය බිඳ වට්ටවනු ලැබුවේ, ජුලි මස 9 වෙනිදා ක්‍රියාත්මකවූ අරගලය හා එහි ක්‍රියාකාරී අරගලකරුවන් විසිනි. ජනාධිපති මන්දිරය හා එහි ක්‍රියාකාරී මධ්‍යස්ථානය වන ජනාධිපති ලේඛම් කාර්යාලය අල්ලා ගත් අරගලකරුවන් විසින් දැන් සිදුකල යුතු ප්‍රධාන කාර්යවන්නේ,වහා වහා ක්‍රියාත්මකවී ඒවායින් රටට සිදුවෙන කාර්යභාරය අධීක්ෂණ කරමින් සිදුකරගෙන යාම හා තමන් අත්පත්කරගත් රට පාලනය කිරීම සඳහා ජාතික සැලැස්මක් පිලියල කිරීමට මෙරට විද්වතුන්ව ජනාධිපති මන්දිරයට කැඳවා එය රට ගොඩනැගීමේ මුලස්ථානය බවට පත් කිරීමයි.

අර්බුදකාරී රට ගොඩගැනීම සඳහා පෙරට ආ අරගලකරුවන්ට ජනාධිපති මන්දිරයට  ඇතුළුවීමත් සමග තමන් ආ කාර්ය අමතකව ගොස් එය තුල ඇති සම්පත්වලින් ලබාගත හැකි ඉහලම සතුට විඳිමින් සිටින බවක් මුළු රටම දකිමින් සිටි. මේ වනවිට මේ අරගලකරුවන්ව ඔවුන්ව මෙහෙයවූ මහමොලකරුවන් විසින් ජනාධිපති මන්දිරය හා ජනාධිපති ලේඛම් කාර්යාලය තුල අතරමංකර ඇත. ඔවුන්ව එසේ අතරමංකර, තවම රටතුල රජයක් පවතිනවා, එයට බලයක් තිබෙනවා වැනි බොරුවක් නිර්මාණය කර,ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතාවයන් පමණක් ඉටුකරගන්නා මෙහෙයවුමක් සිදුවෙමින් පවතී. මෙය රටේ සිටින සියලුම පුරවැසියන් අවබෝධකරගතයුතු සත්‍යකි. මේ අරගලකරුව මෙහි කොටුකර තබාගෙන මේ සිදුකරන දේශපාලන සුදුව වහාම නවතා දැමිය යුතුය. ඒ සඳහා අරගලය තුලින්ම රටම පිළිගත් නායකයෙකු ඉස්මතුකොට ගත යුතුය. ඔහු ජනාධිපති මන්දිරයක අගය හා එහි තුල විසිය යුතු ආකාරය සම්බන්ධව අවබෝධයක් ඇති පරිනත නායකයෙකු විය යුතුය. මේ වනවිට ඒ සඳහා සුදුසුම පුද්ගලයා වන්නේ, ලොවම පිළිගත්, රටම හඳුනන, මෙරට අවුරුදු 30ක ශාපය දුරුකිරීමට දායකවූ 2010 ජනාධිපතිවරණයේදී තරංග වැදුන සරත් ෆොන්සේකා මහතාව හෝ තෝරාගෙන ඉදිරිගමන ඉක්මන්කොට නව විධායකයක්, ව්යාවස්තාදායකයක්, හා නව අධිකරණයක් නිර්මාණය කොට අලුත්ම අලුත් සිස්ටම් එකක රටට වහ වහා ඉදිරිපත් කොට රට ඉදිරියට ගෙනයාම ආරම්භකළ යුතුය. පවතී රජයේ එකද කණුවක් හෝ නව රජය ගොඩනැංවීම සඳහා යොදා නොගත යුතු අතර, මේ සත්‍ය,විශ්වයටම පොදුවූ ධර්මතාවයකි. එසේ නොකොළොත් සිදුවන්නේ, පැරිස් කොමියුනයට සිදුවුණ ඉතිහාසගත පාඩම ඒ ආකාරයෙන්ම ශ්‍රී ලාංකික අරගලකරුවන්ටද උරුමවිමයි.