උපුටා ගැන්ම ලංකා සී නිව්ස්

අපේ සමාජයේ සාමූහික අනන්‍යතාව බිඳවැට්ටවීමට අවශ්‍ය අණපනත් ගෙනඒමේ න්‍යාය පත්‍රය සහ ඉතාම සංවිධානාත්මකව ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාවේ 29 වන ප්‍රාන්තය බවට පත් කිරීමේ න්‍යාය පත්‍රය යන න්‍යාය පත්‍ර දෙක, රනිල් වික්‍රමසිංහ හෙවත් නූතන විභීෂණ” අතෙහි තිබෙන බවත් එමගින් ස්වාධීන රාජ්‍යයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍යයේ පැවැත්ම ඓතිහාසිකව අතුරුදහන් කිරීමේ අනතුර, රාම රාවණ සහ විභීෂණ නූතන කතාව කෘතිය මගින් පෙන්වා දී තිබෙන බවත් එම කෘතියේ කතුවර, ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ නායක, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී විමල් වීරවංශ මහතා පවසයි.

කොළඹ 07, ලයිට්හවුස් ශ්‍රවණාගාරයේදී(ලක්ෂ්මන් කදිරගාමර් ජාත්‍යන්තර සම්බන්ධතා හා ක්‍රමෝපායික අධ්‍යයන ආයතනය) පැවති රාම රාවණ සහ විභීෂණ නූතන කතාව” කෘතිය ජනගත කිරීමේ උළෙලෙහි කතුවර දෙසුම සිදු කරමින් ඒ මහතා මෙසේ පැවසීය.

මෙහිදී විමල් වීරවංශ මහතා විසින් සාහිත්‍යසූරී, ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර, ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදීනී සොනාලි වඩුගේ, ජ්‍යෙෂ්ඨ නීතිඥ කල්‍යානන්ද තිරාණගම, ප‍්‍රවීණ සාහිත්‍යවේදී සේන තෝරදෙනිය, මහාචාර්ය ටියුඩර් වීරසිංහ, මහාචාර්ය ධර්මකීර්ති ශ‍්‍රී රංජන් යන විද්වතුන්ට කෘතිය පිළිගන්වනු ලැබිණි.

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ සංස්කෘත අධ්‍යයන අංශයේ අංශාධිපති මහාචාර්ය පූජ්‍ය ඉඳුරාගාරේ ධම්මරතන නාහිමි සහ ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදී මොහාන් සමරනායක මහතා මෙම කෘතිය ජනගත කිරීමේ උළෙලෙහි ආරාධිත දෙසුම් සිදු කළහ.

ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ ජාතික සංවිධායක, පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රි, ජයන්ත සමරවීර මහතා විසින් පැමිණි පිරිස පිළිගනු ලැබූ අතර මෙම අවස්ථාවට පිවිතුරු හෙළ උරුමයේ නායක උදය ගම්මන්පිල, යුතුකම සංවිධානයේ නායක ගෙවිඳු කුමාරතුංග, ශ්‍රී ලංකාවේ කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ නියෝජ්‍ය සභාපති වීරසුමන වීරසිංහ, මහාචාර්ය චන්න ජයසුමන, ගාමිණී වලේබොඩ, ජගත් ප්‍රියංකර යන පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරු ඇතුළු මහජන නියෝජිතයෝ පිරිසක් ද එක්ව සිටියහ.

මෙහිදී වැඩිදුරටත් අදහස් දැක්වූ විමල් වීරවංශ මහතා මෙසේ ද සඳහන් කළේය.

‘යුක්‍රේනයේ ඉරණමට සමාන ඉරණමකට…’

මෙම ‘රාම රාවණ සහ විභීෂණ නූතන කතාව’ නම් වූ කෘතිය එළිදැක්වීමට මා අදහස් කළේ රාජ්‍යයක්, ජාතියක් ලෙස අප මුහුණ දී සිටින තත්කාලීන අභියෝගය පිළිබඳව සමාජය තුළ සැබෑ සංවාදයක් ඇති කිරීමේ පරමාර්ථයෙනුයි. ඔබ දන්නවා, මීට වසර කිහිපයකට පෙර යුක්‍රේනයේ පැවතුණා ‘මයිදාන් අරගලය ‘නම් වූ අරගලයක්. දැන් යුක්‍රේනය සිටින්නේ ‘පශ්චාත් මයිදාන් අරගල අවධිය’කයි. මයිදාන් අරගලයෙන් පාර කපනු ලැබුවේ රුසියාව සහ යුක්‍රේනය අතර නොනවතින යුද ගැටුමකට. පශ්චාත් මයිදාන් අරගල අවධිය, යුක්‍රේනයට යුද්ධයක් උරුම කර දුන්නා වගේ ගාලුමුවදොර අරගලයෙන් පසු අවධිය, ‘ජීව උණ්ඩ නොමැති යුද්ධයකට’ ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍යය ඇද දමා තිබෙනවා. කෙසේ වුවත් මයිදාන් අරගලයෙන් පසුව යුක්‍රේනයට අත් වූ ඉරණමට සමාන ඉරණමකට අපි අද ඇද වැටී තිබෙනවා.

‘ඇමරිකාවෙන් අවිආයුධ ලැබෙන තුරු…’

එදා රුසියාව, යුක්‍රේනය සමඟ යුද නොවැදීම සඳහා කොන්දේසි දෙකක් ඉදිරිපත් කළා. එකක් තමයි, යුක්‍රේනය නේටෝවේ සාමාජිකත්වය ලබා නොගත යුතුයි, යන්න. කාටත් ගැති නොවී ස්වාධීන රාජ්‍යයක් ලෙස පැවතිය යුතුයි, යන්න දෙවැන්නයි. එදා යුක්‍රේනයට ගියපු බ්‍රිතාන්‍ය අගමැතිවරයා යුක්‍රේන ජනාධිපතිවරයාට කිව්වා, ‘නුඹලා කිසිදු සම්මුතියකට යන්න එපා! යුද්ධ කරන්න අපි උදව් කරන්නම්!’ කියලා. අද වන විට ඇමරිකාවෙන් අවිආයුධ ලැබෙන තුරු යුක්‍රේන හමුදා බලා ඉන්නවා. ඒ අතරතුර රුසියානු හමුදාවන් දවසින් දවස යුක්‍රේනය අත්පත් කර ගනිමින් ඉන්නවා.

රනිල් හෙවත් නූතන විභීෂණ

දැන් අපි බලමු පශ්චාත් ගාලුමුවදොර අරගල අවධිය අපට උරුම කර දුන් යුද්ධය කුමක්ද, කියා. පශ්චාත් ගාලුමුවදොර අරගල සමය තමයි ‘නූතන විභීෂණ’ අතට රටේ පාලනය අරගෙන දුන්නේ. රාමායනයට අනුව විභීෂණ කියන්නේ රාවණගේ සහෝදරයා; රාවණව පාවාදුන් සහෝදරයා. රනිල් වික්‍රමසිංහ කියන්නේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ සහෝදරයා නොවුණත් සංකේතාත්මකව එසේ හැඳින්විය හැකියි. මේ ‘නූතන විභීෂණ’ අතේ තිබෙන න්‍යාය පත්‍රයන් මොනවාද, කියා අපි විමසා බලමු.

කවුද මේ ‘එලිසබෙත්’?

දැන් බලන්න, ජුලී චංග් වෙනුවට ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණීමට නියමිත ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපද නව තානාපතිනිය තමයි එලිසබෙත් කේ. හෝස්ට් (Elizabeth K Horst). ඇය ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපද සෙනෙට් සභාවේ යම් කමිටුවකට කැඳවූවාට පසුව ඇය පවසනවා, ‘ශ්‍රී ලංකාව අපේ ඉන්දු පැසිෆික් උපායමාර්ගයට අනුව ඉතා වැදගත් රාජ්‍යයක්. චීනයේ පර්යේෂණ නැව් ශ්‍රී ලංකාවට එන එක නතර කරන්න අපට පුළුවන් වුණා. අපි ඒ වෙනුවෙන් කටයුතු කළා’ කියලා. ඒ අනුව මේ පශ්චාත් ගාලුමුවදොර අරගල අවධියේදී ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයට පුළුවන් වෙලා තිබෙනවා, ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණිය යුතු සහ නොපැමිණිය යුතු නැව් මොනවාද, කියා තීරණය කිරීමට. අපි දන්නවා, චීනයේ පර්යේෂණ නෞකාවක් ශ්‍රී ලංකාවේ අනුමැතිය සහිතව පැමිණෙමින් තිබුණු බව; පසුව මගදී අනුමැතිය දීමට නොහැකි බව කිව්වාම එය ජාත්‍යන්තර මුහුදු සීමාවේ නතර කොට පසුව මාලදිවයිනේ මුහුදු සීමාවේ යම් කටයුතුවල නිරතව ආපසු ගොස් තිබුණු බව. ඒ අනුව අපට දැන් පැහැදිලියි, මෙතුමිය කියන විදිහට චීන පර්යේෂණ නෞකාවට ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණීමට දුන් අනුමැතිය වෙනස් කර ඇත්තේ ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ බලපෑමට බව.

කාන්තාවන්, පිරිමින් කරන USAID

ගාලුමුවදොර අරගලය මෙන්ම වෙනත් සියලු සාධක හේතුවෙන් රනිල් වික්‍රමසිංහගේ අතට, මගේ හැඳින්වීම අනුව ‘නූතන විභීෂණ’ අතට බලය ගියා. ඊට පෙර ශ්‍රී ලංකාව සම්බන්ධයෙන් දැඩි ආතතියකින් කටයුතු කළ බටහිර ඇතුළු වෙනත් රටවල් ඉන් පසුව එසේ හැසිරෙන බවක් අපට පෙනෙන්නේ නැහැ. මේ දිනවල USAID එක මේ රටේ ඇතැම් යූටියුබර්ස්ලාට මුදල් ලබා දෙනවා, ‘කාන්තාවන් පිරිමින් බවට පත් කිරීමට අවශ්‍ය මතය’ හදන්න; ලිංගික අනන්‍යතාව වෙනස් කරගැනීම පිළිබඳ කතිකාවක් හදන්න’. ඉහත කී ලිංගික අනන්‍යතාව වෙනස් කිරීමේ සංවාදය හැදීමේ උවමනාව හා බැඳුණු දේශපාලනය අපට පැහැදිලි කරගන්න පුළුවන් මම මෙම කෘතියේ පෙරවදනෙහි ඇතුළත් කර ඇති ඇලෙක්සැන්ඩර් ඩුගින්ගේ උදෘතයක් ඇසුරින්.

‘ඇලෙක්සැන්ඩර් ඩුගින්’ කියවා ගනිමු!

ඇලෙක්සැන්ඩර් ඩුගින් කියන්නේ රුසියානු දාර්ශනිකයෙක්. ඔහුගේ කෘතීන් කිසිවක් ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය හා යුරෝපයේ බලවත් රටවල අලෙවි කිරීම තහනම් කර තිබෙනවා. ඔහුගේ එකම දියණිය ඇයගේ වාහනය තුළ ඇටවූ බෝම්බයක් පුපුරුවා හැරීමෙන් ජීවිතක්ෂයට පත් කොට තිබෙනවා. ඒ ඔහුගේ දාර්ශනික අදහස් නිසා මිස වෙන කිසිවක් නිසා නොවෙයි. සමහරු ඔහුව හඳුන්වන්නේ රුසියානු ජනාධිපති ව්ලැදිමීර් පුටින්ගේ උපදේශකයකු හැටියට. නමුත් ඔහු රුසියානු ජනාධිපතිවරයාගේ නිල උපදේශකයකු නොවෙයි. මම හිතන්නේ ඇලෙක්සැන්ඩර් ඩුගින්ගේ අදහස්, දාර්ශනික කියැවීම් ජනාධිපති පුටින්ගේ දේශපාලනයට බොහෝ සෙයින් බලපානවා ඇති, කියලයි. ඇලෙක්සැන්ඩර් ඩුගින් පෙන්වා දෙනවා, ‘නව ලිබරල්වාදය දැන් අන්තිම දුම්රියපළ තෙක් ගමන් කරමින් සිටින’ බව.

නව ලිබරල්වාදයේ උපායමාර්ගික අවශ්‍යතාව

මා මේ සමග දැක්වෙන ඔහුගේ අදහස, පෙරවදනෙහි උපුටා දක්වා තිබෙනවා. ‘‘ලිබරල්වාදය, තවත් විදියකින් සරලව විස්තර කරන්නේනම් පුද්ගලයින් ඕනෑම ආකාරයක සාමූහික අනන්‍යතාවකින් මුදා ගැනීම ලිබරල්වාදයයි. ලිබරල්වාදයෙන් නිදහස් වීමට තිබුණේ සාමූහික අවශ්‍යතා දෙකක් පමණි. පළමුවැන්න ලිංග අවශ්‍යතාවයි. ලිංග අවශ්‍යතාව සාමූහික අනන්‍යතාවක්. ඔබ සාමූහිකව පිරිමි පක්ෂයට හෝ ගැහැණු පක්ෂයට අයිතිවූවකු ලෙස වර්ග කෙරෙනවා. ඒ අනුව සාමූහිකත්වයෙන් වෙන් වී ඔබට තනිව සිටීමට හැකියාවක් නෑ. එහෙත් දැන් ස්ත‍්‍රී – පුරුෂභාවයෙන් මිදීමත් පුද්ගල විමුක්තිය ලෙස සැලකීමට පටන්ගෙන තිබෙනවා. මෙම මතවාදය සංක‍්‍රාන්ති ලිංගිකයන්, LGBT සහ නව ආකාරයේ ලිංගික පුද්ගලවාදයකට හේතු වී තිබෙනවා. එබැවින් ලිංගිකත්වය යනු පුද්ගල අභිමතය පරිදි පවතින්නක්. …පුද්ගල ලිංගිකත්වය, ලිබරල්වාදය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අවශ්‍ය අංගයක් මෙන්ම මෙම ලිබරල් මතවාදයේ ජයග‍්‍රාහකයා ද වූවා. තවද මෙම ගමන් මඟේ තවමත් සම්පූර්ණයෙන් සිදුකර නොමැති අවසාන පියවර වන්නේ මානව අනන්‍යතාවයෙන් මිදීමයි. මෙම මතවාදයට අනුව මනුෂ්‍යත්වයත් අභිමතානුරූපියි.” මේ මොහොතේ ක්‍රියාත්මක වන ලිබරල්වාදයේ උපායමාර්ගික අවශ්‍යතාව වී ඇත්තේ පවුල, ස්ත්‍රී – පුරුෂභාවයන් වැනි සාමූහිකත්වය බලගැන්වෙන, මානව ශිෂ්ටාචාරය බලගැන්වෙන කවරකට හෝ පවතින්නට තිබෙන හැකියාව නැති කිරීම, බව ඔහු ඉහත කී උදෘතයෙන් අපට අවධාරණය කරනවා.

නව අණපනත් 67ක්!

එම නව ලිබරල්වාදී උපායමාර්ගික අවශ්‍යතාව ඉටුකර දීමේ න්‍යාය පත්‍රය නූතන විභීෂණ හෙවත් රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා එක් අතක තබා ගෙන ඉන්නවා. ඒ අනුව එම න්‍යාය පත්‍රය අපේ සමාජයේ සාමූහික අනන්‍යතාව බිඳවැට්ටවීමට අවශ්‍ය අණපනත් ගෙනඒමේ න්‍යාය පත්‍රයක් බව පැහැදිලියි. මම මේ වනවිට වසර 24ක පමණ කාලයක් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස කටයුතු කරනවා. නමුත් මේ තරම් වේගයෙන් අණපනත් සම්මත කරගන්නා කාලයක් මීට පෙර දැක නැහැ. රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා ධුරයට පත්වීමෙන් පසුව සම්මත කරගෙන ඇති පනත් ප්‍රමාණය 75ක්. ඉදිරියේදී තවත් අණපනත් 67ක් සම්මත කරගන්නයි සූදානම. සම්මත කරගැනීමට නියමිත පනත් අතර LGBT පනත්, දික්කසාද වීමට තිබෙන ඉඩකඩ වැඩි කරන පනත් ආදිය තිබෙනවා. ඒ අනුව එන පනතකින් යම් පවුලක ආරවුලක් පිටස්තර අයකු විසින් දැනුම් දීමෙන් පොලිසියට නීතිමය පියවර ගන්න පුළුවන් වගේම ඒක දික්කසාදයට හේතුවක් කරගන්නත් පුළුවන්. මේක අහපු මට සිහිපත් වූයේ පසුගියදා අපෙන් වියෝ වූ මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා මැතිතුමා විවාහය පිළිබඳව කළ විග්‍රහයක්. එතුමන් පෙන්වා දුන්නේ, ‘විවාහය යනු නොගැලපීම් අතර ගැලපීමයි’ කියලයි. නමුත් මෙයාලා දැන් හදන්නේ ‘නොගැලපීම් තිබෙනවා’ කියා දික්කසාද කරවන්නයි. මොහාන් සමරනායක මැතිතුමා මීට ඉහතදී පෙන්වා දුන්නා ‘දැන් USAID ඒක තමයි අපේ රටට අවශ්‍ය නීති මොනවාද, කියා තීරණය කරන්නේ’ කියලා.

‘මල් පහන් පූජා කිරීම අනවශ්‍යයි???’

ඉතිහාසයේ අන් කවරදාකටත් වඩා බුදුදහමට, භික්‍ෂූන් වහන්සේලාට අභියෝග රැසකට මුහුණ දීමට සිදුව ඇති කාලයක් බවට මේ පශ්චාත් ගාලුමුවදොර අරගල අවධිය පත්ව තිබෙනවා. භික්ෂු සංස්ථාවට එරෙහිව පහරදීමට භික්‍ෂු ප්‍රතිරූපධාරීන් පවා යොදා ගනිමින් සිටිනවා. පසුගියදා අපේ විදෙස්ගත හිතවතකුගේ මියගිය නැන්දනියගේ හත් දවසේ බණට මම සහභාගි වුණා . බණට වැඩිය ස්වාමීන් වහන්සේ එහිදී පැවසුවා, ‘මල් පහන් පූජා කිරීම අනවශ්‍යයි’ කියා. දැන් සමහර භික්ෂු ප්‍රතිරූපධාරීන් ඉන්නවා, ‘බුදුන්ට පහන තියන්න එපා! මල් පූජා කරන්න එපා! ගමේ පන්සලට යන්න එපා! කියන. ඒවා දැන් ඉතාම නිදහසේ කෙරීගෙන යනවා. ඒ කියන්නේ අපේ සංස්කෘතික පදනමට පහර දෙනවා. මේ තත්ත්වය වළක්වනවා වෙනුවට ඒවා බලගන්වන විදියටයි අද රාජ්‍ය පාලනය සිදුකෙරෙන්නේ

‘මිහිඳුගේ පොසොන්???’

දැන් ‘බුදුන් වහන්සේ උපන්නේ ලංකාවේ’ කියලා ලොකු ගෝරියක් යනවා. ඒ මතයේ ඉන්නා එක් අයෙකු සමාජ මාධ්‍යයේ මතයක් පළ කරමින් පවසා තිබුණා, ‘මිහිඳුගේ පොසොන් සමරන හැටි අපි බලා ගනිමු!’ කියා. ඒ වගේම දැන් ත්‍රිපිටකය වැරදියි කියනවා; සිදුහත් කුමරුගේ මව මහාමායා දේවිය ලිංග විපර්යාසයකට ලක්වුණා යැයි කියනවා; මහාවංසය පිළිබඳව සැකසංකා ඇති කරවනවා. මේ සියල්ල ඉතා විධිමත්ව සිදුවෙමින් තිබෙනවා. නැවත වටහා ගන්න, මේ තත්ත්වයට අවශ්‍ය අණපනත් ටික රනිල් වික්‍රමසිංහ හෙවත් නූතන විභීෂණ පෝලිමට රැගෙන එමින් තිබෙන බව.

සය වැදෑරුම් Connectivity එකක්

රනිල් වික්‍රමසිංහ හෙවත් නූතන විභීෂණගේ අතේ තිබෙන අනෙක් න්‍යාය පත්‍රය වන්නේ ඉතාම සංවිධානාත්මකව ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාවේ 29 වැනි ප්‍රාන්තය බවට පත් කිරීමේ න්‍යාය පත්‍රයයි. ඒක ක්‍රියාත්මක කරගැනීමට දැන් නූතන විභීෂණ අපට කියනවා, ‘ ඉන්දියාව ලෝකයේ පස්වැනි ආර්ථික බලවතා. ඔහු සමඟ අපි එක්ව නැගී සිටිය යුතුයි. එසේ වුවහොත් පමණයි අපට අපේ ආර්ථික සමෘද්ධිය අත්පත් කරගත හැක්කේ. ඒ නිසා අපි ඒ දෙසට පියාඹමු!’ කියලා. ඒ අනුව දැන් ඉන්දියාව සූදානම් වෙන්නේ සය වැදෑරුම් Connectivity එකක් ලංකාවට හදන්න. ‘අපි ඔයාලාට තෙල් නළයක් දවස් 56කින් හදලා දෙන්නම්. රටවල් දෙකේ විදුලි බල පද්ධති Connectivity කරන්නම්.’ කියමින් දැන් මේ සය වැදෑරූම් ඒකාබද්ධකරණ මෙහෙයුම ඉන්දියාව විසින් දියත් කර තිබෙනවා.

රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා විසින් නරේන්ද්‍ර මෝඩි ඉන්දීය අගමැතිවරයා ඉදිරියේ ඒකාබද්ධ ප්‍රකාශයක් මගින් 2023 ජූලි මස 21 වන දින එකඟ වූ, දැනටමත් ක්‍රියාත්මක වීම අරඹා ඇති ඒ සය වැදෑරුම් ඒකාබද්ධකරණ මෙහෙයුම අපි ඉතා හොඳින් හඳුනාගත යුතුයි. මේ ඒකාබද්ධතාව, Connectivity යන ඉංග්‍රීසි නාමකරණයෙන් හැඳින්වෙනවා. මුදල් ඒකක ඒකාබද්ධකරණය හෙවත් මුදල් ඒකක Connectivity මගින් ඉන්දියානු රුපියල් ශ්‍රී ලංකාවේ වෙළඳපොළ තුළ සිල්ලර ගනුදෙනු සඳහා පවා භාවිතා කිරීමට අවස්ථාව සැලසෙනවා. ඒ සඳහා නව මහ බැංකු පනතින් ප්‍රතිපාදන සලසා ඇති අතර ඉලෙක්ට්‍රොනික මුදල් හුවමාරු ක්‍රමයක් ද හඳුන්වා දී තිබෙනවා. රේගු ඒකාබද්ධකරණය හෙවත් Custom Connectivity මගින් ඉන්දියාවේ එක් ප්‍රාන්තයක සිට තවත් ප්‍රාන්තයක් දක්වා භාණ්ඩ හුවමාරු කරන ආකාරයට ශ්‍රී ලංකාව සමග වෙළඳ ගනුදෙනු කිරීමට ඉඩ විවර වෙනවා. මූල්‍ය සහ බදු ප්‍රතිපත්ති ඒකාබද්ධකරණය හෙවත් Connectivity මගින් ඉන්දියානුවන්ට ශ්‍රී ලාංකිකයන් සේ සැලකීමේ හැකියාව හිමි වෙනවා. ඊළඟ එක තමයි ගුවන්තොටුපළ සහ වරාය ඒකාබද්ධකරණය. හරීන් ප්‍රනාන්දු ඇමතිවරයා ඉන්දියාවේදී සිනා සිසී පැවසුවේ ද මෙයයි. ඔහු එහිදී පැවසුවේ මේ ගුවන්තොටුපළ හා වරාය Connectivity මගින් ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධාන ගුවන්තොටුපළවල් 3ක් ඉදිරියේදී ඉන්දියාව සතු වන බවයි.

විදුලිය – තෙල් Connectivity අරඹලා

පාර්ලිමේන්තුව හමුවට ගෙනඒමට නියමිත නව විදුලිබල පනත මගින් මෙරට විදුලි බල පද්ධතිය ඉන්දියාවේ විදුලි බල පද්ධතිය සමඟ ඒකාබද්ධ කිරීම සඳහා ප්‍රතිපාදන පනවා තිබෙනවා. ඒ අතර ඉන්දියාවේ සිට ශ්‍රී ලංකාව දක්වා තෙල් නළයක් එළීමේ ක්‍රියාදාමය දින 56කින් සම්පූර්ණ කිරීමට හැකි බව ද ඉන්දියානු බලධාරීන් ප්‍රකාශයට පත් කොට තිබෙනවා. ඒ විතරක් නොවෙයි අදානි සමාගමට ටෙන්ඩර් කැඳවීමකින් තොරව මන්නාරම සහ සාම්පූර් සුනිත්‍ය විදුලි බල ව්‍යාපෘති ලබාදීමට එකඟ වී තිබෙන අතර විදුලිය ඒකකයකට රුපියල් 50කට ආසන්න මුදලක් ගෙවීමට ද අපේ විදුලි බල මණ්ඩලය එකඟ වී තිබෙනවා.

Connectivityහි අවසන් කොටස

ඒකාබද්ධකරණය හෙවත් Connectivityහි අවසන් කොටස වන්නේ භෞතික ඒකාබද්ධකරණයයි. මේ සඳහා කිලෝමීටර් 23ක් පමණ දිග ‘ආදම්ගේ පාලම’ ඉදිකිරීමට අදාළව ශක්‍යතා අධ්‍යයනයක් ද සිදුකර ඇති අතර ත්‍රිකුණාමලයේ සිට ධනුෂ්කොඩි දක්වා කිලෝමීටර 126ක ජාත්‍යන්තර දුම්රිය මාර්ගයක් ඉදි කිරීම සඳහා ද දැනටමත් ඉන්දීය රජය විසින් මූල්‍ය පහසුකම් වෙන්කර තිබෙනවා. පසුගිය දිනවල ජනාධිපතිවරයාගේ විශේෂ නියෝජිතයකු ලෙස සාගල රත්නායක නවදිල්ලියට ගොස් තිබුණේ ද මේ භෞතික ඒකාබද්ධකරණය කඩිනම් කිරීම සඳහායි.

සිකීමයේ ඉරණම අපටත්?

සිකීමය නමැති ස්වෛරී රාජ්‍යයෙහි 1973 දී පැවති මහ මැතිවරණයෙන් ජයග්‍රහණය කළේ ඉන්දියාවට හිතවත් අගමැති අපේක්ෂකයා නොවෙයි. පසුව රෝ ඔත්තු සේවාව මැතිවරණය දූෂිත බවට මතයක් යවලා සිකීමයේ රජු බියගන්වලා යළි මැතිවරණයක් පවත්වන තැනට කටයුතු සැලැස්වූවා. එහිදී ඉන්දියාවට හිතවත් අපේක්ෂකයා වූ ලෙන්ඩප් ඩෝර්ජි ජයග්‍රහණය කරලා සිකීමයේ අගමැතිවරයා බවට පත්වෙනවා. ඉන්පසුව ඉන්දියාව සහ සිකීමය අතර ගිවිසුම් ගණනාවක් අත්සන් තැබෙනවා. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස 1975 වන විට සිකීමය ඉන්දියාවේ 22 වැනි ප්‍රාන්තය බවට පත්වෙනවා. ‘ඉන්දියාව සමඟ ඒකාබද්ධ වීම අපට අවාසිදායකයි. අපි චීනය සමඟ ඒකාබද්ධ විය යුතුයි’ කියා පසුව සිකීමයේ පක්ෂ විපක්ෂ සියලුම මහජන නියෝජිතයන් එහි පාර්ලිමේන්තුවට යෝජනාවක් ගෙන ආවා. සිකීමයේ තෙල් සහ විදුලිය ඉන්දියාව සමග Connectivity වෙලයි තිබුණේ. ඒ නිසා ඉහත යෝජනාව එන බව දැනගත් වහාම ඉන්දියාව අදාළ තෙල් නලය වැහුවා. විදුලිය විසන්ධි කලා. සිකීමය කළුවර වුණා. තෙලුත් නැති වුණා. පාර්ලිමේන්තුවට දමපු යෝජනාවත් අතුරුදහන් වුණා. තවමත් සිකීමය ඉන්දියාවේ අර්ධ යටත්විජිත කොලනියක්ව පවතිනවා.
දැන් මේ ආර්ථික අර්බුදය පාවිච්චි කරලා සිකීමය හා සමාන ඉරණමකට ශ්‍රී ලංකාව ඇදදමන්නයි ඉන්දියාව සූදානම් වෙන්නේ.

එට්කාත් මඟ එනවා

මොන අමාරුකම් මැද්දේ වුවත් වසර 2500ක් තිස්සේ රැකගත් අපේ ශිෂ්ටාචාරගත උරුමයන්, අනන්‍යතාව හා ස්වෛරීභාවය අහිමි කරලා මේ රට ඉන්දියාවේ 29 වැනි ප්‍රාන්තය බවට පත් කරන්නයි මේ යන්නේ. ඒ සඳහා ඉහත කී සය වැදෑරුම් Connectivity මෙහෙයුමට අමතරව එට්කා ගිවිසුමත් එනවා. දැන් හොර රහසේ ඒ ගිවිසුමේ වගන්ති ටික හදාගෙන යනවා, ඉන්දියාවේ මහ මැතිවරණයට පෙර ඒක අස්සන් කරන්න. එට්කා ගිවිසුම ආවාම ශ්‍රී ලංකාවේ රැකියාවලට, වෙළඳාමට ඉන්දියානුවකුට, ශ්‍රී ලාංකිකයකුට තිබෙන අයිතිවාසිකමම ලැබෙනවා. පෞද්ගලික අංශයේ රැකියාවලට පමණක් නොවයි නොවෙයි රාජ්‍ය අංශයේ තෝරාගත් අංශ සඳහා ද ඉන්දියානුවන්ට අවස්ථාව ලැබෙනවා.

ඒ අතරේ දේශීය නිෂ්පාදනවල පිරිවැය වැඩිවන ලෙස වැට් බද්ද ගහනවා. ඒ පිරිවැය දරාගන්න බැරුව අපේ කර්මාන්ත වැහෙනවා. අපේ කෘෂිකාර්මික නිෂ්පාදකයා ගොවිබිම් අත හරිනවා. මේ ඛේදවාචකය කරා තමයි ඔබගේත් මගේත් මාතෘභූමිය ඇදගෙන යමින් තිබෙන්නේ.

රාමාගේ කෝවිල්

ඒ විතරක් ද දැන් ඉන්දියානු රුපියල් බිලියන 50ක් වියදම් කරලා ලංකාව තුළ ඉන්දියාවේ ‘රාම – රාවණා පුරාවෘත්තයට’ පණ දෙන්න යනවා. රාමාගේ කෝවිල් මෙහෙ හැදෙනවා. දැන් මේ විදියට ඉන්දියාව හදන පාර දිගේ, ඉන්දියානු බස් එකෙන්, සංචාරකයන් කතරගම ඇතුළු රාමායනයේ කියැවෙන ස්ථාන 21ට ඇවිත් ඉන්දියානු කඩෙන් වඩේ, තෝසේ කාලා, ඉන්දියානු රුපියල්වලින් ගෙවලා, ආපහු ඉන්දියාවටම යනවා. අපට සංචාරක ව්‍යාපාරය විදිහට සත පහක් ලැබෙන්නේ නැහැ.

QUAD හවුල වැඩට බැහැලා

ඉන්දු පැසිෆික් සාගර කලාපය තමයි ලොව යුදමය වශයෙන් වැදගත්ම සාගර කලාපය. මේ සාගර කලාපයේ බලය තිබෙන බලවතා අතේ තමයි අනාගත ලෝක බලයත් තිබෙන්නේ. QUAD හවුල නමින්, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය, ඉන්දියාව, ඕස්ට්‍රේලියාව හා ජපානය අද මේ ඉන්දු – පැසිෆික් සාගර කලාපය සඳහා මිලිටරිමය සංවිධානයක් ගොඩනඟා තිබෙනවා. එය තමයි ආසියාවේ නේටෝව ලෙස ක්‍රියාත්මක වන්නේ. ඒ නිසා අපි හොඳින් තේරුම් ගන්න ඕනේ, ‘මෙවැනි උපායමාර්ගිකව වැදගත් තැනක පිහිටි ශ්‍රී ලංකාව නමැති රාජ්‍යයේ ස්වෛරීත්වය සම්පූර්ණයෙන්ම බිල්ලට ගෙන, ඉන්දියාවේ 29 වන ප්‍රාන්තය බවට පත්කරලා, ඒ ප්‍රාන්තයේ ආණ්ඩුකාරයා ලව්වා, ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයට අවශ්‍ය ඉතිරි දේවලුත් කරගන්න තමයි මේ හදන්නේ. ඒකට තමයි රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා හෙවත් නූතන විභීෂණ අද පාර කපන්නේ.’ කියා.

ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදයේ ජීවමාන සාක්ෂි

මීට දශක හතරකට පමණ පෙර රෝහණ විජේවීර සහෝදරයා ‘ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය’ කියා මාතෘකාවක් ගෙනාවාම බොහෝදෙනෙක් ඒක විශ්වාස කළේ නැහැ. ඒ එහෙම දෙයක් පිළිබඳව ජීවමාන සාක්ෂි දැකගැනීමට එදා නොහැකි වූ නිසයි. අද එය Connectivity නමින් බලගැන්වෙමින් තිබෙනවා. ඉන්දියානු රුපියල භාවිතයට ආපුවාම, භෞතිකව දෙරට අතර පාර හැදුනාම, විදුලි බල පද්ධති සහ තෙල් නල ඒකාබද්ධ කළාම, මේ රටේ ස්වෛරී තීන්දු ගැනීමේ හැකියාව ඉතිරි වේවිද? මේ සියල්ලෙන් පසුව ඉන්දියාවට ඇත්තේ සිකීමයට වගේ ලංකාවටත් ආණ්ඩුකාරවරයෙකු පත් කර ගැනීම පමණයි.

වාම ලිබරල්වාදයේ භූමිකාව

අද කිසිදු දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් මේ සිදුවෙමින් තිබෙන අනතුර පිළිබඳව කටක් ඇරලා කතා කරන්නේ නැහැ; ඇහැක් ඇරලා බලන්නේ නැහැ; ඒ අනතුරට නිදහසේ දිගේලි වෙන්න ඇරලා වෙනත් මාතෘකා පිළිබඳව ඔහේ කතා කරමින් සිටිනවා. මීට දශක හතරකට පමණ පෙර, කවුරුත් නොදන්නා කාලයේ ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය පිළිබඳව රටට කියා දුන් රෝහණ විජේවීර සහෝදරයාගේ පක්ෂය අද කියනවා, ‘අද අපිත් වෙනස් වෙලා. ඉන්දියාවත් වෙනස් වෙලා. ලෝකයත් වෙනස් වෙලා. දැන් තියෙන්නේ බහුධ්‍රැවීය ලෝකයක් නොවෙයි; ඒකධ්‍රැවීය ලෝකයක්. දැන් ඉන්දියාවත් හොඳයි; අපිත් හොඳයි.’ කියලා.ඒ තමයි වාම ලිබරල්වාදය. ඒ වාම ලිබරල්වාදය තමයි LGBT පනත්වලට අවශ්‍ය න්‍යායික තර්කනය හදන්නේ. සමාජයේ ‘නිරාගමික රැඩිකලුන්’ ලෙස ඉන්නේ මේ වාම ලිබරල්වාදීන්ම තමයි. ඔවුන් තමයි ආගමික පදනම්වලට පහර පිට පහර දෙන්නේ. මේ සියල්ල දෙස අවධානය යොමු කළාම ඉතා පැහැදිලිව පෙනෙනවා, ‘නූතන විභීෂණ විසින් එක පැත්තකින් සමාජය තුළ සාමූහික අනන්‍යතාව බිඳවැට්ටවීමේ අණපනත් රැගෙන එනවා; අනෙක් පැත්තෙන් ඉතාම සංවිධානාත්මකව ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාවේ 29 වන ප්‍රාන්තය බවට පත් කිරීමේ ක්‍රියාන්විතය දියත් කරනවා,’ කියා. මේ මහා සැලැස්ම තුළ අවසානයේ ස්වාධීන රාජ්‍යයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍යයේ පැවැත්ම ඓතිහාසිකව අතුරුදහන් කිරීමේ අනතුර තියෙනවා. ඒ මහා අනතුර තමයි අපි මේ ‘රාම රාවණ සහ විභීෂණ නූතන කතාව’ කෘතිය තුළින් පෙන්වා දෙන්නේ. මූල්‍ය අරමුදලේ බෙහෙත් වට්ටෝරුවත් පාර කපන්නේ ඒ අනතුර දෙසටයි.

හර්ෂගේ ‘සුදුහුණු ගෑම’

මේ අනතුර අපි නිවැරදිව කියවා ගනිමු. මතවාදීව පමණක් නොවෙයි සෑම අතකින්ම ඊට එරෙහිව සමාජය බලගැන්විය යුතු වකවානුවක් තමයි උදා වී ඇත්තේ. මේ මහා අනතුර වහලා, ඊට ‘සුදුහුණු ගාන’ විදග්ධයොත් ඉන්නවා. බලන්න, සමඟි ජන බලවේගයේ හර්ෂ ද සිල්වා මහත්තයා කියනවා, ‘ඉන්දියාව කියන කුරුල්ලා ඉතා විශාල කුරුල්ලෙක්. ඒ කුරුල්ලා අත්තටු ගහලා පියාඹනකොට අපිත් ඊට යටින් පියෑඹුවොත් අපට හුළං පාර අඩුවෙන් තමයි දැනෙන්නේ. ඒක අපට පියෑඹීම පහසු කරනවා. එහෙම කරලා රටවල් දියුණුවෙලා තිබෙනවා’ කියා. දැන් එයාලා සූදානම් වෙන්නේ එහෙම පියාඹන්න.

සජිත්ගේ ‘ඩිමෝ බස් නොමිලේ බෙදීම’

සජිත් ප්‍රේමදාස මහත්තයා දැන් බෙදමින් යන්නේ ඩිමෝ බස්නේ. මම කර්මාන්ත ඇමති කාලයේ ඩිමෝ ආයතනයේ ප්‍රධානීන් ඇවිත් හමුවෙලා කීවා, ‘ආදි ශිෂ්‍ය සංගම් හරහා පාසල් සඳහා හදපු බස් විකිණීමට උදව් කරන්න’ කියලා. ආදි ශිෂ්‍ය සංගම්වලට ඒ විදියට බස් මිලදී ගැනීමට මුදල් නැති නිසා මම ඒ ගැන එතරම් උනන්දු වුණේ නැහැ. මට යෝජනා කළේ ආදි ශිෂ්‍ය සංගම්වලට බස් මුදලට දීමටයි. දැන් ඒ බස් ටික සජිත් ප්‍රේමදාස මහත්තයා නිකම් දීගෙන යනවා. ඒ කියන්නේ මේ බස් ටික ඩිමෝ සමාගමින් සජිත් මහත්තයාට නොමිලේ දෙනවා. ඩිමෝ එකෙන් බස් නිකම් දෙන්නේ නිකම් නොවෙයි.

‘මැණිකේ මගේ හිතේ…’

දැන් අපට 7 වන Connectivity එකකුත් පෙනෙනවා. යොහානි ද සිල්වා ගායිකාව ගායනා කළ ‘මැණිකේ මගේ හිතේ’ ගීතය ඉන්දියාව තුළ ජනප්‍රිය වීම, රවී රෝයිස්ටර් ගායනා කළ ගීතයක්, කර්ණාටක සහ උර්දු බසින් ගැයෙන චිත්‍රපට ගීතයක් බවට පත්වීම, කාංචනා අනුරාධී ගායිකාවගේ ගීතයක් ඉන්දියාවේ රියැලිටි ෂෝ එකක පළමු ස්ථානයකට පත් වූ ඉන්දියානු දියණියක විසින් ගායනා කිරීම ආදිය අපට දැකගත හැකියි. ඉන්දියාවේ සංස්කෘතික වෙළඳපොළ තුළ මීට පෙර ශ්‍රී ලංකාවේ නිර්මාණකරුවන්ට ඉඩක් ලැබී තිබුණේ නැහැනේ. කෙටි කලක් තුළ මේ වගේ දේවල් පෝලිමේ සිදුවෙමින් තිබෙනවා. කෙනෙකුට, එහෙම වෙන්නේ මේ පිරිසගේ දක්ෂතාව නිසා කියා හිතෙන්න පුළුවන්. නමුත් ඉතා කෙටි කලක් තුළ මෙවැනි අමුතු Connectivity එකක් සිදුවෙන්නේ කොහොමද, කියන එකත් සලකා බැලිය යුතුම එකක්.

මේ මහා අනතුර ගැන කිසිවක් කතා නොකර ලංකාවේ දේශපාලන බලය තමන් අතට දෙන්න කියා කවුරුන් හෝ කියනවා නම් ඔහු මේ අනතුරට අත්වැල් ගායනා සපයන්නෙකු, මේ අනතුර දිගේලි කිරීමට රහසින් එකඟ වී සිටින්නෙකු විනා අන් කිසිවෙකු නොවෙයි. අපි මේ කෘතිය එළිදක්වන්නේ එක් පසෙකින් නව ලිබරල්වාදී ව්‍යාපෘතිය බලගැන්වීම මගින් එන අවදානම හෙවත් අපේ සමාජය සීසීකඩ බෙදා වෙන් කිරීමේ අවදානම ගැන ජාතිය දැනුම්වත් කරන්නයි; අනෙක් පසින් Connectivity නමින් එන ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාවේ යටත්විජිත කොලනියක් බවට පත් කිරීමේ අවදානම සහ එමගින් QUAD හෙවත් ආසියාවේ නේටෝව මගින් ඔවුන්ගේ ඉන්දු පැසිෆික් උපායමාර්ගයේ ගොදුරු බිමක් බවට ශ්‍රී ලංකාව පත්කර ගැනීමේ අවදානම පිළිබඳව ජාතිය දැනුම්වත් කරන්නයි.

අද මේ ආකාරයට ස්වෛරී පැවැත්ම බිලි ගනිමින් අවමංගල්‍ය පෙරහැරක රැගෙන යමින් තිබෙන රාජ්‍යය, එතැනින් මුදවාගෙන නැවත එයට පණ දී බලගැන්වීමේ යුතුකම හා වගකීම අප හමුවේ තිබෙනවා. එම වගකීම සහ යුතුකම ඉටු කරමු! ඊනියා අරගලය විසින් නිමැ වූ නූතන විභීෂණ සමය නිමා කරමු!”

(අනුරුද්ධ බණ්ඩාර රණවාරණ)
මාධ්‍ය ලේකම්,
ජාතික නිදහස් පෙරමුණ

Courtesy Adaderana

President Ranil Wickremesinghe has met with billionaire and investor Elon Musk on the sidelines of the 10th World Water Forum High-Level Meeting being held in Indonesia.

During the meeting, Wickremesinghe and Musk have discussed the implementation of ‘Starlink’ in Sri Lanka.

It was emphasized that Sri Lanka is committed to expediting the application process to connect the country to the global Starlink” network, the President’s Media Division (PMD) said.

Meanwhile, Minister Jeevan Thondaman, who is accompanying the President on his two-day visit to Indonesia, tweeted saying: President and Elon discussed Sri Lanka’s recovery, economic potential, and new opportunities for investment.”

Great to have two visionary leaders come together for Sri Lanka.”

Elon Musk arrived in Indonesia’s resort island of Bali on Sunday to launch Starlink satellite internet service in the world’s largest archipelago nation.

The billionaire head of Tesla and SpaceX and owner of social platform X arrived by private jet on the idyllic island of the gods,” which is renowned for its tropical beaches, terraced rice paddies, mystical temples and colorful spiritual offerings.

Musk is slated to launch the service alongside Indonesian President Joko Widodo in a ceremony later Sunday at a public health clinic in Denpasar, the provincial capital of Bali. Musk will also sign an agreement on enhancing connectivity in the country’s health and education sectors.

During his first in-person visit to Bali, Musk is also scheduled to participate in the 10th World Water Forum, which seeks to address global water and sanitation challenges.

–With agencies inputs

Hiru

By Sena Thoradeniya

(Continued from April 09, 2024)

1. Introduction- Economic, Political, Socio-cultural Factors Influencing Polls

In our earlier essay posted on April 09, 2024, we invited our readers to forget arithmetical calculations and predictions based on absurd statistical computations and to pay attention to economic, political, socio-cultural factors influencing polls, in relation to Sri Lanka. In the second part of this essay, we intend to discuss briefly such economic, political and socio-cultural factors which influenced the electoral victories in 1956, 1970, 1977, 1994, 2005, 2010, 2019 and 2020respectively. Without giving due consideration to historical and cultural memory it’s a futile exercise predicting election victories based on absurd mathematical computations.

Our conclusion is that factors that were favourable to winners in 1956, 1970, 1977, 1994, 2005, 2010,2019 and 2020 do not exist today in favour of an NPP victory. Above all else personal attributes and leadership qualities of the NPP leader are disadvantageous for an electoral victory.

2. SWRD in 1956

In 1956 people were disillusioned with the government run by the comprador- bourgeoisie and its ally feudal landed gentry. SWRD was hailed as the messiah Diyasena Kumaraya who would bring prosperity to a ruined nation economically and culturally. Sanga-Veda- Guru-Govi- Kamkaru Pancha Maha Balavegayaall-inclusive force was in the forefront of the struggle representing the oppressed and exploited classes and segments of the society.  E-con e-news in its 03-09 December, 2023 edition gave a new interpretation to Sanga-Veda-Guru-Govi- Kamkaru Pancha Maha Balavegaya. It referred not only to the segments as such but also to its symbolic components, Sangha symbolizing peoples’ spiritual and moral development, Veda, their health and wellbeing, Guru their education and propagation of knowledge, Govi their agriculture, food production and environment, Kamkaru their physical activity, energy and industries, which cannot be diluted merely as a slogan alone. But unfortunately, such an interpretation did not come from 1956 ideologues; this interpretation has been stored away and parroted as a slogan for a long time by SLFP supporters, later to be discarded by themselves.

People were looking for an opportunity for the realization of what they failed to achieve at 1947 Parliamentary Elections and 1953 hartal respectively. As Dr. Gunadasa Amarasekera has stated in his many writings, 1956 was the culmination of the national reawakening and resurgence movement spearheaded by Anagarika Dharmapala. After several centuries of colonial domination people realized that 1947 so-called independence did not bring any desired changes economically, politically and culturally. 

It should be remembered that 1956 victory was not a personal victory of SWRD. The Mahajana Eksath Peramuna (MEP) which he led was a coalition of SWRD’s SLFP, Philip Gunawardena’s Viplavakari Lanka Sama Samaja Party, (VLSSP), a splinter group of LSSP, Dahanayake’s Bhasha Peramuna and Iriyagolla’s party and it had a no contest pact with the two left parties LSSP and CP in many electorates.

Anura Kumara and his NPP should take this into consideration that electoral victories excluding 1977 were won by coalitions.

How can NPP/JVP match its leader to SWRD, pipe-smoking, Oxford educated orator, dubbed as the silver tongue of Asia, son of Low Country Maha Mudaliyar, married to Mahavelatenna Kandyan aristocracy, Minister in the State Council, Minister of Health and Local Government and Leader of the House in the first Parliament, leader of the opposition in 1952,   believed as the Diyasena Kumaraya born to spearhead the 2500 Buddha Jayanti Celebrations. We have listed these attributes not because we are crusaders attempting to perpetuate those comprador- bourgeois, feudal attributes, but to show that these are indelible imprints manifest in peoples’ consciousness which give an impetus to electoral tides in Sri Lanka.

In addition, MEP had a myriad of stalwarts in all the districts (the list is too long, although some were disgraced later). UNP giants” were fallen by some new entrants unknown and unheard of. Holding elections on a staggered basis on three separate days (first day polls in the most favourable constituencies for the ruling party) had a devastating effect on the outcome. UNP won 8 seats on the first day, but could not improve beyond that.

Anura Kumara or NPP do not have any of these favourable conditions.

3. Sirimavo in 1970

Dudley Senanayaka’s Hath Havula” (7-party coalition) was a political disaster. For many years the country was governed by emergency regulations. The press gag was something akin to digging its own grave. Importation of books from socialist countries was banned. Government’s much publicized waga sangramaya” (Grow More Food Campaign) was a farcical exercise as it had alienated millions of acres of virgin forests to multinational companies which brought minimum results except providing tax concessions, mini – mokes   and other benefits to investors”. Government sponsored Govi Hamudawa” (Land Army) raised more eyebrows rather than perceiving it as a band of unemployed youth as it was headed by a retired Army Captain and aroused suspicion as an auxiliary army or a fledgling para-military force.

Cold-blooded murder of a Buddhist monk at a demonstration at Kollupitiya alienated the Sinhala Buddhists from the government.

Three-party coalition of SLFP, LSSP and CP was gaining grounds as a formidable force winning bye-elections and local government elections held. Of 9 bye-elections held from 1966 September, the coalition were victorious in 8 constituencies.

Post-1965 period marked the emergence of several revolutionary political groups, all were anti-UNP, the political party of the comprador bourgeoisie, the common or the real enemy of all. The tri-party coalition was perceived as a friendly force.

Internationally, conditions in Vietnam and Cambodia were favorable for anti-American peoples’ forces and the final victory over US aggressors and their lackeys was imminent. Liberation movements in Africa were gathering momentum.  

Anura Kumara or NPP do not have any of these favourable conditions.

4. JR in 1977

Austerity measures adopted by the Coalition government of Sirimavo, was the main weapon used by the JR led UNP in 1977. UNP promised a package of Eta Ata (eight cereals) to the needy and a Dharmishta Samajaya” (Righteous Society). Suppression of 1971 JVP-led insurrection, land reforms, state-sponsored industries, trade and services were used by its political opponents to deceive the gullible voters as examples of Bonapartism, authoritarianism, nepotism, cronyism, corruption and mismanagement.

It was an anti-austerity drive and an anti-incumbent protest vote; UNPers succeeded promising to lift bans imposed on apples and grapes.

Kicking out LSSP from the government, intensification of inner-party struggle that led to the leaving of a group of influential MPs, CP leaving the government at a later stage made devastating blows to the government in power, crowning the UNP with a 5/6 majority and total annihilation of the Left.

It was a victory of local and international conspirators, those who were affected by land reforms, foreign exchange racketeers and 1962 coup suspects.    

Anura Kumara or NPP do not have any of these favourable conditions.

At the first Presidential Elections held in 1982 JR contesting as the incumbent President (the absurd slogan was Janadhipathi durayata Janadipathithuma” (elect President as the President!) won polling 3,450,811 votes (52.91%). His biggest advantage was the depriving of his major opponent Sirimavo’s civic rights, his Dharmishta Government disqualifying her to contest. Hector Kobbekaduwa polled 2,548,438 votes. Wijeweera obtained only 2,73,428 votes.

R. Premadasa won the 1988 Presidential Elections obtaining 2,569,199 votes (50.43%). He polled 881,612 votes (or 25.55%) less than the votes obtained by JR, 6 years ago in 1982. Total polled in 1988 as a percentage was 55.31% as against 81.06% in 1982. Violence unleashed by JVP/DJV heavily impacted on voter turnover which helped a Premadasa victory.   

5. CBK in 1994

CBK is the daughter of two illustrious Prime Ministers of Sri Lanka SWRD and Sirimavo respectively. Although widely disputed by her opponents she had her higher education in France, some say at Sorbonne and some at University of Paris Sciences Po, Institut d’Etudes Politique. She boasted that she was preparing for her doctorate in Political Science and actively participated in demonstrations of May ’68 Paris”.   Under her mother’s stewardship she was the Additional Director of Land Reforms Commission (LRC) and Chairman of Janawasa Commission. Social scientists, who later became either the core members of Sri Lankan NGO cabal or apologists of Ealaam praised the experiments of youth farms opened under the aegis of Janawasa Commission as collective farms and examples for socialist collectivization of agriculture. Although collectivization of agricultureunder a capitalist government was a daydream and Dharmishta Government disbanded the Janawasa Commission, its influence remained among the rural youth.

Assassination of her husband by the JVP/DJV brought island wide sympathy to her and her two children and they were treated as victims. Her return to the fold of SLFP after experimenting with Mahajana Party and Bahujana Nidahas Peramuna and their political swindlers, bolstered her position in the political arena.

People who were fed up with 17 years of UNP totalitarian rule marked with murder, human rights abuses, opening doors to robber barons, killing local industries and SOEs, selling of national assets, dictatorial political culture, underworld armies nurtured by politicos attacking political opponents,suppressing media, election rigging, stuffing of ballot boxes, proscribing student unions, abducting student leaders and teacher- trainees, torture and killing,politics entering every sphere of activity,  were waiting to get rid of it.  UNP killed thousands of youth, burnt them on tire pyres or buried them in mass graves; each ruling party member had their torture chambers, Batalanda becoming the most notorious of all.

Thousands of workers who participated in the 1980 General Strike who demanded a pay hike of 1 rupee a day were sacked under most inhuman conditions. One striking worker Somapala was killed by UNP goons. Several strikers who lost their jobs committed suicide. UNP bigwigs demanded the strikers to hide in burrows of paddy-field crabs whilst the leader declared that the elephant had only swung its tail.  

SLFP and its allies winning Southern Provincial Council Elections was the beginning of her meteoric rise. Exhumation of Suriyakanda mass graves propelled her as the modern Vihara Devi. Killing of Premadasa by the LTTE made the UNP rudderless. A benevolent President Wijetunga dissolved the Parliament which was absolute godsend.

Winning a seat from Gampaha electoral district, polling 464, 588 preferential votes, becoming the Chief Minister of the Western Province in 1993-1994and Prime Minister in Parliamentary Elections held in August 1994made her passage to presidency an easy task.

NGOs, so-called alternate media, agents of Ealaam separatists, those campaigned for a negotiated settlement with the Tamil Tigers giving whatever they wanted on a platter and those elements who wanted to become her negotiators, all supported her. It is said that the godfather of Sinhala alternate media selected her photo with that captivating smile for propaganda purposes. This same person writing a book titled Bandit Queen” later was a different story. 

Her catchphrase socialism with a human face”, once tested in former Czechoslovakia during Prague Spring” in 1968 (actually an attempt of restoration of capitalism in the guise of liberalization and socialism with a human face”), dispelled the misgivings of the capitalist class that she will usher a socialist state, whilst her supporters were confused about its true meaning. Furthermore, she had the support of old left, Muslim parties and parties representing plantation workers.

Assassination of her main rival Gamini Dissanayake of UNP when he was campaigning made her presidential race a tussle between two widows and a walk in the park. CBK polled 4,709,205 votes obtaining 62.28% with a majority of 1,928,442 over her closest rival. 

JVP proxy Nihal Galappaththi polled only 22,749 votes.

CBK won all the electoral districts in Sri Lanka and all polling divisions except Mahiyangana. Polling only 8 votes she won Point Pedro polling division! This shows how statistics become a mockery.

Anura Kumara or NPP do not have any of these favourable conditions.

Town Hall bomb incident in 1999 in which LTTEtargeted CBKat apresidential election rally, swung the pendulum in favour of CBK over RW. She obtained 4,312,157 votes (or 51.12%), a clear sign of her dwindling popularity.  

Nandana Gunatillake of JVP managed to get only 344,173 votes. 

7. MR in 2005

MR won the Presidential Elections in 2005 polling 4,887,152 (or 50.29%) votes. RW obtained 4,706,366 (48.43%) votes. The number of valid votes received by the winning candidate over the closest opponent was just 180,786 votes. The conspiracy theory propagated by the media was that the LTTE engineered a MR victory forcing Tamil voters to boycott Presidential Elections. Statistics reveal that this was successful only in Jaffna electoral district. Only 8524 (or 1.21% of the total registered voters) voted for any candidate in Jaffna electoral district. Figures for Vanni, Batticaloa, Digamadulla and Trincomalee electoral districts were 34.30%, 48.51%, 72.70% and 63.84% respectively.

It is foolhardy to expect such an election boycott from any quarter in favour of Anura Kumara or NPP.

8. MR in 2010

Result of 2010 Presidential Election was a foregone conclusion. War winning incumbent president MR polled 6,015,934 votes (57.88%). Sarath Fonseka with the support of UNP, JVP, TNA and other Tamil and Muslim parties polled only 4,173,185 votes (40.15%). MR polled 1,128,728 more votes than he polled in 2005.

Anura Kumara or NPP has not won anything rather than opening their windbags, exposing themselves day after day with their nonsensical utterances, which will be described in part III of this essay.  

7. GR in 2019

What were the economic, political, socio-cultural factors that influenced SLPP or Pohottuwato obtain 6,924,255 (or 52.25%) at the Presidential Elections in 2019 and 6,853,693 (or 59.09% or 145 seats; 39 more than what MR got in 2004.) at the Parliamentary Elections held in 2020 respectively?

Political chaos started with Sirisena appointing RW who had nearly 30 odd seats in the Parliament as the Prime Minister chasing away the incumbent Prime Minister D. M. Jayaratne and his Cabinet of Ministers when he was declared as the President defeating MR in 2005. At the ensuing Parliamentary elections Sirisena deprived an SLFP victory with his manipulations and rhetoric. He reinstated impeached Chief justice and evaporated” the position of her successor. Later Sirisena engineered a short-lived political coup bringing MR as the Prime Minister.

Yahapalana regime annulled the 1958 foreign Exchange Control Act and relaxed policies in 2017 enabling racketeers to park foreign exchange in foreign countries which was a key factor causing economic downturn.

Yahapalana regime began its nefarious activities soon after coming into power with the first bond scam. It was the biggest scam made by any government in the economic front and from there the Yahapalana regime was thrown into its death bed. From then onwards yahapalana coffin was nailed. Yahapalanists defended the treasury bond racketeers; much hyped slogan of bringing rogues into book with the aid of Anura Kumara has become a distant dream. People were disheartened as the government put intelligence operatives in custody. War winning military leaders who led the forces to victory over ruthless separatists were hounded and the yahapalana government co-sponsored a resolution against the Sri Lankan State at Geneva, commonly known as Geneva betrayal. Unitary State of Sri Lanka was in jeopardy as NGOs, TNA and Ealamists were hatching for a United Sri Lanka in the name of constitutional amendments.

Yahapalana regime gave importance to reckless borrowing; it burrowed USD 12.5 billion at high interest rate from the international bond market; how that money was spent remained a mystery. It sold Hambantota port to China on a 99-year lease. JVP/NPP supported and tolerated all these activities or were silent as the wise monkeys.

Corruption and wrongdoings of yahapalana regime were legion.Incompetence was its whole mark. Tussle between the President and the Prime Minister made governance inoperative.

Busloads of Rajapaksa loyalists trekking the way to Medamulana, bastion of the defeated President, became a normal occurrence. From Nugegoda Rajapaksas rose again. People were eagerly awaiting an opportunity to get rid of this bunch who were engaged in fraudulent activities.

At the 2018 local government elections newly formed Pohottuwa polled 5,006,832 votes or40.47% of the total votes cast. It was the greatest setback of yapalanaya.

With the Easter Sunday massacre the people realized that the national security has been weakened and there is no security to the ordinary citizens. Easter Sunday massacre occurred due to security lapses and lenient policy adopted towards Muslim terrorists.

MS-RW rivalry and MS appointing MR as PM aggravated the crisis and showed to the public that this lot was not capable of governing and maintaining security of the country.

We have listed some favorable factors for the Pohottuwa to win the Presidential elections and subsequently the Parliamentary elections respectively, which are common knowledge to all, which does not need extensive research.

With all above mentioned favorable economic, political, socio-cultural factors Gotabhaya polled only 69 lakhs (6,924,255) votes, or a meager 52.25 as a percentage. This shows with all these favorable factors how difficult it is to pass the 50% barrier at a Presidential election.

Though he failed as a President due to various factors and had to abdicate his presidency, personal attributes of GR profoundly augmented his victory at the Presidential Elections. He was a son and a nephew of two well-known politicians in the South, younger brother of MR. On top of that he spearheaded the victory over Tamil terrorists in his capacity as the Secretary of Defense.  As the Secretary of Urban Development, he was responsible for beautification of the city.     

Now we pose the question whether there are any such favorable economic, political, socio-cultural factors, what were favorable to all preceding Prime Ministerial and Presidential candidates for Malimawa and its Presidential candidate Anura Kumara? Answer is none.

Future of Sri Lanka as an independent sovereign state under US and Indian hegemonic influence is at stake. Against this background Anura Kumara could become the President only in a cloud cuckoo land!

(NEXT: PART III: Personal attributes and leadership qualities of AKD; Great Man Theory; Disadvantages of NPP; The myth that JVP/NPP did not participate in governance; JVP/NPP behavior during the crisis in 2022; For what reasons people give NPP a chance; AKD’s Team; Internal contradictions within NPP; Utterances of JVP front liners; Ranil’s maneuverings; Political dynamics and unpredictable nature of voters; JVP/NPP volte-face; Future of Sri Lanka as an independent  sovereign state under US and Indian hegemonic influence.)  

Sugath Kulatunga

The present divestiture drive is ostensibly aimed at minimizing govt. expenditure on loss-making state owned enterprises and meeting certain IMF conditions. The ex-President should be applaude for taking firm stand on this burning issue. It would have been more welcomed if the policy of the SLPP was declared much earlier before the SOE restruction program commenced. MR has without naming an individual who is sponsoring the divestiture of publc assets has vey diplomatically said that ‘some political parties have an ideology driven, dogmatic approach to privatization and seeks to privatize anything and everything that can be privatized”. He proposes that  that all moves to sell off state owned assets or enterprises be postponed until a new government is formed after the next Presidential election.

The claim by SOE reform groups that privatization of Public Enterprise is to satisfy a condition of the IMF incorrect and misleading.

The public is made to believe that this policy is guided by the directions of the IMF. The Letter of Intent signed by the Presdent and the Governor of the Central Bank sums up what we have agreed with the IMF. There is no doubt it is impelled by the IMF Staff. The following is all that the IMF poposes and we have agreed on SOE reforms

Article13. Structural reforms are needed to strengthen the governance of SOEs and make them financially viable. To strengthen the governance of SOEs and enhance their financial transparency, we will:

• clarify the mandates of key SOEs through Statements of Corporate Intent and hold their management accountable for delivering satisfactory results informed by key performance indicators;
• (ii) review the framework for selecting SOE board members to ensure that they are qualified and independent; and (iii) ensure that all 52 major SOEs publish their audited financial statements, which could be accessed on a dedicated website. For 2021, 33 SOEs have so far published audited financial statements for 2021. We will ensure that the remaining 19 major SOEs will also publish audited financial statements for 2021 and that audited financial statements for 2022 will be published by end-June 2023.”

Why then is the President keen on privatizing even the profit making and strategical vital public enterprises. If the rationale is economic the IMF would have made it a condition. RW has been Mr. Clean other than the allegation of complicity in the Arjuna Mahendran Bond scam. A good guess is it is due to the Mont Pellerin Society dogma which is his guiding principle. RW was an active member of the Mont Pellerin Society (MPS) and even organized one of its meetings in Sri Lanka. The Neo Liberal ideology of MPS postulates that the elimination of state interventions in economic and social activities and the deregulation of labor and financial markets, as well as of commerce and investments is the panacea to resolve all economic and social problems of all nations.

If some of the many SOEs which do not make an elemental contribution to the economy or provide an essential service, a selective and judicious privatization is justified. But when one looks at the past privatization episodes in Sri Lanka one shudder to think of the consequences. Privatization became a fetish during the JR regime on political grounds and more as an opportunity for politicians to enrich themselves and their henchman. A reputed economist and the head of the prestigious Institute of Policy Studies, late Dr. Saman Kelegama 2001 cites a case where in Sri Lanka an SOE valued at US $100 million was sold at only US $7 million on the ground that the government only wanted to get the privatization policy itself moving.” In many episodes the buyer of SOEs did not continue operating the SOE but sold the machinery for scrap like in the case of Kantale Sugar. A similar scam took place with the Werehara workshop of the CTB which was considered one of the best equipped and efficient workshops in South Asia. One cannot recall a single privatized SOE during this period operating more efficiently and profitably. Most of them are cannibalised or nonexistent. 

The most effective way to prevent privatization of particularly profit making national assets and assets which are of national security value is for MR to make an unequivocal statement that with a change of government those asset will be taken back wihout compensation. Otherwise it will only be a face saving political statement of no consequence.

Dr. Chula Rajapakse MNZM Spokesperson USLA.

Thank you for affording me the privilege of being able to reinforce for the 15th  consecutive year, as I have done in all of these past commemorations,  our  deep debt of gratitude to the Ranaviru for their sacrifices to secure peace for Sri Lanka and remember every one else who was affected by the conflict in one way or another from every race and religion . Though I am unable to attend this years  event in person, the USLA President has suggested that I could do so through a message. Hence this.

As members of USLA, we have every reason to be happy and proud of the many acts of generosity that USLA has been engaged in over the years, I many ways,  contributing  to the welfare of those disabled by the conflict and the families left without their bread winner or with a disabled bread winner. These have over the  years amounted to many tens of thousands of dollars.

However time has  come now to reflect on what further are our obligations to honour these supreme sacrifices.

In commemorating these supreme sacrifices we owe it to them not only to maintain the peace they secured, at this tremendous cost, as we have  done hitherto, we also owe it to them that we do what it takes to secure prosperity for all in Sri Lanka. Prosperity is the other side of the coin of peace”.   Doing the former has been the challenge that we all have been not as successful.

Just two years ago, in April/May 2022 Sri Lanka reached a very low ebb in terms of   prosperity, with the country having to acknowledge to the international community that they were bankrupt and were unable to pay their dues. There were severe shortages  of foreign exchange , and with it shortages of fuel,  , electricity, cooking gasses, basic foods etc.

Thankfully none  of the above are a reality today though they come at a cost. Depressingly poor planning and management has seen nutritious food at low cost being discarded for  animal consumption , when claims of childhood malnutrition is rife, even at the Sri Lanka’s largest food fare in Dambulla. Mean while  temperature ,and humidity controlled food storage facility that would have prevented this waste, awaits completion despite being over five years since commencement,

It is plain to every one that Sri Lanka needs to have leadership that not only can analyse the basis of the ills of the past  and present but also have a vision for what is  needed for Sri Lanka’s future prosperity and have demonstrated the capacity to deliver them.

In this election year, one hopes that it  honours the hitherto mentioned sacrifices of Ranaviru and others by electing a  leadership having the above capabilities, to further progress it’s fledgling recovery of the past two years,

May the blessings of the Triple Gem protect the Ranaviru and Sri Lanka.

Dr.Chula Rajapakse MZM

Spokesperson

USLA

Palitha Ariyarathna

By Palitha Ariyarathna

As the sun dipped below the horizon on that historic day—May 18, 2009—the world witnessed a momentous event.  Sri Lanka’s war against terror had reached its conclusion. The Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE), a ruthless terrorist organization, had plagued our land for far too long. Sleepless nights, fear, and uncertainty had gripped our nation.

But then, our heroes emerged—the brave souls who stood tall against the tide of terror. Their strength was not just physical; it was a beacon of hope that inspired everyone, from the bustling streets of  Colombo to the quiet villages in the north. They fought not only for themselves but for all of us. Their courage transcended borders, uniting hearts across the globe.

The Sacrifices

These heroes—our brothers, sisters, sons, and daughters—made unimaginable sacrifices. They scarified their youth, their dreams, and, in some cases, their lives. Their families bore the weight of uncertainty, praying for their safe return. Yet, they pressed forward, fueled by an unwavering commitment to our beloved Mother Lanka.

The Triumph of Humanity

Humanity powered their wishes. The blessings of the triple gems—Buddha, Dhamma, and Sangha—guided their path. They weren’t just soldiers; they were embodiments of compassion, resilience, and unwavering determination. Their actions spoke louder than any political rhetoric or international debate. They proved that terrorism could be defeated, that peace was attainable.

Our True Protectors

In the present and the future, we honor them. They are our guides, our guardians. Their legacy extends beyond the battlefield. They taught us what true peace meant—beyond the absence of gunfire, beyond territorial boundaries. It’s the peace that allows children to play freely, farmers to till their fields, and families to rebuild shattered lives.

A Precious Gift

We remember their faces—the sweat-soaked brows, the determined eyes. They are our angels, our true protectors. Their sacrifices echo through time, reminding us that freedom isn’t free. It’s a precious gift, earned through blood, sweat, and tears. Our good karma brought them to us—the heroes who changed the course of our history.

A Grateful Nation

To our valiant soldiers, sailors, airmen, and police officers, we say: Thank you. Thank you for standing firm when the world doubted. Thank you for showing us that courage knows no bounds. Thank you for defeating LTTE, not just with weapons but with unwavering resolve.

Universal Principles for Peace

As we reflect on their heroism, let us also consider universal principles that can guide us toward lasting peace:

Dignity and Respect: Root peacemaking efforts in a moral compass that promotes trust and respect among nations. Treat all actors in peace processes with fairness and equality.

Solidarity: Recognize that success in peacebuilding depends on the contributions of each actor. Share burdens, risks, and resources. Conflict affects the global community, transcending racial, religious, and ethnic barriers.

Humility: Strive to be empathetic and respectful. International actors should enable—not lead—peace processes. They are midwives, not architects.

Enhancing Legitimacy: Establish long-term legitimacy for processes, institutions, powerholders, and laws governing peace. Legitimacy is essential for sustainable peace.

Accountable Security: Ensure security institutions provide safety as a public good, respect human rights, and follow agreed principles governing the use of force. Peace cannot exist without security.

Respect Sovereignty: Every nation has the right to govern itself without external interference. Respecting sovereignty means acknowledging the independence and self-determination of each country.

Non-Aggression: Leaders should commit to peaceful coexistence and avoid aggressive actions that violate the territorial integrity of other nations. Conquering or forcibly subjugating free countries undermines global stability and trust.

May their names echo through generations. May their sacrifices inspire us to build a better  Sri Lanka—a land where cooperation triumphs over conflict, and the legacy of our heroes lives on.

Now, let’s interpolate the following heartfelt poem that I wrote for the war heroes in Sri Lanka. The war’s end unexpectedly happened on the same day as I wished—it was a natural occurrence after many years of anticipation. Let’s take a closer look at these poems. Keep good wishes always, and nature will support you.”

Our heroes and end of war

Your strength was seen by everyone in the world, It gave courage to all, including me. The nasty LTTE, a terrorist force that brought fear and fright, Many sleepless nights endured. But it has now gone away, on May 18, 2009 (2553/Vesak/18, BE), Just as I had wished before—my dream came true. You sacrificed your life for us to live happily, The reality is—you’re a survivor, a warrior, fighting for freedom and life. Your wishes powered by humanity, Blessed by the triple gems. You’re our heroes, and we say it with pride, You’re our guide. In the present and the future, To defeat terrorism worldwide. Grateful to walk by your side, learning the true meaning of peace. Thank you for showing us reality, morality, intelligence, To angels, demons, NGOs, governments, top politicians, And challenging those who said we couldn’t stop terrorism and grant freedom. I remember… As children, we fantasized about being Superman, Captain, Major, Diyasena, and Konappu Bandara, Even the Karate Kid. But what you’ve accomplished surpasses it all, We remember everything you’ve been through, Every sacrifice you’ve made, Every hero in the past, present, and future. They are our angels, our true protectors. You’re a precious gift, bestowed upon us by good karma. You, our hero… Always showing us the battle against LTTE, cancer, mongolism, Murder, and the war that was won, Because of combatants like you. I am free now… I am alive now… Thankful and honored for everything you did to protect our Mother Lanka—Helabima.”-(2009-05-18 Midnight)

In essence, world leaders must uphold these principles to foster a world where nations thrive without fear of invasion or domination.

Ministry of Defence  – Media Centre

State Minister of Defence Hon. Premitha Bandara Tennakoon received the Spiritual Leader Gurudev Sri Sri Ravi Shankar, the Global Peace Ambassador at Bandaranaike International Airport (BIA) today (May 18).

Governor of Eastern Province Hon. Senthil Thondaman also joined State Minister on this occasion.

Gurudev will stay in Sri Lanka from May 18 to 20 and he will attend an event titled ‘Ekamuthuva: An Evening of Music, Meditation and Wisdom’ at Taj Samudra on May 19.

By Andre Damon

16 May 2024

In a major escalation of the US-NATO war with Russia in Ukraine, US Chairman of the Joint Chiefs of Staff Charles Q. Brown told the New York Times Thursday that the NATO military alliance will eventually” send significant numbers of active-duty NATO troops to Ukraine, which the newspaper said meant the deployment was inevitable.”

In asserting that NATO sending troops is inevitable,” the Times means the decision has already been made, and all that is being awaited is the determination on how best to announce the escalation to the public.

Brown’s statement that NATO will send troops to Ukraine, after US President Joe Biden categorically ruled out such a move because it would lead to World War III,” continues the pattern: Every time the White House has said it would not do something in Ukraine, it has subsequently done it.

It is high time for President Joe Biden to go on national television and inform the American people that a decision has been made to send US and NATO troops to fight Russia in Ukraine, that this is a massive escalation of the war, that there is a high probability that this will lead to a nuclear war, and that hundreds of millions of people will be killed if that happens.

Biden should also explain how the US government, or whatever is left of it, would deal with the obliteration of a large portion of the country. He should also explain clearly why the admission of Ukraine into NATO justifies risking such an outcome.

The claim that the troops being sent would merely be training” Ukrainian forces, rather than serving as frontline troops, is meaningless. Once inside Ukraine, they would come under fire from Russian forces, leading to direct retaliation against Russian aircraft and air-to-ground sites by NATO forces.

The Times makes this clear: As a part of NATO, the United States would be obligated under the alliance’s treaty to aid in the defense of any attack on the trainers, potentially dragging America into the war.”

Brown’s claim that the decision will be made eventually” and over time” is purely to obfuscate the fact that the US’s leading military official has publicly announced an action that Russian officials have said would lead to direct attacks on US troops.

In other words, the US’s strategy of fighting Russia to the last Ukrainian” has played itself out, and there are no longer enough Ukrainian troops left to hold the front. Any effort to rescue the Ukrainian position will require the rapid deployment not just of NATO trainers” but of active-duty combat forces to fight on the front line.

The Times itself admits that planning for the NATO deployments inside Ukraine is already far advanced. It reports that NATO last month asked Gen. Christopher G. Cavoli, the supreme allied commander for Europe, to come up with a way for the alliance to do more to help Ukraine.”

The declaration by the US Joint Chiefs Chairman Marks a new stage in a concerted and orchestrated campaign to legitimize the concept of sending NATO troops to Ukraine, which all US and other NATO politicians had vocally declared was beyond the pale.

In February, French President Emmanuel Macron declared that NATO should consider sending ground troops to Ukraine, which both he and Biden categorically promised not to do. Within weeks, Macron was joined by officials from France, Canada, Lithuania, the Netherlands and Poland. Last week, officials from Estonia echoed these statements.

Now, a US official has gone even further than Macron, not only declaring that sending NATO troops should be considered, but that it is inevitable.”

The carefully stage-managed presentation of the US decision to send troops to Ukraine follows the exact same script that was used to introduce the sending of armored vehicles, tanks, fighter jets and long-range missiles.

In each case, the first stage is a categorical denial. In March 2022, Biden declared, The idea that we’re going to send in offensive equipment and have planes and tanks and trains going in with American pilots and American crews—just understand, don’t kid yourself, no matter what y’all say, that’s called World War III.”

In June 2022, Macron echoed these sentiments, declaring, we are not entering the war. … Thus, it has been agreed not to supply certain weapons—including attack aircraft or tanks.”

By January 2023, Macron had declared France will provide light combat tanks and continue its support in air defense,” followed by the announcement by Biden that the United States will be sending 31 Abrams tanks to Ukraine.”

The script was then repeated in the decision to send long-range weapons to Ukraine and to allow them to be used against Crimea and other parts of Russia.

In May 2022, Biden declared, We are not encouraging or enabling Ukraine to strike beyond its borders.” In September 2022, Biden declared We’re not going to send to Ukraine rocket systems that strike into Russia.”

But last month, the Biden administration announced that it had secretly sent long-range ATACMS missiles to Ukraine, which had already been used to strike Crimea, which Russia claims as its own territory. Earlier this month, UK Foreign Minister David Cameron declared that Ukraine has the right” to use weapons provided by NATO to strike any part of Russian territory.

Beyond the Times’ declaration that the US has decided to send troops to Ukraine, the article makes another staggering admission: The United States has already sent defense contractors to Ukraine to service advanced weapons sent by NATO countries.

The article declares, a small number” of US defense contractors have already been allowed in [to Ukraine], under State Department authorities, to work on specific weapons systems like Patriot air defenses.”

The article quotes Alexander S. Vindman, a leading architect of the US war with Russia in Ukraine, who declared, There is an element of ally malpractice in the fact that we’re providing masses of Western equipment to Ukraine, but not giving them the resources to sustain it.”

When, last year, the US announced that it was sending M1 Abrams battle tanks to Ukraine, the World Socialist Web Site warned, The significance of Biden’s announcement lies less in the battlefield impact of the tanks than in the consequences of deploying them.” We warned that these weapons will require a massive logistical network inside Ukraine, involving large numbers of specialist American contractors. Attacks on these supply networks and American personnel servicing the tanks will then be used to press for implementation of a ‘no-fly zone’ and the deployment of US and NATO troops to Ukraine.”

Under conditions in which the Ukrainian battle front is nearing collapse, these plans have been significantly accelerated, raising the threat of a rapid escalation of a direct war between NATO and Russia.

We remind our readers that publication of articles on our site does not mean that we agree with what is written. Our policy is to publish anything which we consider of interest, so as to assist our readers  in forming their opinions. Sometimes we even publish articles with which we totally disagree, since we believe it is important for our readers to be informed on as wide a spectrum of views as possible.

Politics

ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදී මොහාන් සමරනායක මහතා

Politics

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ සංස්කෘත අධ්‍යයන අංශයේ අංශාධිපති මහාචාර්ය පූජ්‍ය ඉඳුරාගාරේ ධම්මරතන නාහිමි

Wimal Weerawansa

Neth News

Press Release: UN High Commissioner for Human Rights

GENEVA (17 May 2024) – Sri Lanka’s Government must take meaningful action to determine and disclose the fates and whereabouts of tens of thousands of people who have been subjected to enforced disappearance over the decades and hold those responsible to account, a UN Human Rights Office report released today says.

It calls on the Government to acknowledge the involvement of State security forces and affiliated paramilitary groups, and to issue a public apology.

This report is yet another reminder that all Sri Lankans who have been subjected to enforced disappearance must never be forgotten,” said UN High Commissioner for Human Rights Volker Türk. Their families and those who care about them have been waiting for so long. They are entitled to know the truth.

The Government owes it to all those who have been forcibly disappeared. It is critical for these crimes to be investigated fully. These crimes haunt not only their loved ones, but entire communities and Sri Lankan society as a whole.”

Despite some positive formal steps by successive governments, such as the ratification of the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance, the establishment of the Office on Missing Persons and the Office for Reparations, tangible progress on the ground towards comprehensively resolving individual cases has remained limited, the report finds.

උපුටා ගැන්ම  ලංකා ලීඩර්

දශක ගණනාවක් පුරාවට අතුරුදන් කිරීමට ලක්වූ දහස් ගණනකගේ ඉරණම පිළිබඳව සහ ඔවුන් සිටින ස්ථාන හෙළි කිරීමටත් එම අපරාධවලට වගකිව යුත්තන්ට දඬුවම් පැනවීමටත් ශ්‍රී ලංකා රජය අර්ථාන්විත පියවර අනුගමනය කළ යුතු බවට එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිසම ඊයේ (17) වාර්තාවක් නිකුත් කරමින් පවසා තිබේ.

එහි වැඩිදුරටත් දක්වා ඇත්තේ, එම අපරාධ සඳහා රාජ්‍ය ආරක්ෂක අංශවල සහ අනුබද්ධ සන්නද්ධ කණ්ඩායම්වල මැදිහත්වීම පිළිගෙන ප්‍රසිද්ධියේ සමාව අයැද සිටිය යුතු බවය.

අතුරුදන් කිරීම්වලට ලක්වූ සියලුම ශ්‍රී ලාංකිකයින් කිසිදා අමතක නොකළ යුතු බවට මෙම වාර්තා මගින් යළිත් සිහිකැඳවන බව එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහකොමසාරිස් වෝල්කර් ටර්ක්  පවසා ඇත.

බොහෝ කාලයක සිටි අතුරුදන් කිරීම්වලට ලක්වූවන් පිළිබඳව තොරතුරු දැනගැනීමට බලා සිටින ඥාතීන්ට සත්‍ය දැනගැනීමේ අයිතියක් පවතින බවත් අතුරුදන් කිරීම්වලට ලක් වූවන්ට රජය ණයගැති බවත් වෝල්කර් ටර්ක්  එම වාර්තාව හරහා දන්වා තිබේ.

උපුටා ගැන්ම  ලංකා ලීඩර්

මෙරට යුද ගැටුම්වල තීරණාත්මක ස්ථානයක් වූ වෙල්ලමුල්ලිවයිකාල් සිහිකරමින් වැල්ලවත්ත වෙරළ තීරයේදී පිරිසක් විසින් අද (18) උදෑසන සැමරුමක් සංවිධානය කර තිබුණි.

එම ස්ථානයට පැමිණි තවත් පිරිසක් එම සැමරුමට විරෝධය පළකර තිබේ.

එහිදී විරෝධය පළකළ සිවිල් සංවිධාන ක්‍රියාකාරිකයෙකුව පොලීසිය විසින් අත්අඩංගුවට ගනු ලැබීය.

Courtesy Hiru News

Former Russian Ambassador Udayanga Weeratunga has claimed that the Sri Lankan parliament will be dissolved on the 14th of next month, with parliamentary elections to follow before the presidential election. In an interview with Hiru News, Weeratunga stated that President Ranil Wickremesinghe has agreed to this timeline.

Weeratunga suggested that the dissolution of parliament may occur on the night of the 14th or 15th, paving the way for imminent parliamentary elections. He indicated that these developments will significantly impact the political landscape in Sri Lanka.

“A parliamentary election will be held very soon. How will President Ranil Wickremesinghe work with the government that will be formed after that? There is a possibility that a candidate from Pohottuwa or another party will come to the presidential election,” Weeratunga remarked.

Despite assertions from the Speaker of Parliament that such a dissolution is unlikely, Weeratunga remains confident that the elections will proceed as he described.

Furthermore, Weeratunga mentioned that President Wickremesinghe is not expected to contest in the upcoming presidential election. He emphasized that an agreement has been reached to prioritize the parliamentary election.

Meanwhile, the Sri Lanka Podujana Peramuna (SLPP) has yet to nominate a candidate for Prime Minister. Weeratunga noted that MP Dhammika Perera is considered a strong contender for the position.<

As the political scenario evolves, these developments will be closely monitored by both local and international observers.

Kirana TV

SULANGA WITH WIMAL WEERAWANSA ජානිපෙ නායක සහ උත්තර ලංකා සභාගයේ සභාපති විමල් වීරවංශ

අග්‍රාමාත්‍ය මාධ්‍ය අංශය 

• රටක අනන්‍යතාවය, සංස්කෘතිය රැකෙන්න දරුවන්ට අපේ උරුමයන් පිළිබඳ කියාදෙන්න.
-පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සරත් වීරසේකර මහතා
කොළඹ දිස්ත්‍රීක්කයේ සියලු ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාල මගින් රාජ්‍ය හා රාජ්‍ය නොවන ආයතන බෞද්ධ සංවිධාන, ව්‍යාපාරිකයින් සම්බන්ධීකරණය කරමින් උත්කර්ෂවත් ලෙස වෙසක් සැමරීම සඳහා වෙසක් කළාප සංවිධානය කිරීමට පියවර ගෙන ඇති අතර ඒ පිළිබඳ සාකච්ඡා මාලාවේ කොළොන්නාව සාකච්ඡාව අද (2024.05.17) අග්‍රාමාත්‍ය දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් කොළොන්නාව ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලයේදී පැවැත්විණි.
එහිදී අදහස් දැක්වූ අග්‍රාමාත්‍යවරයා –
විදුලි බිල අඩු කළ යුතුයි. ඒ සඳහා අපි ආණ්ඩුව ඇතුලේ කතා කරනවා. දැන් විදුලි බිල අඩුකිරීමේ සීමාවෙ තියෙන්නේ. එය ඉදිරි මාස දෙක තුළ ක්‍රියාත්මක කරන්න පුළුවන් වෙයි. විදුලි බිල අඩුකරන්න හැකි වෙන්නේ උමා ඔය විදුලිබලාගාරය ජල විදුලියෙන් විදුලිය නිෂ්පාදනය කරන නිසයි. දැන් ලංකාවේ විදුලි පද්ධතියට මෙගාවොට් එකසිය විස්සක් උමා ඔයෙන් ලැබෙනවා.
අපේ සමාජය විශාල අභියෝග රාශියක් කරා ගමන් කරන වෙලාවක්. ආර්ථික වශයෙන් අපි මුහුණ දුන් අමාරුම කාලපරිච්ඡේදය සම්පූර්ණ ජයග්‍රහණයක් බවට පත්කිරීමට අප කැප වී සිටිනවා. විවිධ සමාජ අභියෝගයන් නිසා අපේ ජනතාවගේ ජීවිත පිරිහී යාමට තුඩුදෙන අවස්ථා දක්නට පුළුවන්. එම තත්ත්වය වළක්වාලීමට භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ මග පෙන්වීම, සක්‍රීය දායකත්වය බලාපොරොත්තු වෙනවා. පුරාණයේ සිට රැකගෙන ආ සිරිත්, විරිත්, සංස්කෘතිය හැදෙන වැඩෙන පරම්පරාවට දායාදකළ යුතුයි. එය සාර්ථක කිරීම සඳහා රජයක් හැටියට විවිධ දෙපාර්තමේන්තු හා රාජ්‍ය නිලධාරීන් හැටියට සියලු දෙනාගේ සහාය ලැබුණු ඇතැයි අප විශ්වාස කරනවා.
ප්‍රදේශයේ දියුණුව, ජනතාවගේ බලාපොරොත්තු සාර්ථක තත්ත්වයකට ගේන්න පුළුවන් දියුණුවකට පරිවර්තනය කිරීමේ කාර්යයට උරදෙන්න. මේ වෙනුවෙන් රජයේ දෙපාර්තමේන්තුවල ඉක්මන් මැදිහත්වීම අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා. ප්‍රධාන මාර්ගවල තිබෙන ගැටළු සහ අවහිරතාවයන් නිම කරලා ජනතාවට භාවිතා කිරීමට තිබෙන බාධාවන් කඩිනමින් ඉවත් කළ යුතුයි. ඒ පිළිබඳ දෙපාර්තමේන්තු ඒකාබද්ධව කටයුතු කිරීමේ අවශ්‍යතාවය මේ වෙලාවේ අවධාරණය කරනවා.
දිස්ත්‍රික ලේකම්වරුන්ට වෙසක් උත්සවය සම්බන්ධයෙන් යම් යම් බලතල පවරා තිබෙනවා. ආණ්ඩුකාරවරුන් ලබා දී ඇති උපදෙස් අනුව කටයුතු කරන්න. කිසිම ප්‍රදේශයක බෞද්ධ කොඩිය ප්‍රදර්ශනය කිරීමේ අඩුවක් තියෙන්න බැහැ. රාජ්‍ය නිලධාරීන් හරහා මේ බව සහතික කළ යුතුයි.
මෙහිදී අදහස් දැක් වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සරත් වීරසේකර මහතා –
තොරණ් ඉදිකිරීම, වෙසක් කුඩු සෑදීම,  සැමරුම්  ක්‍රමවේද අපේ උරුමයන්. බෞද්ධ සංස්කෘතියේ අංගයන්. පාසල් දරුවන්ටත් මේ උරුමයන් පිළිබඳ කියාදෙන්න. රටක අනන්‍යතාවය සංස්කෘතියයි.  ජාතියත් රටත් රැකෙන්න.
අපේ වෙසක් කලාපයේ වැඩ කටයුතු සියයට අනූවක් පමණ අවසන්. මේ වෙසක් කලාපය සැලසුම් කිරීමට බෞද්ධයෙක් වන අපේ රටේ දෙවන පුරවැසියා හැටියට අග්‍රාමාත්‍යවරයා මෙහි පැමිණීම අගය කරනවා. අග්‍රාමාත්‍යවරයා නිවුණු පුද්ගලයෙක්. බෞද්ධ සංස්කෘතිය පවත්වාගෙන යාමට බෞද්ධ වැඩ වලට උපරිම දායකත්වය ලබා දෙන කෙනෙක්. කොළොන්නව ජනතාවට ජලය ලබා දුන්නේ ඔබතුමා. මහාවංසයේ  බුදුරජාණන් වහන්සේ පිරිනිවන් පාන විට සක්‍ර දේවියන් අමතලා කියපු ගාථාවක් තියෙනවා. එහි තේරුම  ශාසනය පිහිටන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ, එනිසා පිරිවර සහිතව ආරක්ෂා කරන්න කියලා. ඒ කාර්යය උපුල්වන් දෙවියන්ට බාර දෙන්නේ සක්‍ර දෙවියන්. දහම සහ  ශාසනය ආරක්ෂා කිරීම සිංහල ජනතාවගේ යුතුකමක්. ඒ සංස්කෘතිය සහ අනන්‍යතාව අනුවයි, වෙසක් දිනයේ සියලුම අංගයන් ඇතුළත් වෙන්නේ.  
පූජ්‍ය මඩුගල්ලේ ධම්මසිරි හිමි, පූජ්‍ය වෑකුඹුරේ පඤ්ඤානන්ද හිමි ඇතුළු මහා සංඝරත්නය, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී  යදාමිණී ගුණවර්ධන, කොළඹ දිස්ත්‍රික් ලේකම් කේ.ජී. විජේසිරි කොළොන්නාව ප්‍රාදේශීය ලේකම්   ඇතුළු රජයේ නිලධාරීන්, වෙළෙඳ ව්‍යාපාරිකයින්, බෞද්ධ හා විවිධ සංවිධාන නියෝජිතයින් මෙම අවස්ථාවට සහභාගී වූහ.

අග්‍රාමාත්‍ය මාධ්‍ය අංශය  

Wimal Weerawansa

විමල් වීරවංශයන්ගේ නවතම පර්යේෂණාත්මක කෘතිය “රාම රාවණ සහ විභීෂණ නූතන කතාව” ජනගත කෙරේ! ඉන්දු පැසිෆික් සාගර කලාපයේ සිදුවෙමින් පවතින භූ දේශපාලනික මෙහෙයුම පිළිබඳ ගැඹුරු අධ්‍යයනයකින් අනතුරුව ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ නායක, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී විමල් වීරවංශ මහතා විසින් රචිත පර්යේෂණාත්මක කෘතිය,”රාම රාවණ සහ විභීෂණ නූතන කතාව” ජනගත කිරීම, කොළඹ 07 පිහිටි ලයිට්හවුස් ශ්‍රවණාගාරයේදී(ලක්ෂ්මන් කදිරගාමර් ජාත්‍යන්තර සම්බන්ධතා හා ක්‍රමෝපායික අධ්‍යයන ආයතනය) ඊයේ (16) සිදු කෙරිණි. මෙහිදී විමල් වීරවංශ මහතා විසින් සාහිත්‍යසූරී, ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර, ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදීනී සොනාලි වඩුගේ, ජ්‍යෙෂ්ඨ නීතිඥ කල්‍යානන්ද තිරාණගම, ප‍්‍රවීණ සාහිත්‍යවේදී සේන තෝරදෙනිය, මහාචාර්ය ටියුඩර් වීරසිංහ, මහාචාර්ය ධර්මකීර්ති ශ‍්‍රී රංජන් යන විද්වතුන්ට කෘතිය පිළිගන්වනු ලැබිණි. ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ ජාතික සංවිධායක, පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රි, ජයන්ත සමරවීර මහතා විසින් පැමිණි පිරිස පිළිගනු ලැබූ අතර මෙම අවස්ථාවට පිවිතුරු හෙළ උරුමයේ නායක උදය ගම්මන්පිල, යුතුකම සංවිධානයේ නායක ගෙවිඳු කුමාරතුංග, ශ්‍රී ලංකාවේ කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ නියෝජ්‍ය සභාපති වීරසුමන වීරසිංහ, මහාචාර්ය චන්න ජයසුමන, ගාමිණී වලේබොඩ, ජගත් ප්‍රියංකර යන පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරු ඇතුළු මහජන නියෝජිතයෝ පිරිසක් ද එක්ව සිටියහ. මාධ්‍ය ඒකකය, ජාතික නිදහස් පෙරමුණ

by Neville Ladduwahetty Courtesy The Island

The question cited above was the title of an article published in Ceylon Today by N. Sathya Moorthy (SM), who identifies himself as a Chennai based Policy Analyst/Political Commentator (Friday 10, 2024).The answer to his question is – NOT YET. For the present, stealing is limited to marine assets and the destruction of its habitat in the process by Indian fishermen. These practices have been going on for decades. By resorting to bottom trawling not only is the habitat destroyed for decades, but also the infrastructure of the Sri Lankan fishermen thus affecting their livelihoods. However, going by past and ongoing practices notwithstanding all the protests, expanding the scope of stealing to other fields of activity cannot be ruled out from opportunities arising from increased Connectivity.

STEALING MARINE RESOURCES

In a United Nations-Nippon Foundation of Japan Fellowship Programme of 2016, Aruna Maheepala claims: There are over 5,000 mechanised trawlers in Tamil Nadu and nearly 2,500 of them enter Sri Lankan waters on Mondays, Wednesdays and Saturdays and often coming at 500 m of the shoreline (emphasis added) …. More than 50,000 marine fishers live in the northern fisheries districts of Sri Lanka (Jaffna, Kilinochchi, Mannar, Mullaitive), and they account for about one-fourth of the marine fishers of the country”.

Before the commencement of the war (1982) around 40% of the fish production of the country came from Northern fishery districts (except Kilinochchi). However, contribution of the fish production in the northern fishery district drastically dropped to 5% in the peak period of the war (2008) and gradually increased after 2009. Livelihoods of Sri Lankan fishers’ have been drastically affected as a result of the Indian poaching” (Ibid).

Judging from the map of Sri Lanka’s EEC and its proximity to India’s coastline, to claim that Indian trawlers drift” into Sri Lankan waters is unacceptable. On the contrary, the India trawlers drift” into Sri Lankan waters because they have exhausted resources within India’s EEC.

In the context of the ground situation cited above, for Dr. Jaishankar’s claim that ‘India is committed to the wellbeing and progress of nations of the Indian Ocean is based on our Neighbourhood First’ is far from the truth. Instead, it sounds more like India First in the neighbourhood. To expect India to address this issue despite Dr. Jaishankar’s commitment to a multilateral rules-based international order along with sincere respect for sovereignty and territorial integrity” are only words in the wind because it is alleged that the majority of Indian fishing boats entering Sri Lanka waters are connected to Indian politicians who are Members of the Legislative Assembly of Tamil Nadu.

This being the case, stealing marine resources and destroying their habitats is bound to continue without a word of ‘Thank you’ from Sathiya Moorthy or any others in India. In contrast, he expects Sri Lanka and its People to say ‘Thank you’ for the ‘ship-to-mouth assistance granted by India and Indians to the ‘People of Sri Lanka’, repeatedly referred to by External Affairs Minister, Jaishankar, not realising that the monetary value of what was and is being stolen and what is wantonly destroyed in the process, not to mention livelihoods of thousands, far outweighs the value of the assistance given. Therefore, there is no cause whatsoever to say ‘Thank you’.

IMPACT of CONNECTIVITY

With increased Connectivity through a Land Bridge, there is a strong possibility that Indians may Steal Sri Lankan jobs judging from the job situation in India, presented by Mr. Dharmawardana in System Change: Is Sri Lanka to become an Indian Pradesh”? (The Island May 8, 2024). The article states that some 93,000 candidates applied for 62 ‘peon’ posts in Uttar Pradesh police department which required a minimum eligibility of grade 5; However, there were 3,700 PhD holders and 28,000 post graduate and many graduates”. In such a background, there is a strong possibility for Indian applicants to offer their services at considerably reduced rates for employment in Sri Lanka, thus depriving Sri Lankans from gaining employment in their own country.

Commenting on the proposed Massive Investments” in Sri Lanka by India, Sathiya Moorthy is of the view that there is a limit to what he calls a good compromise in the name of environmental protection”, if Sri Lanka and Sri Lankans should decide whether they want to live in stone-age caves or live in the times and with the times”.

If he thinks that these unsolicited Investments are being undertaken by India to ensure that Sri Lanka and Sri Lankans live with the times, he is being pedestrian in his thinking. Instead, it is all part of a fall-out arising from geopolitical rivalry by the QUAD to counter China’s influence in Sri Lanka; a fact evident when the US International Development Financial Corporation (DFC) agreed to fund the West Coast container terminal with a contribution of $533 to the Adani Group to build, as a Joint Venture with the Adani Group holding 51% of the shares and the rest, only 49% held by John Keels Holdings and Sri Lanka Ports Authority.

According to a Bloomburg report the Adani Group, the Indian ports-to-power conglomerate, is considering a $750 million investment in Sri Lanka to set up two wind projects that will generate 500 megawatts on the island as another component of extending Connectivity.

Continuing according to the report, Modi is seeking to tilt the balance in a strategic tussle with China on Sri Lanka, a pivotal battleground because it lies on key global shipping lanes and plays into India’s concern of encirclement from Beijing. New Delhi plans to boost air connectivity and also speed work on linking electricity grids with Sri Lanka. The two nations will also conduct a feasibility study for a petroleum pipeline as well as for a land bridge and passenger ferry service.

It is therefore, crystal clear that these Massive Investments are undertaken in the pursuit of the individual and collective national and geopolitical interests of the US and India and not for the benefit of Sri Lanka and Sri Lankans per se as Sathiya Moorthy contends, but only because Sri Lanka’s strategic location has imposed a degree of importance that needs to be controlled by the QUAD. In the light of these external compulsions Governments representing Sri Lanka’s interests have hard and limited choices.

Furthermore, since these are unsolicited Investments, relationships between and within governments factor in and invariably influence the negotiating processes involving costs and leniency towards environmental and other contractual obligations, etc. Consequently, client States such as Sri Lanka invariably end up with the short end of the stick. What is more surprising and disappointing is for a US Government Agency such as DFC to fund an unsolicited investment to the tune of US $533, thus violating good practices such as transparency associated with open bids.

SENSE of VULNERABILITY

The report cited above conveys the sense of vulnerability that has influenced India’s relationship with Sri Lanka. The need for Modi to tilt the balance in a strategic tussle with China on Sri Lanka, a pivotal battleground because it lies on key global shipping lanes and plays into India’s concern of encirclement from Beijing says it all. The sense of vulnerability felt by India regarding its security and territorial integrity is not new.

India’s leadership has repeated often enough, that the ‘security of India depends on the security of Sri Lanka’: a concern that causes India to seek regular assurances from Sri Lankan leaders and even prospective ones, that they would not undertake any ventures that have the potential to threaten India’s security. Such a perception has compelled India to adopt proactive measures to tilt the balance in a strategic tussle with China on Sri Lanka”.

STRATEGIES to CONTROL DIRECTION of SRI LANKA

The way India is planning to tilt the balance” in India’s favour is by adopting policies and strategies to CONTROL Sri Lanka’s political, financial and economic determinations in a direction that ensures India’s security and does not hinder India’s national and global aspirations.

POLITICAL CONTROL

For instance, control over internal political arrangement is through the repeated insistence of the full implementation of the 13th Amendment crafted and imposed by India. This entrapment is a serious fetter to the introduction of system changes at the Provincial level where powers Constitutionally devolved to Provinces are further devolved to Districts and Local Governments in a manner that enables development in the peripheries based on their respective determinations and capabilities. The strait jacket imposed by the 13th Amendment seriously restricts autochthonous development in the peripheries, thus affecting the livelihood of the majority in Sri Lanka.

FINANCIAL CONTROL

Financial control is through the use of the Indian Rupees in acquiring Assets, Trade through lines of credit and other transactions. For instance, the recent launch of the Unified Payments Interface (UPI) mechanism claims to reduce the cost of financial transactions between India and Sri Lanka. It is reported that Indian Government is actively exploring the possibility of facilitating Indian Rupee investments for Indian Companies in Sri Lanka.

In the fiscal year 2023, the Reserve Bank of India (RBI)granted permission for international trade for invoicing and payments to be conducted in Indian Rupees. This move allowed for exports and imports to be denominated and invoiced in Rupees, with trade transactions settled in the currency. The RBI’s decision aims to stimulate global trade growth, particularly Indian exports, while also working towards the internationalisation of the Indian Rupee” (Ceylon Today, February 28, 2024).

Last year, Sri Lanka officially recognised the Indian Rupee as a designated currency, ending trade settlements between the two countries to be conducted in Rupees” (Ibid).

Currently, Indian Investors typically engage in investments in Sri Lanka using international currencies like the US Dollar, which involves additional complexities and conversion costs. The transition to Rupee investments is expected to streamline market entry for Indian companies, with the Ministry of External Affairs reportedly advocating for this transition” (Ibid).

The report finally states: The push for Rupee investments aligns with India’s broader vision to elevate its currency to the status of hard currency in the future, potentially leading to inclusion in the IMF’s SDR basket and bolstering its foreign exchange reserves. This move is anticipated to benefit Indian firms with significant investments in Sri Lanka, such as the Adani Group’s development projects in the country’s port and power sector” (Ibid).

ECONOMIC CONTROL

Economic control is through unsolicited Massive Investments”, that Sathiya Moorthy refers to in ports, renewable energy and other infrastructure projects to consolidate connectivity on lines cited above. Other actively pursued projects are the under-sea pipeline for petroleum products and for electricity grid connections together with the Land Bridge cited above. The collective impact of all this is not only to control the future direction of Sri Lanka but also constrain future choices open to Sri Lanka, in order to ensure a dependence that guarantees the security of India without depending on verbal assurances of Sri Lankan political leaders whatever their hue.

CONCLUSION

The answer to Sathiya Moorthy’s question Is India Going to Steal Land, Water and Air?” is: NOT YET. For the present, stealing is limited to marine resources and the wanton destruction of its habitat within Sri Lanka’s Exclusive Economic Zone; a practice that has been going on for decades without acknowledgment of any kind – not even a Thank You. The stealing that is yet to come would be later, and would be through unsolicited projects judiciously selected and proposed by India in the name of Connectivity in order to control determinations of Sri Lanka in a manner that guarantees the security of India without depending on verbal assurances by Sri Lanka’s political leaders.

The reason for the obsession with security is because of a notion of vulnerability that India and its leadership has experienced for decades and repeated often, that the ‘security of India depends on the Security of Sri Lanka’. Although the sense of vulnerability brought about by a perception of encirclement had affected India for decades, the growing economic clout that India is experiencing in the background of geopolitical rivalries has emboldened India to adopt more proactive strategies to tilt the balance in a strategic tussle with China on Sri Lanka”.

The strategy adopted guarantees security as far as Sri Lanka is concerned, is by being in a position to CONTROL determinations of Sri Lanka through Internal Political arrangements (13th Amendment), Financial through UPI and the role of the Indian Rupee in Trade and other transactions and Connectivity through Massive Investments in unsolicited infrastructure projects, investing in existing projects, resources and assets in order to colonize Sri Lanka and make it DEPENDENT on India. The policies currently being adopted by Sri Lanka are facilitating this process.

Prime Minister’s Media Division

The ’45 Under 45′ Entrepreneurship Excellence Awards Ceremony was held on 16.05.2024 at the Galle Face Hotel, Colombo under the patronage of Prime Minister Dinesh Gunawardena.
The aim of the award ceremony was to further encourage talented young entrepreneurs who have achieved successful results in a short period of time by adopting innovative methods.
Awards were presented to 56 young executive officers and entrepreneurs.
A special award was presented to late Dr. A T Ariyaratne, the founder of Sarvodaya movement and it was received by Mrs. Nita Ariyaratne.

Minister of Industries and Health Dr. Ramesh Pathirana, Secretary to the Prime Minister Anura Dissanayake, and Anura Siriwardena, Chairman of Global CEO Forum, which is the organizer of the event, were also present at this occasion.                

උපුටා ගැන්ම  ලංකා ලීඩර්

තමන් විසින් පනත් 75ක් මේ වන විට සම්මත කර තිබෙන බව ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ඉකුත් දා සඳහන්කර තිබුන බවත්,  යහපාලන ආණ්ඩුව සමයේ මෙරට රණවිරුවන් දඩයම් කිරීම සඳහා පනත් 7ක් ද සම්මත කළ බවත්, දැන් 8 වැනි පනත ලෙස සත්‍ය සෙවීමේ කොමිසම පනත ගෙනඑන බවත් දේශහිතෛෂී ජාතික ව්‍යාපාරයේ මහ ලේකම් වෛද්‍ය වසන්ත බණ්ඩාර මහතා පවසයි.

ජාතික සංවිධාන එකමුතුව මගින් පැවැත්වූ මාධ්‍ය හමුවකදී ඒ මහතා පැවසුවේ මෙරට දුරාචාරය ප්‍රවර්ධනය කරමින් මිනිසුන් සතුන්ගේ තත්ත්වයට ඇදදැමීමට ද දැන් විවිධ පනත් සම්මත කරමින් සිටින බව හා රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ යටතේ මෙවැනි දුරාචාර පනත් 7ක් ද සම්මත කර හා සම්මත කිරීමට උත්සාහ දරමින් සිටින බවත් ය.

පවුල් සංස්ථාව බිඳවැට්ට වීමට, සංඝ සමාජය බිඳදැමීමට, මත්පැන් හා කංසා ප්‍රචලිත කිරීමට මෙන්ම ගණිකා වෘත්තිය ප්‍රචලිත කිරීමට මෙම පනත් ගෙන එන බවද පවසන වෛද්‍ය වසන්ත බණ්ඩාර මහතා,  ථෙරවාදී සම්බුද්ධ ශාසනය බිඳ වැට්ටවීම සඳහා කථිකාවත් පනත නමින් තවත් පනතක් ගෙනවිත් මහා සංඝරත්නයේ විරෝධය හමුවේ එය හකුළාගත් බවද සඳහන් කරයි.

සමලිංගික ක්‍රියා ප්‍රචලිත කිරීම සඳහා මෙන්ම දැරිවියන් අපයෝජනයට ලක්වන වයස් සීමාව පහළ දමමින් දැරිවියන් අපයෝජනයට ලක්කිරීම ප්‍රචලිත කිරීම සඳහා පනතක් ද ගෙන ආ බවත්  ඒ මහතා සදහන් කරයි.

මතුපිටින් හොඳ අරමුණක් පෙන්වා යටින් දුෂ්ඨ අරමුණු ක්‍රියාත්මක කිරීම මෙම පනත්වල යටි අරමුණ බව පෙන්වාදෙන වසන්ත බණ්ඩාර මහතා, අවසානයේ සමාජය හා පවුල් සංස්ථාව බිඳදැමීමට මෙම පනත් හරහා කටයුතු කරමින් සිටින බව ද පෙන්වා   දෙයි.

සමාජය හා පවුල් සංස්ථාව බිඳවැට්ටවීම සඳහා මෙසේ නීති එකින් එක ගෙන එමින් සිටියදී රණවිරුවන් දඩයම් කිරීම සඳහා ද පනත් ගෙන එමින් සිටින බවත්, යහපාලන සමයේ මෙම ක්‍රියාවලිය ආරම්භ වූයේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය 30/1 යෝජනාව සම්මත කරගත් පසු පනත් 7ක් රණ විරුවන් දඩයම් කිරීම සඳහා ගෙන ඒමෙන් බවත් වසන්ත බණ්ඩාර මහතා හෙළිකරයි.

මුලින්ම අතුරුදහන් කිරීමේ කාර්යාල පනත ගෙන ආ බවද, ඒ හරහා ඕනෑම අයෙකුට පැමිණ බොරු සාක්ෂි ලබාදීමට හැකි බව ද පෙන්වා දෙන ඒ මහතා, ඊට අමතරව අණදීමේ වගකීම හරහා නිලධාරීන්ගේ බෙල්ලට තොන්ඩුව දැමීමට හැකි වන ලෙස පනත ගෙන ආ බවත් පෙන්වා දෙයි.

ඊට පසු පිටුවහල් කිරිමේ සංශෝධන පනත හා වන්දි ගෙවීම් පිළිබඳ කාර්යාල පනත මෙන්ම බලහත්කාරයෙන් අතුරුදහන් කිරීම පිළිබඳ පනත ද මෙසේ රැගෙන ආ බවත් ඒ මහතා පවසයි.

ඉන්පසු වින්දිතයන් හා සාක්ෂිකරුවන් ආරක්ෂා කිරීමේ පනත ගෙන ආ බවත්, පසුව ජාතික සමගිය හා සංහිඳියා කාර්යාලය පිහිටුවා මේ සියල්ල සම්බන්ධීකරණය කිරීමට කටයුතු කළ බවත් දැන් 8 වැනි පනත ලෙස රණවිරුවන් දඩයම් කිරීම සඳහා සත්‍ය සෙවීමේ කොමිසම පනත ගෙනඑන බවත් වෛද්‍ය වසන්ත බණ්ඩාර මහතා පවසයි.

මෙය සත්‍ය සෙවීම සඳහා ගෙන ආ පනතක් නොවන බවත්, මෙය සත්‍ය සෙවීම හා ප්‍රතිසංධාන පනත බවත් පවසන ඒ මහතා, ප්‍රතිසංධානය යටතේ වගවීම, 13 බලාත්මක කිරීම, වන්දිගෙවීම සහ සත්‍ය සෙවීමේ නාමයෙන් බොරු සාක්ෂි ලබාදීම ඇතුළත් බව සඳහන් කරයි.

රණවිරුවන් 58 දෙනෙකුට විරුද්ධව යස්මින් සූකා ඇතුළු පිරිසක් චෝදනා ගොනුකර ඇති තත්ත්වයක් මත මෙම 8 වැනි පනත හරහා ජාත්‍යන්තර අධිකරණ බලය ක්‍රියාත්මක වීම ආරම්භ වන බවද, මෙය අතිශයෙන් භයානක තත්ත්වයක් බවද ඒ මහතා පෙන්වා දෙයි.

මහින්ද රාජපක්ෂ මතාද මේ සියල්ල නොදුටුවා සේ බලාසිටින බවත්, යුද ජයග්‍රණය පාවාදීමට ඔහුද දායකත්වය දක්වන බව එමගින් පෙනෙන්නට ඇති බවද වසන්ත බණ්ඩාර මහතා වැඩිදුරටත් සඳහන් කරයි.

උපුටා ගැන්ම  ලංකා ලීඩර්

රටේ අනාගත පැවැත්ම ඉතා බිහිසුනු අවදානමකට ලක්කර ඇති බවත්, ජනතාවගේ ඇස් බැඳ මෙම බිහිසුනු අනතුර රට තුළ ක්‍රියාත්මක කරමින් සිටින බවත් ජ්‍යෙෂ්ඨ නීතිඥ කල්‍යානන්ද තිරාණගම මහතා පවසයි.

ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ වැඩපිළිවෙළ තුළ කාරණා තුනක් පැහැදිලිව දැකගත හැකි බවත් ඉන් එකක් වන්නේ රටේ ජාතික සම්පත් , ජාතික උරුමයන් දේශීය විදේශීය ධනේෂ්වර මංකොල්ලකරුවන්ට විකුණා දැමීම බවත් ඒ මහතා පවසයි.

දෙවැනි කාරණය වන්නේ 30 වසරක ත්‍රස්තවාදී යුද්ධයෙන් රට මුදාගත් රණවිරුවන්ට ජාත්‍යන්තර යුද අධිකරණයක් හමුවේ දඩුවම් පැමිණවීමට අවශ්‍ය සියලු පහසුකම් සැලසීම බවත්, මෙහි ප්‍රතිඵලය වන්නේ රට බෙදීගොස් අනාගතයේ දී යුද්ධයකින් තොරවම ද්‍රවිඩ ඊළමක් දිනාගැනීමට ඔවුන්ට හැකිවීම බවත් කල්‍යානන්ද තිරාණගම මහතා සඳහන් කරයි.

තුන්වැනි කාරණය වන්නේ රටේ සියලු සභ්‍යත්වයන්, සදාචාර ධර්ම විනාශකර, දුරාචාරය ප්‍රවර්දනය කරන සමාජයක් මෙරට නිර්මාණය කිරීම බවයි ඒ මහතා පවසන්නේ.

තිරාණගම මහතා මේ බව පැවසුවේ ජාතික සංවිධාන එකමුතුව මගින් පැවැත්වූ මාධ්‍ය හමුවකට එක්වෙමිනි.

මේ සියල්ලු සිදුවෙද්දී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාව නායකයා ලෙස පත්කළ පොදුජන පෙරමුණේ නායකයන් ඇස් කන් වසාගෙන ගොළුවන් බිහිරන් මෙන් සිටින බවද, ඒවා වැළැක්වීමට ඔවුන් උත්සාහ නොගන්නා බවද ඒ මහතා පවසයි.

මේ සියලු අපරාධ රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා සිදුකරද්දී මේවාට ආධාර අනුබල ලබාදීම සිදුකරන්නේ පොදුජන පෙරමුණේ නායකයන් බවට ද ඒ මහතා චෝදනා නගයි.

රටේ යහපතට පනත් සම්මත කරන බව රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා රටේ යහපත සඳහා සම්මත කළ පනත් මොනවැදැයි තිරාණගම මහතා ප්‍රශ්නකර සිටී.

රටේ ගොවියා නගාසිදුවීම වෙනුවෙන්, රටේ ජනතාවගේ දුප්පත්කම තුරන් කිරීමට මොනයම් හෝ පනතක් ගෙනවිත් තිබේ දැයි ප්‍රශ්න කරන ඒ මහතා, ගෙනවිත් තිබෙන පනත් මගින් සිදුකරන්නේ දුරාචාරය ප්‍රවර්ධනය කිරීම, සමාජ සංස්ථා බිඳදැමීම, සංඝ සමාජය බිඳදැමීමට හා පුද්ගලයාගේ පෞර්ෂය විනාශ කිරීම පමණක් බවත් පෙන්වා දෙයි.

උපුටා ගැන්ම  ලංකා ලීඩර්

යුද්ධයේදී මියගිය සිය ඥාතීන් සිහිපත් කිරීමට දෙමළ ජනතාවට සම්පූර්ණ අයිතියක් ඇති බවත් එම අයිතිය වැළැක්වීමට කිසිවකුට අයිතියක් නොමැති බවත් ඉලංගෙයි තමිල් අරසු පක්ෂයේ ජේ‍යෂ්ඨ නායක දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ නායක ආර්. සම්පන්දන් මහතා පවසයි.

යුද්ධයෙන් මියගිය සිය ජනතාව සිහිපත් කිරීම හිටපු ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාත් වැළැක්වූ බව සිහිපත් කළ සම්පන්දන් මහතා ඔහුට ධුරයෙන් ඉවත්ව ගෙදර යෑමට සිදුවූ අතර වත්මන් ජනාධිපතිවරයාත් දෙමළ ජනතාවගේ සිහිපත් කිරීම් වැළැක්වීමට කටයුතු කළහොත් ඔහුටත් ඒ ඉරණමම අත්වනු ඇති බව සඳහන් කළේය.

මුල්ලිවයික්කාල් සතිය අනුස්මරණය කරමින් උතුරු නැඟෙනහිර පළාත්වල දෙමළ ජනතාව විසින් පැවැත්වූ සැමරුම් උත්සව වැළැක්වීමට ආරක්ෂක අංශ කටයුතු කිරීම පිළිබඳව ප්‍රතිචාර දක්වමින් සම්පන්දන් මහතා මේ බව කීය.

ඔහු මෙම සිදුවීම් පිළිබඳව වැඩිදුරටත් අදහස් දක්වමින් මෙසේද කීය.

“මැයි මාසය කියන්නේ මේ රටේ දෙමළ ජනතාවට ඉතාමත් සංවේදී මාසයක්. ඔවුන් යුද්ධයෙන් මියගිය සිය ඥාතීන්ව සිහිපත් කරනු ලබනවා. දෙමළ ජනතාවට යුද්ධයෙන් මියගිය සිය ඥාතීන් සිහිපත් කිරීමේ සම්පූර්ණ අයිතිය තිබෙනවා. ඒ අයිතිය කිසිවකුටත් පැහැර ගන්න බැහැ. ප්‍රතික්ෂේප කරන්න බැහැ. ඒ අයිතිය කවරකු විසින් හෝ වැළැක්වීමට කටයුතු කරන්නේ නම් ඒ සඳහා වන මූලික අයිතිවාසිකම් කඩකිරීමක්.

සාම්පුර් සිදුවීමේදී පොලිසිය මිලෙච්ඡ ආකාරයෙන් හැසිරී තිබෙනවා. ඒ නිලධාරීන්ව අත්අඩංගුවට ගත යුතුයි. මේ සම්බන්ධයෙන් ඒ ඒ පළාත්වල බලධාරීන්ගෙන් මා විමසා සිටියා. විශේෂයෙන් සිහිපත් කිරීම වැළැක්වීමට නියෝග කළේ කවුද?

විශේෂයෙන් ඉහත කී සිදුවීම්වලට අදාළව අත්අඩංගුවට ගත් පිරිස ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ඇතුළු ආණ්ඩුව විසින් වහා නිදහස් කිරීමට අදාළ පියවර ගත යුතුයි.”

– ලක්ෂ්මී ජයකොඩි

BY MEERA SRINIVASAN Courtesy The Hindu

Adani Green Energy’s wind energy project, coming up in Sri Lanka’s northern Mannar and Pooneryn districts, has been challenged in the island’s apex court on grounds of potential environmental impact and lack of transparency”. 

  The Wildlife and Nature Protection Society (WNPS), one of Sri Lanka’s oldest environmental organisations set up over a century ago, on Thursday filed a Fundamental Rights petition at the Supreme Court of Sri Lanka, with the aim of protecting the unique ecosystem of Mannar Island”.

The petition

The Society’s petition argues that the project poses a severe threat to the island’s unique biodiversity and pristine landscapes,” especially in Mannar. Mannar is the southernmost point of the Central Asian Flyway used by innumerable migratory species”, while also being home to several indigenous water bird and bat species, the WNPS said, contending that Sri Lankan authorities’ decision approving the project disregarded Mannar’s singular positioning as a biodiversity hub”. 

Related Article

INDIA bloc flexes muscle ahead of Mumbai showdown

The petition also notes that while the project has been portrayed as a government-to-government initiative with India”, no details of contributions, grants, or loans from the Indian government have been disclosed.

Further, the petition questioned the credibility of the Environmental Impact Assessment carried out by the Sustainable Energy Authority of Sri Lanka [SEASL] before the project was cleared, and the pricing formula finalised for the sale of power from the project. Sri Lanka recently agreed to purchase power at $0.0826, or 8.26 cents, per kWh from Adani Green Energy. While the company’s renewable energy project in Sri Lanka has earlier faced criticism for the absence of due process and its likely environmental cost, this is the Adani Group’s first legal challenge in the island.

In February 2023, Sri Lanka’s Board of Investment approved the $442-million wind power project of Adani Green Energy. The Adani Group has also committed to investing close to $700 million to build a container terminal at the strategically located Colombo Port.

ආචාර්ය සුදත් ගුණසේකර මහනුවර -නැවත පළකිරීමකි 

එම නිසා මේ වසරේදී හෝ මැයි 22 ජනරජදින උත්සවය පවත්වා ඔබගේ පූර්වගාමි ජනාධිපතිවරුන් 7 දෙනෙකු සිදු කළ වරද නිවැරදි කරනු මැනවි. (First Posted on December 7th, 2022)

යටත් විජිතයක්ව තිබුණු රටකට නිදහස ලැබීමෙදී අනිවාර්‍යෙන්ම ලබාගතයුතු.

*භූමියේ පරම අයිතිය

*ව්‍යවස්ථාදායක,

*විධායක සහ

*අධිකරණ  බලතල යන  තුන.

* රටේ ආණ්ඩුකායා,ජනාධිපති සහ අගමැති පත්කර ගැනීමෙ  අයිතිය හා නිදහස

*රට යත් විජිතයක් වන අවස්ථාවේ රට වැසියන්ගේ අහිමිවූ සියළු අයිතිවාසිකම්

* රටේ නම,භාෂාව, ආගම,නීතිය  සන්කෘතික උරුමය

*ඒ රටේ ජාතිය වන භූමිපුත්‍රයින්ගේ  අනන්‍යතාව

*තමන්ට අභිමත පාලන තන්ත්‍රයක් සකස් කර ගැනීමේ අයිතිය

*දේශපාලන, ආර්ථික හා සමාජ නිදහස සහ ස්වාධීනත්වය

*භධාවකින් තොරව ලෝකයේ තමන්ට මනාප ඕනෑම රටක් සමඟ විදේශ සම්භන්ධතා පවත්වා ගැනිමේ නිදහස

* රටේ ගුවන් තොටුපලවල්

*තනාපතිවරුන් පත් කිරීමෙදි  ඔවුන් මේ රටෙ රජයේ ධූතයින් මේ රටේ වෂයෙන් යැවීම

* අධිරාජ්‍යවාදීන් විසින් රටේ බෞමික අඛණ්ඩතාව සහ දේශපාලන   ස්ථාවරත්වය නැති කිරීම සඳහා පිටරට්වලින් ගෙන එනලද  පිට රැටියන් ආපසු යැවීම

මේ කිවක් 1948 දී අපට ලැබුනාද?උහ්තරය  නැත

බන්ඩාරනායක මැතිනියට පින්සිද්ධ වෙන්ට මේ සියල්ල අපට ලැබුණේ 1972 මැයි 22 ජනරජ ව්‍යවස්ථාවෙන්

එසේ තිබියදි තමා ජේ.ආර්. 1978 කිසිම ජන වරමක් නැතිව  විධායක ජනාධිපති පදවිය අතුළුකොට “ගෙදර හැදූ”  මේ රටට  අන්වෂ්‍ය  බහුභූත රාශියකුත් ඇතුලත් කොට තම මලනුවන් හැදූ ව්‍යවස්තාව සම්මත කොට 1972 ව්‍යවස්තාව පරිච්චින්න කොට එම ව්‍යවස්ථාවේ අන්ක 8 යටතේ 1948 පෙබ 4 දින මේ රටේ  ජාතික දිනය වෂයෙන් ව්‍යවස්ථාගතකොට ජනවරමක් සහිත 1972 අයිතිහාසික ජනරජ ව්‍යවස්ථාවද පරිඡින්න කොට ඉන් නොනැවතී පෙබ 4 පළමුවරට  මේ රටේ ජාතික දිනය වෂයෙන්ද නීතිගත කිරීමෙන් පසු මැයි 22 ජනරජ දිනය අහෝසිකොට නැවතත් පෙබ 4 නිදහස් දිනය වශයෙන්ද  නීති ගත කළේය.

මෙම ලිපිය ලිවීමට මා අදහස් කළේ හේතු කරණා ඇතිව මේ රටේ නිදහස් දිනය පැවැත්විය යුත්තේ සැබෑ නිදහස ලබාගත් මැයි මස 22 බවට පුණපුනා කරුණු දක්වමින්  මුලු මහත් ජාතියම විරෝධය දක්වා තිබියදී මේ රජයද මේ වසරේද සුද්දාගේ නිදහස් දිනය පෙබ 4 දාම පැවැත්විය.එසේ කීරීමෙන් මුළු මහත් ජාතියම හෑල්ලුවට සහ අපකීර්තියට පත්කළ නිසා මේ වසරේ හෝ අධිරාජ්‍යවාදි ග්‍රහණයෙන් පූර්ණ සහ සැබෑ නිදහස ලබාගත්  මැයි මස 22 දිනම ඒ අභිමානවත් ජනරජ දිනය පවත්වනමෙන් සමස්ථ ජාතිය වෙනුවෙන් ජනාධිපති වරයාගෙන් සහ මේ ඊනියා රජයෙන් අපි ඉල්ලා සිටිමු.

මන්ද මේ රටේ සහ ජාතියේ අයිතිය, උරුමය සහ පරමාධිපත්‍ය තිබෙන්නේ ජනතාවට නිසා දේශපාලනය කරණ පස් අවුරුදු කොන්ත්‍රාක් කාරයින්ට සහ අවිචාරවත් පිස්සු නායකයින්ට හිතෙන හිතෙන අන්දමට මේ රටේ හා  ජාතියේ ඉතිහාශය වෙනස් කිරීමට කිසි සේත්ම ඉඩ දිය නොහැකි බැවිනි.එසේම මෙම ඉල්ලීම ඉටු නොකළහොත් රට පුරා ඊට විරෝධය පා, සැප්-ඔක් පැවැත්වීමට නියමිත ජනාධිපති මැතිවරණයේ සිට ඉදිරියට   පැවැත්වෙන සියළුම මැතිවරණ  වර්ජනය කරණ මෙන් සියළුම දේශප්‍රේමීන්ගෙන් අපි ඉල්ලා සිටිමු.

කිසියම් රටක නිදහස් දින උත්සවය පැවැත්විය යුත්තේ, එම රටට සැබෑ නිදහස ලැබූ දා මිස පස් අවුරුදු කොන්ත්‍රාක්කාර දේශපාලකයින්ට ඕනෑ දිනය  නොවෙන බවද අවධාරණයෙන් අපි තව දුරටහ් පෙන්වාදෙමු. තව දුරටත් මේ රටේ නිදහස් දිනය පැවැත්විය යුත්තේ කවදාදැයි අපි තිරණය කළ යුත්තේ 1815 ආරම්භවූ ඉන්ග්‍රීසි අධිරාජ්‍යවාදී පාලනයෙන් ශ්‍රී ලන්කාවට සැබෑ සහ සම්පූර්ණ දේශපාලන නිදහස ලැබුණු දිනය අනුවය.ඒ අනුව එම පාලනයෙන් පළමුවෙන්ම පූර්ණ නිදහස ලැබුණේ 1948 පෙබ 4 වනදා nova 1972 මැයි 22 දා බවවත් ජේ.ආර්. ගේ පටන් රනිල් වික්‍රමසින්හ දක්වා කිසිම ජනාධිපති වරයෙක් නොදන්නා බව කිවයුතුය. ඔන්න ඔහොමයි අපේ 1977 සිට අද දක්වා මේ රටේ සිටි සහ සිටින ජනාධිපති වරුන්ගේ රට ජාතියේ අභිමානය ආරක්ෂා කිරීම පිළිබඳ තිබෙණ සැලකිල්ල හා ආකල්පය.මේ කාලය තුල එල්. ටී. ටී ත්‍රස්ථයින්ගෙන් රට ජාතිය ආරක්ෂා කරගැනීම අභිමානවහ්ව කටයුතු කළේ මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති වරයා පමණි. එහෙත් ඔහුද යුද්ධය ජය ගැනීමෙන් පසු අනාගත්තා.අනතුරුව 2019 දී ගෝඨාභය ජනාධිපති කිරීමෙන් සහ 2022 දී 69 ලක්ෂයේ ජනවරම ප්‍රතිවාදී පිළට පාවාදීමෙන් සබ්භ සහිරයම නැතිකරගත්තා.

1948 පෙබ 4 වනදා එක්තරා දේශපාලන නිදහසක්

1948 පෙබ 4 වනදා ඉන්ග්‍රීසි අධිරාජ්‍ය වාදීන්ගේ වසර 133 ක රිජු යටත් විජිත පාලනය අවසන්කොට එක්තරා දේශපාලන නිදහසක් මේ රටට ලැබුණු බව අපි කවුරුත් දනිමු.එහෙත් පහතින් විස්තරකොට ඇති පරිදි එය කිසිසේත්ම සම්පූර්ණ නිදහසක් නොවුන බවද අපි දනිමු. ඇත්ත වශයෙන්ම මේ රටට එන්ගලන්ත දේශපාලන යදම් ග්‍රහනයෙන් මිදී ස්වාධීන රටක් වශයෙන් ක්‍රියාකිරීමේ දේශපාලන නිදහස ලැබුණේ මේ රට නිදහස් ජනරජයක් වශයෙන් ප්‍රකාෂ කරණලද 1972 මැයි මස 22 දාය. තවදුරටත් 72 මැයි 22 දා සිදුවූයේ නිදහස ලැබීමකට වඩා ලබාගැනීමකි. ඒ බව අධිරාජ්‍යවාදී ගැතිකමින් හා පටු පක්ෂ දේශපාලනයෙන් දෑස් අන්ධ නොවූ සිහිමොලේ ඇති ඕනෑම නොදරුවකු වුවද හොඳාකාරවම දනී.

මා එසේ සඳහන් කළේ දැනට නිදහස් දිනය ගැන මත දෙකක් තිබෙණ නිසාය.ඉන් පළමුවැන්න දේශපාලන හා නයිතික වශයෙන් 1815 ට පසුව මේ රට පූර්ණ නිදහස් ස්වාධීන රාජ්‍යක් බවට පත්වූයේ ශ්‍රී ලන්කාවේ ජනතාවගේ ස්වාධීනත්වය තහවුරු කරගත් ජනරජයක් වශයෙන් ප්‍රකාෂිත 1972 මැයි මස 22 දාය යන ප්‍රබුද්ධ මතයයි. දෙවැන්න, මේ රටට නිදස ළැබුනේ 1948 පෙබ 4 දාය යන අධිරාජ්‍යවාදී ගැතිකමින් හා පටු පක්ෂ දේශපාලනයෙන් සිහි විකල්වූ එසේම  මේ රටට දේශපාලන නිදහස ලබා දුන්නේ සේනානායකලා මිස බන්ඩාරනායකලා නොවේ, එසේම  එ.ජා. ප. ය මිස ශ්‍රී. ලන්. නි. ප. නොවේ, යන මතයේ දැඩිව එල්බගෙන සිටින දේශපාලන මලබද්ධ කාරයින්ගේ දැඩි මතයයි.

ඒ අනුව මේ රටට 1972 මැයි 22 ද සැබෑ නිදහස ලබාදුන් බන්ඩාරනායක මැතිනියගේ රජය 1972 සිට 1978 දක්වාම මේ රටේ නිදහස් දිනය වශයෙන් පවත්වන ලද්දේද  ශ්‍රී ලන්කාවේ ජනරජ දිනය වූ මැයි මස 22 දාය

 යථාර්තය එය වුවද 1977 සිදු වූ දේශපාලන පෙරළියෙන් පසු බලයට පත්වූ එ.ජ.ප. රජයේ අග්‍රාමාත්‍ය ජේ ආර්. ජයවර්ධන මහතාගේ බන්ඩාරනායක භීතිය සහ දැඩි බටහිර ගැතිකම අනුව ගත් තනි තීරණය මත 1978 නිදහස් දිනය නැවතත් සුද්දන් විසින් නියමකරණලද  දිනය වූ පෙබ 4 ටම ආපසු කැන්දාගෙන එන ලදී.මේ වු කළී සින්හල බෞද්ධ නායකයකු විසින් කිසිසේත්ම නොකළයුතු ඉතාමත්ම නින්දා සහගතවූද එසේම අමනොඥ වූද, දේශද්‍රෝහි වූද, ජාතිද්‍රෝහීවූද පහත් පෙලේ මෝඩ තීරණයකි. eya ratei podhujana mathayayi.

1972 දී මේ රට පූර්ණ නිදහස් ස්වාධීන ජනරජයක් බවට පත්කොට 1948 සිට 1972 දක්වා වසර 24 ක කාලයක්තුල පිරිමි අගමැතිවරුන් 6 දෙනකුට ඉටුකිරීමට නොහැකිවූ අයිතිහාසික ජාතික මෙහෙවරක් ඉටුකකළ ලෝකයේ ප්‍රථම කාන්තා අගමැතිනිය වශයෙන් ලෝක වාර්තාවක්ද තබනලද එසේම 1976 නොබැඳි ජාතීන්ගේ සමුලුවෙන් ලෝක නායිකාවක් වෂයෙන්ද කිරුළු පලැඳි නූතන විහාරමහා දේවිය වෂයෙන් ප්‍රකටවූ ඒ ලක්මාතාවට, එතුමිය විසින් සිදුකරණලද ඒ මහඟු ජාතික මෙහෙවරට ලන්කා පුත්‍රයකු වූ ජේ ආර් ජයවර්ධ ජනාධිපතිවරයා සැළකූ හැටියි ඒ.

ඉහතින් දවනලද කරුණු අනුව මේ රටේ සැබෑ ජාතික නිදහස් දිනය පැවැත්විය යුත්තේ කවදාදැයි තිරණය කළ යුත්තේ ශ්‍රී ලන්කාවට අධිරාජ්‍යවාදී පාලනයෙන් සැබෑ සහ සම්පූර්ණ දේශපාලන නිදහස ලැබුණු දිනය අනුවය. එසේම එම තීරණය ගත හැක්කේ මේ රටේ පරමාධිපත්‍ය හිමි මහජනතාවට පමණි. එම නිසා ජනතාවගේ අනුමැතියක් හෝ ජන වරමක් නැතිව කිසිවෙකුට එවැනි තීරණ ගත නොහැක. 1972 වසරේදී බන්ඩාරනායක මැතිනිය එම තීරණය ගණු ලැබුයේ ඒ සඳහා ලබාගත් 2/3 කජනවරමක් මතය. එහෙත් ජේ. ආර්. 1978 දි එය වෙනස්කොට නැවත පැරණි පෙබ 4 දාම නිදහස් දිනය පැවැත්වීමට තීරණය කලේ ඔහුගේ තනි තීරණය මතය.

එබැවින් වර්ථමාන රජය හෝ එම තිරණය වෙනස්කොට ලබන වසරේ සිට හෝ  මේ රටට සැබෑ නිදහස ලබාගත් මැයි මස 22 මේ රටේ ජාතික දිනය පැවැත්වීමට පියවර ගෙන1978 දි ගත් ඒ වැරැදි තීරණය නිවැරැදි කරන මෙන් සමස්ථ ලන්කාවාසි ජනතව වෙනුවෙන්ම මම ඉල්ලා සිටිමි. ඒ වූ කලී මේ රටේ දෑහිතැති මුළුමහත් ජනතාවගේම අපේක්ෂාව බවද ඔබ තුමන් වටහාගනු ඇතැයි මම විස්වාශ කරමි.

මේ රටේ නිදහසේ පුරාණය

 මේ රට බ්‍රිතාන්‍යයේ යටත් විජිතයක් වූයේ 1815 මාර්තු 2 දිනය. එදා සිට වසර 133 ක කුරිරු, පීඩාකාරී හා කොල්ලකාරී යටත් විජිත පාලනයකින් පසු 1947 සෝල්බරි ව්‍යවස්ථාව අනුව 1948 පෙබ. 4 දා සිට බ්‍රතාන්‍ය පාලනයෙන් ලන්කාවට නිදහස ප්‍රදානය කළේයයි කියයි. එහෙත් ඉන් පසුව වුවද 1972 දී දේශප්‍රේමි ජනතාවගේ මෙහෙයුම සහ බන්ඩාරනායක මැතිනියගේ නායකත්වය යටතේ මේ රට පූර්ණ නිදහස් ජනරජයක් බවට පත් කරන තුරු මේ රට නිදහස් රාජ්‍යකැයි කීම අමු මුසාවකි.

1948 දී එතෙක් පැවැති  ඉන්ග්‍රීසින්ගේ රිජු පාලනය වෙනුවට මේ රටේ චන්දදායකයින් විසින් පත්කරගනු ලැබූ නියෝජිතයින් ගෙන් සමන්විත පාර්ලිමේන්තුවක් මගින්, සෝල්බරී ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව රට පාලනය කරණ ක්‍රමවේදයක් අපට හඳුන්වාදුන් බව සැබෑ වූවද 1948 මේ රටට ලැබුණේ කිසිසේත්ම සම්පූර්ණ ස්වරාජ්‍යක් නොවේ.

එම ව්‍යවස්ථාව නිර්මාණය කළේ ජෙනින්ග්ස් නැමති බ්‍රිතාන්‍යය ඉන්ග්‍රීසි ජාතික ව්‍යවස්ථා විසාරධයාය.  එය මුල සිට අගටම බ්‍රතාන්‍යය. 1815 මාර්තු මස 2 දා ඉන්ග්‍රීසි අධිරාජ්‍යවාදීන් විසින්  කුමන්ත්‍රණයෙන් හා වන්චාවෙන් අපෙන් මේ රට උදුරාගෙන වසර 133 ක පීඩාකාරි හා මර්ධනකාරී කොල්ලකෑමෙන් පසු ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම් තවදුරටත් ආරාක්ෂා කෙරෙන පරිදි  ඔවුන් විසින්ම සකස්කරණලද  ඔවුන්ගේම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් අනුව ක්‍රියාත්මක වියයුතු ආණ්ඩු ක්‍රමයක් ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා ඔවුන්ගේ කොන්ත්‍රක්කුව  ඔවුන් විසින්ම මැනවින් පුරුදු පුහුණු කරනළද නාගරික කලු සුද්දන් පිරිසකට 1948 පෙබ 4 දා භාරදුන් බව ද ඇත්තකි.

 සැබෑ තත්වය එසේ වුවද 2023 ද නිදහස් උත්සවය අති උත්කර්ෂවත් අන්දමින් ගාලු මුවදොර පිටියේදි පැවැත්වීමට ජනාධිපතිවරයා උපදෙස් දී ඇතැයිද ඒ සඳහා අනු කොමිටි 10ක්ද පත්කර ඇතැයිද පසුගියදා  වාර්තවූ බැවින්  තවදුරටත් 1978 සිටම  කල පරිදි යලිත් පෙබරවාරි 4 දාම මේ රටේ නිදහස් උත්සවය පැවැත්ව්ම කිසේත්ම අනුඅමත නොකරණ දේෂප්‍රේමියකු වෂයෙන් ප්‍රමාදවී හෝ මේ වරද නිවැරැදිකොට ගෙන 2023  වසරේ සිට හෝ  1972 සීට 1978 දක්වා සිදුකළ පරිදි මේ රට් ජනරජයක් බවට පත්වූ මැයිමස 22 ජාතික නිදහස් දිනය වශයෙන් යලිත් ප්‍රකාශකොට  එදිනට ජාතික නිදහස් දිනය පවත්වන මෙන් මම මේ රජයෙන් ඉල්ලා සිටිමි. රජය කෙරෙහි දැනට සීග්‍රයෙන් පිරිහෙමින් පවතින ජන ප්‍රසාදය ආරක්ෂාකර ගැනීමටද එවැනි තිරණයක් ගැනීම කාලෝචිත බවද කියනු කැමැත්තෙමි.

කෙසේ වුවද ගරු ජනාධිපති තුමාට පෙබ 4 දාටත් උත්සවයක් පැවැත්වීමට අවශ්‍යමනම් පෙබ 4 දාට රටේ පාලනය ඉන්ග්‍රීසින් විසින් අප රටට භාරදුන් දවස සන්කෙත්වත් කිරීමක් වෂයෙන් පමණක් ජනාධිපති කාර්‍යාලය තුලදී බ්‍රතාන්‍ය මහකොමසාරිස් වරයාගේද සාභාගිත්වයෙන් චාම් උත්සවයක්පැ වැත්විය හැක

එසේ නොමැතිව රට දරුණු ආර්ථික අහේනියකට වැටී සිටින මෙවැනි අවස්ථාවක මේ රටට කිසිදාක නොලැබුණු නිදහසක් වෙනුවෙන් ත්‍රිවිධ  හමුදා පෙලපාලි, ගුවන් සන්දර්ෂන, පාසැල් ලමුන් දහස් ගානක්ද සාභාගීකෙරෙන සන්ස්කෘතික නැටුම් සන්දර්ශන වැනි බොරු ශෝභන සඳහා මහජන මුදල් කෝටි ගණනක් නාස්ති කිරිම සහ දසදහස් ගණනින් මිනිස් ශ්‍රමය නාස්ති කිරීමද කිසිසේත්ම  සුදුසු නැත

ප්‍රථමයෙන්ම මෙම ලිපියේ මාතෘකාවෙන් අසා ඇති ප්‍රශ්නයට ජාතියක් වශයෙන් අපි උත්තරයක් සොයා ගතයුතුය. එම උත්තරය අනුව මේ රටට නියම නිදහස ලැබුණු දිනය තෝරාගෙන එම දිනය මුල්කොටගෙනය, අපි ජාතික උත්සවය පැවැත්විය යුත්තේ. එම තීරනය කළයුත්තේ අවුරුදු 5 කට තාවකාලිකව රටේ නායකත්වයට පත්වන දේශපාලන පක්ශ නායකයින් නොවේ. එය කළයුත්තේ රටේ පරමාධිපත්ත්‍ය හිමි දේෂප්‍රේමී මහජනතාව විසිනි. ජනතාව එවැනි උත්සව වලට අසතුටුනම් එවැන්නක් නොපැවිත්වීම රජයේ වගකීමයි.

නිදහසේ ඉතිහාසය

1815 මාර්තුමස 2 දා චිර ප්‍රසිද්ධ උඩරට ගිවිසුමෙන් ඉන්ග්‍රීසීන් විසින් අල්ලාගත්/උඩරට නිළමේලා ගිවිසුමකින් ඉන්ග්‍රීසීන්ට භාරදුන් සින්හලේ රාජධානියේ ඉන්ග්‍රීසින්ගේ රිජු පාලනය අවසන්කොට මේ රට වැසියන්ගේ චන්දයෙන් තෝරාගත් මන්ත්‍රිවරුන් 95 ක් හා සුද්දන් විසින්ම පත්කළ ඔවුන්ගේ නියෝජිතයින් වූ මන්ත්‍රිවරුන් 6 දෙනකුද සමඟ 101 දෙනකුගේ පහල මන්ත්‍රණ සභාවකින් සහ 31 දෙනකුගෙන් යුත් උත්තර මන්ත්‍රණ සභාවක් සහිත පාර්ලිමේන්තුවකින් මේ රට පාලනය වන ක්‍රමයක් 1948 දී සෝල්බරී ව්‍යවස්වෙන් නිර්දේෂ කොට තිබිණ. 1948 නිදහස නමින් හැඳින්වූයේද ළැබුණේද එපමණි. ඒ අනුව රිජු හා වසර 133 ක අධිරාජ්‍යවාදී පීඩාකාරී ඉන්ග්‍රීසි පාලනයෙන් එක්තරා නිදහසක් සහ 1815 සිට 1948 පෙබ 4 වනදින තෙක් පැවති අධිරාජ්‍යවාදී සූරාකෑමේ පාලන ක්‍රමයේ වෙනසක් සිදුවූ බව අපි අවිවාදයෙන් පිළිගනිමු. එසේම වර්ෂ 1948 පෙ 4 වනදා මේ රටේ ජනතාවට තමන්ගේම නියෝජිතයින් මගින් තම රට පාලනය කරගැනීමට විධිවිධාන සලස්වා බ්‍රිතාන්‍ය ජාතිකයින් එතෙක් රිජුව කරනලද පාලනයෙන් ඉවත්ව ගිය බව සැබවි. ඒ තාක් දුරට වර්ෂ 133 කට පසු ඉන්ග්‍රීසින්ගේ රිජු පාලනයෙන් නාමිකව මේ රට නිදහස් වූ බවද  සැබවි. එහෙන් ඔවුන් 1948 දී මෙහි ස්ථාපිතකොට ගිය පාලන ක්‍රමයෙන් මේ රටට කිසිදු ස්වාධීන පාලනයක් හෝ නිදහසක් නම් කිසිසේත්ම නොලැබුණු බව 1948 සිට 1972 අතර රට පාලනය වූ සැටියෙන් මනාව පැහැදිලිවෙයි.

උදාහරණය වශයෙන් 1948 පෙබ 4 දා ලැබුණා කියන මේ ඊණියා නිදහස ගැන කළකිරුණු සින්හල බෞද්ධ බළවේගවල මෙහෙයුමෙන් බන්ඩාරනායක මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් 1951 දි ශ්‍රී ලන්කා නිදහස් පක්ෂය නමින් නව දේශපාලන පක්ෂයක් බිහිවූයේද 1948 පෙබ 4 දා මේ රටට හෝ එහි වැසියන්ට ඔවුන් අපේක්ෂාකළ නිදහස අධිරාජ්‍යවාදින්ගෙන් නොලැබුණ නිසා අධිරාජ්‍යවාදී ග්‍රහනයෙන් ශ්‍රී ලන්කාව මුළුමනින්ම නිදහස්කර ගැනීමේ ඒ උතුම් අරමුණ පෙරදැරිකොට ගෙනයයි මම සිතමි.

1956 දි පළමුවරට දේශීය සන්ස්කෘතියේ පුනරුදයක්

ඒ අනුව දෙස, බස, හා රැස සහ බුදු දහම පදනම්කොට ගොඩනැගුණු දේශීය සන්ස්කෘතියේ පුනරුදයක සහ නිදහසක චායාවක් හෝ මේ රටේ මිනිසුන් 1815න් පසු පළමුවරට දුටුවේ 1956 දි සිදුවූ දේශපාලන වෙනසෙන් පසුවය.කෙසේ වුවද රට තුල මෙන්ම ඉන් බාහිරවද ගොඩ  නැගී තිබුණු අධිරාජ්‍යවාදී බලවේග නිසා ජෙනින්ග්ස්- ඩී එස් – සෝල්බරී තුන්කට්ටුව විසින් දමනලද අධිරාජ්‍යවාදී ව්‍යවස්ථා පදනම ප්‍රබලව දිගටම ක්‍රියාත්මක විය.

මෙම අවාසනාවන්ත සහ අඳුරු යුගයේ නිමාව දක්නට ලැබුණේ 1972 වසරේ මැයි 22 වන දින 1815 න් පසු පළමුවරට මේ රටේ පිනට පහලවූ බන්ඩාරනායක මැතිනියගේ රජය විසින් මේ රට පූර්ණ නිදහස්, නිවහල් ස්වාධීන ජනරජයක් බවට පත්කිරීමෙන් පසුවය. ඇත්ත වෂයෙන්ම ශ්‍රී ලන්කාව සැබෑ සහ එසේම පූර්ණ නිදහස් ජනරජ‍යක් බවට පත්විය යුතුව තිබුනේ ඊට වසර 24 කට පෙර 1948 පෙබ 4 දාය. නමුත් මේ රටට සැබෑ හා එසේම පූර්ණ දේශපාලන නිදහස ලබාගත්තේ 1972 මැයි මස 22 දාය. එමනිසා අනිවාර්‍යයෙන්ම අපි සැබෑ නිදහස් දින සමරු උලෙළ පැවැත්වියයුත්තේ ශ්‍රී ලන්කාව අධිරාජ්‍යවාදී පාලන ග්‍රහණයෙන් මුලුමනින්ම මිදී, පූර්ණ නිදහස් ජනරජයක් බවට පත්වූ 1972 මැයි මස 22 විය යුතුය. කෙසේ වුවද එය නිදහස් දිනය වශයෙන් නම් කිරිමට වියතුන් අසතුටුනම් ජනරජ දිනය වශයෙන් එය නම් කල හැක.

1972 ජනරජයේ උදාව නිමිත්තෙන් රාජ්‍ය උත්සවය 1815 සින්හලේ ජාතියේ නිදහස අහිමිවු කන්ද උඩරට සෙන්කඩගල නුවර ශ්‍රී දළදා මන්දිරය අභියස මහමලුවේ දීම මහත් උත්කර්ෂවත් අන්දමින් පැවැත්වින. එදිනමදිවයිනපුරා නගර ගම්දනව් වලද මෙම ප්‍රීතිය අරභයා නිදහස් උත්සව පවැත්වින ඉන් පසු 1977 දක්වා සෑම වසරකදීම මැයි 22 වන දින ජාතික නිදහස් දිනය වශයෙන් වසරක් පාසා ජනරජ දින උත්සවය දිවයින පුරා පැවැත්වින.එහෙත් ඒ තුලින් දේශානුරාගි ජනබලයක් සහ ජාතික පිබිදීමක් සමාජය තුල ගොඩනැන්වීමට ජන නායකයින් අසමත්විය. එවැනි ජනමතයක් ගොඩ නැගී තිබුණේනම්1977 පැවති මැතිවරණයෙන් බලයට පත්වූ බටහිර හිතවාදි ජේ. ආර්. ගේ රජය 1978 දී මැයි 22 ජනරජ දිනය වෙනුවට යලිත් ආධිරාජ්‍ය බලවේග පෙබ් 4 දිනම පැවැත්විමට තීරණය කළ අවස්ථාවේ ඊට වුරුද්ධව නැගී සිටිනු නොඅනුමානය. ඊනියා උගතුන් සහ බුද්ධිමතුන් කියන අයගෙන් හෝ යටත් පිරිසෙයින් ජාතියේ මුරදේවතාවුන්ගෙන් හෝ එම ජාති ද්‍රෝහි, දේශ ද්‍රෝහී, පුද්ගල ද්‍රෝහී, සහ මැතිනිය කෙරෙහි පැවති වයිරය පදනම්වු එම අසීලාචර තීරණයට කිසිදු විරෝධයක් මතු නොවීය.

එතැන් සිට 1994 එ.ජා.ප. රජය පරාජයවන තුරුම, වසර 17ක්ම වසර  ශ්‍රී ලංකා ජනරජය කිසිම දිනක වෙසක් මස වෙසක් පොහොයෙන් සහ වෙසක් සඳින් රට හා ජාතිය ආලෝකමත් වූ වෙසක් මස 22 ඒ උතුම් ජනරජදිනය උත්සවය නොපැවැත්වින. අධිරාජ්‍යවාදී පාලනයෙන් මව්බිමට පූර්ණ නිදහස ලබාදුන් බන්ඩාරනායක මැතිනියගේ ප්‍රජා අයිතිය පවා වසර 7 කට අහිමිකළ ජෙ.ආර්. මේ අන්දමින් එතුමියගෙන් පළිගැනීමේ චේතනාවෙන් එසේ කිරීම ගැන කිසිවෙක් පුදුම නොවනු ඇත. ඔහුට පසු ජනාධිපති වශයෙන් පත්වූ ප්‍රේමදාස ජනාධිපති වරයාද 1990, 91.92සහ 93 සිදුකළ පරිදිම විජේතුන්ග ජනාධිපති වරයාද1994 වසරේද එ.ජා. ප. ප්‍රතිපත්තිය අනුවම නිදහස්දිනය පෙබ 4 දිනම පැවත්විය. ඊටත් වඩා පුදුමය වූයේ විජේතුන්ගගෙන් පසු ජනාධිපතිකමට පත්වූ මැතිනියගේම සහජාත දුවනියක් වූ චන්ද්‍රිකා ජනාධිපතිවරියද තම මව විසින්ම ඇතිකල ජනරජ දිනය වෙනස්කොට පෙබ 4 ම නිදහස් දිනය සැමරීය.එසේම ඉන් පසු ජනාධිපතිවූ  මහින්ද රාජපක්ෂ, මයිත්‍රීපාල සිරිසේන මෙන්ම ශ්‍රී ලන්කා නිදහස් පාක්ශිකයෙකුමවූ ගෝඨාභය රාජපක්ශද පෙබ 4 දිනම නිදහස් උත්සවය පැවැත්විය. රටක් ජාතියක් ගැන කිසිදු අභිමානයක් නැති මෙවැනි නායකයින් ගැන අපි ලජ්ජාවියයුතුය

ලෝකයේ පළමු කන්තා අගමැතිවරිය වශයෙන් ලෝක වාර්තාවක්   තබා 1976 නොබැඳි ජාතීන්ගේ සමුළුව ලන්කාවේ තබා ලෝක සිතියමේ අපගේ දිවයිනේ නම  බබලවා මේ රටට අසීමිත ජාත්‍යන්තර කීර්තියක් ලබාදුන් එසේම 1948 සිට වසර 24 ක් ගතවනතුරුත් පිරිමි අගමැතිවරුන් 6 දෙනෙකුටත් ලබාගැනීමට නොහැකිවූ පූර්ණ නිදහස 1972 දි මේ රටට ලබාදී රටට, රට අහරින්, රෙදි පිළිවලි. සහ කර්මාන්ත වලින් ස්වයන්පෝෂිතකොට දැයට හා සමයට අසම සම සේවාවක් සිදුකොට වාර්තා පිට වාර්තා තැබූ ජාතියේ මාතාවට කෙරෙන ගවුරවයක්  වශයෙන් හෝ මැයි 22 ජනරජ  දිනය ජාතියේ නිදහස් දිනය වෂයෙන් ප්‍රකාශකොට වසරක් පාසා එය අනුස්මරණය නොකෙරීම ලාන්කික ජනතාවටම කරණ මහත් නින්දාවකි.

1972 මැයි මස 22 ජනරජ දිනටයට වඩා පෙබ 4 වන දින නිදහස් දිනය වශයෙන් සැලකිය යුතුයි කියන එසේම පෙබ 4 ජාතියේ නිදහස් දිනය වෂයෙන් සිහිකරන සියලුම කුහක  දේශපාලකයින්ගෙන් ප්‍රථමයෙන්ම මම පහත සඳහන් ප්‍රස්න 10 අසමි.

1.1815 දී ඉන්ග්‍රීසින් විසින් උඩරට ගිවිසුමෙන් භාරගත් මාලදිවදියින අතුලු සියලුම දූපත් 1948[S1]  දී ආපසු ලැබුනාද?

2. 1815 මාර් 2 උඩරට ගිවිසුමෙන් භාරදුන් රටේ නම වූ සින්හලේ කියන මේ රටේ නමවත් 1948 දී ලබාගත්තාද?

3.මේ රටේ හා ජාතියේ හදවත වූ කන්ද උඩරටින්, සුද්දන් විසින් තේ වගාව සඳහා බලහත්කාරයෙන් අල්ලාගත් ලක්ෂ 13 ක් පමණවූ මහපොලවේ නිරවුල් අයිතිය සහ භුක්තිය අපට ආපසු ලැබුනාද?

4.වසර 2500 ක් පුරා සින්හලයින් සතුව තිබුණු එම ඉඩම්වල සුද්දන්ගේ තේ වතුවල වහල් මෙහෙයට දකුණු ඉන්දියාවෙන් ගෙනවිත් පදින්ච්කළ ලක්ශ දොලහක් පමණවූ දෙමළ කම්කරු හමුදාව ආපසු ඉන්දියාවට හෝ එන්ගලන්තට රැගෙනගොස් සින්හල අපගේ ඒ මව්බිමේ නිරවුල්  භුක්තිය අපට ආපසු දුන්නාද  

5. වසර 2500 ක් පුරා පැවති එසේම 1815 දී ද පැවැති මේ රටේ රාජ්‍ය භාෂාව වූ සින්හල භෂාව සහ රාජ්‍ය ආගම වූ බුද්දාගම්, රාජ්‍ය භාෂාව සහ රාජ්‍ය ආගම වෂයෙන් ප්‍රකාෂ කලාද

6 වසර 2500 ක් පුරාර මේ රටේ පැවති සිංහල නීතියෙන් රට පාලනය කිරීමේ පරම අයිතිය ලබාගත්තාද? යටත් පිරිසෙයින් මේ රට තුලදීම අවසාන අභියාචන බලයක් හෝ ඇති අධිකරණ ක්‍රමයක් අපට ලැබුනාද

7. 1815 සිට ඔවුන් පාලනය කළ අපගේ මව්බිම නිදහස් නිවහල් ස්වාධීන රටක් වශයෙන් අපට අවශ්‍ය අන්දමට පාලනය කරගැනීමේ පූර්ණ අයිතිය අපට දුන්නාද?

8 එන්ගලන්තේ නීතිඥ්යෙක් විසින් ඒ රටේ සන්ස්කෘතියට අනුව නිර්මාණය කරනලද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් වෙනුවට අපගේම රාෂ්ට්‍ර පාලන හා සන්ස්කෘතික පදනම අනුව සකස්වූ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක්තාවක් නිර්මාණය කරගැනිමේ අයිතිය හා නිදහසින් පසු මේ රට පාලනය කලයුතු ක්‍රමය අතුලු සියලු කරුනු ඇතුලත් අපේම ආන්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සකස්කරගැනීමේ අයිතිය ලබාගත්තාද

සිහිමොලේ ඇති ඕනෑම පුරවැසියෙකුට මෙයට දිය හැකි එකම පිලිතුර නම් කිසිසේත්ම නැත යන්නය.

පූර්ණ නිදහස් රාජ්‍යක් වශයෙන් ලබාගතයුතු කිසිම අයිතියක් එදා නොලැබුණේනම් ඇත්තවශයෙන්ම පෙබ 4 නිදහස් දිනය වශයෙන් සලකන ඔබලාට ලැබුණේ මොනවාද?

1815 දී අප ජාතියට අහිමිවූ මේ කිසිවක් 1948 පෙබ 4 වනදා නොලැබුණේනම් මේ රටට නිදහස ලැබුණු දිනය වශයෙන් ඔබ තවමත් එදින සමරන්නේ කුමන පදනමක් මතද එසේ නැතිනම් මොලේ ආරුවකින්දයි මම ඔබගෙන් අසමි.

1948 ලැබුණායයි කියන නිදහසේ හැටි මෙන්න.

1948 අපට ලැබුණේ අධිරාජ්‍යවාදි යදම්වළින් බැඳි තවමත් බ්‍රිතාන්‍ය මහරජ අපගේද මහරජ වශයෙන් පිළිගන්නා ඔවුන් විසින්ම සකස්කරණලද ආණ්ඩු ක්‍රමව්‍යවස්තාවක් යටතේ පාලනයවන බ්‍රතාන්‍ය පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලය තුල ඩොමිනියන් තත්වයක් හා මේ රටේ මිනිසුන්ගේ චන්දයෙන් පත්කරගත් කලුසුද්දන්ගෙන් සැදුම්ලත් පාර්ලිමේන්ත්ව සහ උත්තර මන්ත්‍රී මණ්ඩලයක් සහිත සීමිත නිදහසක් පමණි. ඒ බව   1948 පෙබරවාරි 10 වනදා පැවති පළමු නිදහසේ නිළ උත්සවයේ ප්‍රධාන අමුත්තා වූ ග්ලොසෙටර්හි ආදිපාදවරයා විසින්ම  එදින  ඔහුගේ කතාව ‘ message From His Majesties king of Ceylon”  යනුවෙන් ප්‍රකාශකිරීමෙන්ම තවදුරටත් සනාත වෙයි.

එසේම සෝල්බරී ව්‍යවස්ථාවේ 45 වන වගන්තිය අනුව1948න් පසුවද මේ රටේ විධායක බලය රැඳී තිබුණේ බ්‍රතාන්න්‍ය මහරජ අතය. ඔහු වෙනුවට එම බලය මෙහි ක්‍රියාත්මක කළේ ඔහු විසින්ම පත්කරණු ලැබූ අග්‍රආණ්ඩුකාරයෙකු විසිනි.

1948 ඉන්ග්‍රීසීන් විසින් ලංකාවට ඊනියා නිදහස දීමේ පසු බිම

1948 පෙබරවාරි 4දාසිදුවුයේ1947දී ඉන්දියාව සහ බුරුමය බ්‍රතාන්ය ග්‍රහනයෙන් ඉවත්වීමත් සමග කඩාවැටුණු ඉන්ග්‍රීසි බල අධිකාරීය ආරක්ෂාකර ගැනීමට ලංකාව හෝ හොඳින් තබාගැනීම වාසිදායක බව සිතු බැවින් ඔවුන්ගේ ඔනෑ එපාකම් ඉටුකර ගතහැකි සුවච කීකරු ගෝලබාල පිරිසක් අතට මෙහි පාලන බලය දී තෝන් ලණුව තමන් අතේ ම තබාගෙන යාම සදහා අග්නිදිග ආසියාවේ සුදුසුම රට ලංකාව බව බව ඔවුන් කල්පනාකල බැවිනි. ඒ ඉන්දියාව නැති උනත් අග්නිදිග ආසියාවේ තම අධිරාජ්‍යයේ අනාගත වැදගත් කටයුතු කරගැනීම සදහා ශ්‍රී ලංකාව උපාය මාර්ගික වශයෙන් තබාගතයුතු බව ඔවුන් උපකල්පනය කළ බැවිනි.

ගෝලීය පිහිටීම අනුව වානිජමය සහ යුධමය වශයෙන් ඉන්දීය සාගරයේ හරි මැද පිහිටීම, මානසික වශයෙන් බුද්ධිශෝධනය කළ තමන්ට අවනත පාලක පැලැන්තියක් එහි සිටිම, ඔවුන් රටින් පිටවී ගියද ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතා අනුව ක්‍රියාකරන පිරිසක් ඒ වනවිටත් ඔවුන් විසින් මෙහි නිර්මාණය කොට තිබීම නිසා, හමින් පමණක් කලු සුද්දන්ටත් වඩා හොදින් තමන්ගේ කටයුතු ඔවුන් සිදු කරන බව දිවැසින් මෙන් දැක ඇත. අදටත් මේ රටේ ක්‍රියත්මකවෙන දේශපාලනය දෙස බලන ඕනෑම කෙනෙකුට ඒ බව මැනවින් පැහැදිළි වේ. 

සෝල්බරී ව්‍යවස්ථාව ජෙනින්ග්ස් සකස්කළේ ඊනියා නිදහසින් පසුව වුවද බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යයේ අරමුණු ඉටුකර ගැනීමේ උපාය මාර්ගයක් වශයෙනි.ඒ බව මෙම ව්‍යවස්ථාවේ එක් එක් වගන්තියක් පාසා ගැබ්ව ඇත.

සෝල්බරී ව්‍යවස්ථාව ජෙනින්ස් විසින් නිර්මාණය කළේ ඉහත සඳහන් වැඩපිලිවෙල ක්‍රියාත්මක කරගැනීමේ තෝන්ලණුව වශයෙන් මිස අපගේ රට දියුණු කිර්‍රිමට සකස්කළ නිති ලේඛ්යණක් වශයෙන් නොවේ. අපේ මෝඩ දේශපාලකයින් සෝල්බරි විවස්ථාව ධාතු කරඬුවක් මෙන් පිළි ගත් බව පෙනේ.  එහි අන්තර්ගතය දෙස විමසිල්ලෙන් බලන ඔනෑම කෙනෙකුට, කපටි සුද්දන්ගේ එම යටි අරමුණ පැහැදිළිවම දැකගත හැක. ඔවුන්ගේම වෙස්ට්මින්ස්ටර් පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය, නිලතල ධූරාවළිය, අභියාචන කෙලවර ප්‍රිවිකෞන්සලේ (සාමිමණ්ඩලයේ) තබාගත් අධිකරණ යාන්ත්‍රණය, රාජ්ය පාලනක්‍රමය, භාෂාව, ආණ්ඩුකාරයා පත්කිරීමේ බලය, නීති අණපනත් සම්මත කිරීමේ විධි විධාන, අපගේ ආරක්ෂාවට වඩා අදිරාජ්‍යයේ අරක්ෂාව රැකෙන ක්‍රම සහ විධිවලින් එය පිරී ඇත.

  ඒ අතරම ඔවුන්ගේ බෙදා පාලනය කිරීමේ උපායක් වශයෙන් 1948 වන විට මේ රට තුල ජාතීන් කීපයක් සිටින බව ව්‍යවස්ථාවෙන්ම ප්‍රකාශකොට 29 වන වගන්තියෙන් ලංකා ඉතිහාසයේ පළමු වතාවට කිසිම දවසක මෙහි නොසිටි සුලුජාතීන් නම් අමුතුම ජාතියක් ඇතිකොට ඇත. ඒ අනුව 1832 මේ රට බෙදා පාලනය කිරීම සදහා ඔවුන් රට බෙදු පලාත් පදනම් කරගෙන සිංහල දෙමල හා මුස්ලිම් ආදී වශයෙන් ජනකොටස් බෙදා රට අවුල්කිරීම සහ සිංහලයින්ද සතුරු කන්ඩායම්වලට බෙදීමට පක්ෂ දේශපාලන ක්‍රමයද හන්දුන්වා දෙමින් සෝල්බරී විවස්ථාව නම්වූ මලතොණ්ඩුව අපේ ගෙලේ එල්ලා එය මාරුවෙන් මාරුවට තමන් විසින්ම වසර 133 ක් තිස්සේ හදා වඩා මනස් ශෝධනය කල කලුසුද්දන් පිරිසක් ලවා දක්කා මේ රට විනාශකිරිමට අවශය සියළු විධිවිධාන යොදා ජාතියක පන්සකූලය දීමට පමණක් ඉතිරිකොටය, ඔවුන් ගියේ.

මීට අමතරවව මේ රට සදාකාලිකව අස්ථාවර කිරීම සදහා ඔවුන්ගේ ව්‍යාපාර සහ වතු අධිරාජ්‍යයේ වහල් මෙහෙයට දකුනු ඉන්දියාවෙන් මෙහි ගෙන ආ ලක්ෂ 12 කට වැඩි බ්‍රතාන්‍යය පුරවැසියන් ද මෙහි අතරමන්කොට යාමෙන් මේ රටේ අනාගත දේශපාලන, ආර්ථික, සාමාජික හා සන්ස්කෘතික වශයෙන් මහා ගිනිකන්දක් නිර්මාණයකොට යාමටද සුද්දා අමතක කළේ නැත. 1948 පසුවී 75 වසරක් ගතව ඇතත් රටක් වශයෙන් ජාතියක් වශයෙන් අප තවමත් හිර වී සිටින්නේ ඒ අධිරා ජ්‍යවාදී මාරාන්තික මළපුඩුවේම නොවේද.

එපමණක් නොව 1948 සුද්දන් මේ රට්න් පිටවී ගියත් ජාත්‍යන්තර මට්ටමින් රිජුව කෙරෙන විවිධ බලපෑම් වලට අමතරව ඊනියා ජාත්‍යන්තර සන්විධාන හරහාද ඔවුන් විසින් කරණුලබන තර්ජන ගර්ජන දෙස බැලීමෙන්ද අප තවමත් ඔවුන්ගේ යටත් විජිතයක්ය යන මානසිකත්වයෙන් ඔවුන් කටයුතු කරන බව ඉතා පහැදිලිය. මේ රටේ නිදහස් දිනය පැවැත්වෙන දවස පවා ඔවුන් අපට නියමකොටදී ගොස් ඇත. පෙබරවාරි 4 දින 1948 ව්‍යවස්ථාව ලියූ ජෙනින්ස්ගේ බිරිඳගේ උපන්දිනය යයිද කියවේ.

මේ රටට තවමත් කිසිදු නිදහසක් ලැබී නැතිබව මා ප්‍රකාශ කරණුයේ මේ නිසාය.මෙසේ පිට රැටියෙකුගේ බිරිඳකගේ උපන්දින සැමරීමට වසර 2500 කටත් වැඩි අභිමානවත් ඉතිහාශයක් ඇති කිතුවසින් පෙර 543 සිට රජුන් රැජිනියන් 193 දෙනෙකු විසින් පාලනය කරනලද ශ්‍රේෂ්ඨ ඉතිහාසයක් හා සම්ප්‍රදායක් ඇති මෙ රටේ ලෝකයේමකයේම ප්‍රථම කාන්තා අගමැතිවරීය  වෂයෙන් නිදහසින් වසර 24කට පසු අගමැතිවරු 6 දෙනෙකුටබැරිවූ නිදහස් ජනරජය බවට ප්‍රකාශකල 1972 මැයි 22 නිදහස් දිනය වෂයෙන් මේ රටේ කුහක දේශපාලක්යින් නොසලකන්නේ ඇයි?

අප ලබා ඇති නිදහසේ නියම තත්වය එසේ වුවද වසරක් පාසා  පෙබරවාරි 4 දා නිදහස සැමරීමට යයි කියා ජාතික ධනය කෝටිගනනින් මෙන්ම  රටේ  සන්වර්ධනයට ඵලදායක අන්දමින් යෙදියයුතු වටිනා මිනිස් සම්පත් ද නාස්ති කරමින් 75 වන වරටත් අපේ රටේ දේශපාලකයින් මේ පවත්වන්ට කඩි මුඩියේ සූදානම් වන්නේ කාට ලැබුණු නිදහසක් අරභයාදැයි මම අසමි.

මගේ අදහසේ හැටිය 48 නිදහස ලැබුනායයි කියන්ට අපට ඉතිරිව ඇත්තේ නමෝ නමෝ මාතා සින්දුව පමණි. එයද 2015 සිට දෙමලෙන්ද ගයයි.

1815 දී ජාතියට අහිමිවූ අපේ ජාතික කොඩියද 1948 දී නැවත් නොඉසවූ නිසා අපට ජාතියක් වශයෙන් කොඩියක්ද නැත. ඒ වෙනුවට දැනට ඇත්තේ 1953 දී පටිදෙකක් ගසා දේශපාලකයින් හදාගත් අපබ්බ්‍රන්ශ නිර්මාණයකි. මේ අතර යාන්තමින් වසර 24 කට පසු හෝ 1972 දී සිරිමා බන්ඩාරනායක මැතිනිය මේ රට ජනරජයක් බවට පත්කොට, බ්‍රතාන්‍ය ප්‍රිවිකවුසලයේ අභියාචනා ග්‍රහණයෙන් අධිකරණයද නිදහස්කොට එක්තරා අන්දමක ස්වාධීන බවක් ඇතිකලාය. එතුමිය එදා එසේ නොකළානම් අදටත් අපේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අභියාචනා සියල්ල පසිඳලණු ලබන්නේ එන්ගලන්තයේ ප්‍රිවි කවුන්සලයේමය.

ඊනියා නිදහස ලබුණායයි කියන 1948 න් පසු

පළමු වරට1972 මැයි මස 22 දා පහත සඳහන් දෑ සිදුවිය,

1ශ්‍රි ලන්කාව  ස්වාධීන ජනරජයක් වශයෙන් ප්‍රකාශ කිරීම

2. අපේම  ජනාධිපතිවරයකු පත් කර ගැනීම

3 ශ්‍රී ලන්කා පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත වන අනපනත් බ්‍රිතාන්‍ය රැජිනගේ නමින් සම්මත කිරීම අහෝසිකොට ශ්‍රී ලංකාව පාර්ලිමේන්තුව විසින් සම්මත කිරීම

4 රජයේ ප්‍රධානියා වන අග්‍රාමාත්‍යවරයා මේ රටේ අග්‍රා ණ්ඩුකාරයා විසින් පත්රණු ලැබීම

5 1948 සිට බ්‍රිතාන්‍ය රජයට තිබුණු ආරක්ෂක බැඳීම් අහෝකිරීම.

6 1948 න් පසු පළමු වරට මේ රටේ වසර 2500 ක් පුරා පැවති සම්ප්‍රදාය අනුව බුද්ධාගමට ප්‍රමුඛස්ථානය දීම සහ බුද්ධ සාශසනය සුරක්ෂිත කිරීම සහ පෝෂනය කිරීම රජයේ වගකීම වශයෙන්ම  ව්‍වස්ථාගතකොට නීතිගත කිරීම

7 ජනතාව විසින් පත්කොට ගත් නියෝජිතයින් විසින් විෂේශ ව්‍යවස්ථා දායක සභාවකින් නව ජනරජ ව්‍යවස්ථාවක් සම්මතකොට ගැනීම.

ඒ අනුව ඇත්තවසයෙන්ම මේ රටට දේශපාලන නිදහස ලබාගත්තේත්  පූර්ණ  නිදහස ළැබුණේත් 1948 පෙබ් 4 නොව, 1972 මැයි මස 22 දායයි මම අවධාරණයෙන් ප්‍රකාශ කරමි.

එමනිසා මේ ර රටේ නිදහසේ මාතාව වසයෙන් උපහාර කළයුත්තේ බන්ඩාරනායක මැතිනියටයයි යයි මම සිතමි.

එහෙත් තවමත් බටහිර ගැති අපේ දේශපාලකයින්ගේ කුහක කමේ මහත කොපමණදැයි කිවහොත් අද දක්වාම රටේ සුදුසු තැනක ඇයගේ පිළිරුවක්වත් පිහිටුවා නැත.

මා හිතන අන්දමට 1948 ලබා නොගත්, එසේම 48 දී නොලැඹුණු නිදහසක් සිහිකිරීම සදහා ගොඩනැගූ ඊනියා නිදහස් මන්දිරය දැන්වත්   ජනරජයක් බවට පත්වූ දිනය සිහිකිරීම සදහා ජනරජ මන්දිරය වශයෙන් නම්කල යුතුය. ඒ අනුව එම චතුරස්ශ්‍රය ජනරජ චතුරස්ශ්‍රය වශයෙන් නම්කල යුතුයයිද මම යෝජනා කරමි. මේ රටේ නියම නිදහසේ මාතාවවූ  බන්ඩාරනායක මැතිනියගේ පිලිරුව සෑදිය යුත්තේද එහිමය. ඊට අමතරව කටුනායක බන්ඩාරනයක ගුවන් තොටුපලේ ප්‍රධාන ඇතුල්වීම අබියසද මහනුවර නගරයේ මහමලුව වැනි ප්‍රසිද්ධ තැනකද රත්නපුර බලන්ගොඩ නගරයේ හෝ බලන්ගොඩ වලව්වට අතුල්වන තැන හෝ  පිහිටුවිය යුතුයයිද  මම යෝජනා කරමි. ඒ ශ්‍රේෂ්ඨ නායිකාව අප අතහරින් නික්මගොස් දැනට වසර 23කටම ආසන්නය.මේ රට කොල්ලක්කාපු එසේම දසදහස් ගණනින් මිනිසුන් මරාදාපු අධිරාජ්‍යවාදී සොල්දාදුවන්හ්ගේ මෙන්ම තුට්ටුදෙකේ දේශපාලඥ්යින්ගේද පිලිරූවලින් අඩුවක් නැති මේ රටේ මෙවැනි ශ්‍රේෂ්ඨ නායිකාවගේ පිළිරුවක් හෝ ඉදිකිරිමට අපොහොසත් වූ ශ්‍රී. ලංකාව කාරයින්ට දෑස් ඇරීම සඳහා හෝ ඇය වෙනුවෙන් ඊලඟ ජනරජ දිනයට් හෝ සුදුසු තැනක එක පිළිරුවක් හෝ ඉදිකර ඇයට ගරුකලයුතුයයි මම සිතමි.

නිදහසට පසුවදනක්

පුන්චි කාලයේ අපට කියා දී තිබුණේ ලංකාවට නිදහස ලැබුණේ 1948 පෙබරවාරි 4 දා කියල. ඔහොම සුරන්ගනා කථා කියා අප රවටන්ට පුලුවන්කම ඒ කාලේ තිබුණා. නමුත් හය හතර තේරෙනකොට අපට තේරුනා 48 මේරටට හා ජනතාවට සැබෑ නිදහසක් නොලැබුණු බව. පාසැලේදීත් එහෙම එකක් 48 ලැබුනා කියා උගැන්ණුවා. ප්‍රජාචාර පොත්පත්වලත් තිබුණේත් එහෙමයි. වසරක් පාසා පත්තරවලත් මහත් උජාරුවට අතිරේක දැම්මා. වසරක් පාසා ඒ සදහා මහජන මුදල් කෝටිගණන් වැයකොට කලින්කළ බලයට ආපු දේශපාලකයින්ගේ පුහු උජාරුව පෙන්වීමට  ගෝල්පේස් එක පැත්තේ ත්‍රිවිධ හමුදා ආචාර, රථ පෙලපාලි. ගුවන් සන්දර්ශන, පාසැල් ලමුන් සියදහස් ගානක් කට්ට අව්වේ වේ ල වේලා පෙලපාලියේ ගෙන යමින් වසරක් පාසා අපේ රටේ දේශපාලකයින් කරන මේ නාඩගම ජාතික ධන විනාශයක් මෙන්ම හුදු සේතාම්බර පඨසලු සන්දර්ශනයක් බව තේරුනේ ලොකු මහත්වී රට තොට ගැන අවභෝධයක් ඇති උනාට පස්සෙ.

මම මේ ගැන පළමුවරට ලියන්ට පත්ටන්ගත්තේ 1997 දිවයිනේ නිදහස් දින අතිරේකයෙන්

එවකට දිවයින පුවත් පතේ ප්‍රධාන කතුවරයා වු මගේ මිත්‍ර උපාලී තෙන්නකෝන් මට ඇරයුමක් කලා ඒ වසරේ නිදහස් දින පුවත්පත් අතිරේකයට ලිපියක් ලියන්ට කියල. ඒ අනුව යැවූ ලිපියෙන් කරුණු දෙකක් මට කියන්ට ඔනෑකලා. පලමුකරුණ 1948 මේ රටට කිසිම නිදහසක් ලැබුනේ හෝ ලබාගත්තේ නැති බව.

මා පලමු වතාවට 1948 දී මේ රටට හෝ මහජන්තාවට කිසිදු නිදහසක් නොලැබුණු බව ප්‍රකාශකලේ එම ලිපියෙනි.  එදා සිට මේ දක්වා මට ලැබුණු හැම අවස්ථාවකදීම තවත් කරුණු ද එක් කොට මා මේ ගැන ලියා ඇත. විවිධ අවස්ථාවල රැස්වීම්වලදී කථාකොට ඇත. එහෙත් කිසිම රජයකට මා කියන පනිවිඩය තේරුම් ගැනීමට අද දක්වාම පුලුවන්වී නැත. අපේ රටේ ජාතිකත්වය හඳුනන, ඇත්ත තේරුම් ගන්ට හැකි එසේම ජනමතයට කන්දෙන දේශපාලකයින් නැතිබව එයින්ම පැහැදිළිවේ. 1948 වන විට ආසියාවේම ජපානයට පමණක් දෙවැනි වූ දියුනුම ආර්ථිකය තිබුණු මේ රට වර්තමානයේ ආර්ථික වශයෙන් ඇෆ්ගනිස්ථානයට පමණක් දෙවැනි වන තත්වයට වැටීම ගැන මේ අනුව අපි කිසිසේත්ම පුදුම විය යුතු නැත.

මෙවැනි අතිශයින්ම සෝචනීය තත්වයක් තිබියදී ලබන වසරේත් 75 වන වරටත් මේ ප්‍රෝඩාව සහ රජ විහිලු සන්ධර්ශනය පැවැත්වීමට යලිත් සුදානම් වීමෙන්ම දසක දෙකකුත් වසර තුනක්ම තිස්සේ මා කියන, ලියන මේ කථාව නායක දේශපාලන බීරි අලින්ගේ කන්වලට ඇසුණු බවක් නම් මට නොපෙනේ.

ලබන වසරේත් ඉනියා නිදහස් උත්සවය පැවැත්වීම්මට දැන් ලහි ලහියේ රජය කටයුතුකරන බව ඇසේ. මේ ලිපිය පලවන විට සමහරවිටත් ඒ සේතාම්බර පටසලු සන්ධර්ශනයට විශාල මුදලක් වැයකොට තිබිය හැක.

එහෙත් මාගේ මේ තනි සටන කවදාහෝ දිනන බව මට ඉස්තිර වශයෙන්ම විස්වාශය. එය සිදු වන්නෙ සිංහල කම සිතේ මෙන්ම ගතේද ඇති මේ රටට මෙන්ම ජාතියට ආදරය කරන දේෂප්‍රේමී සිංහල බෞද්ධයෙකු මේ රටේ ජනාධිපති වූදාය.මන්ද මේ රට නිදහස් ජනරජයක් වූයේ 1972 මැයි මස 22 දා යන සත්‍ය කිසිවෙකුට කිසිදිනක ඉතිහාසයෙන් මැකිය නොහැකි බැවිනි.එබැවින් එය දිනන තුරු හෝ මා මැරෙනතුරු හෝ රට වෙනුවෙන්, ජාතිය වෙනුවෙන් සහ සාශනය වෙනුවෙන් මම මගේ මේ සටන දිගටම හුදකලාවම හෝ ඒකචාරි සින්කයකු මෙන් ගෙනයමි

මෙම ලිපිය අවසන් කිරීම සන්දහා අවසාන වශයෙන් මේ ඇස්නැති, කන් නැති, මොලයක් නැති එසේම රටට හා ජාතියට අබමල් රේණුවක ආදරයක් නැති දේශපාලකයින් සියලුදෙනාගෙන්ම පහත සදහන් ප්‍රශ්න කීපය මම අසමි.

1.විදේශ ආධිපත්‍යකින් කිසියම් රටකට නිදහස ලැබෙනවා කියන්නේ මොකක්ද.

1948 දී ලන්කාවට දුන්නායයි කියන කථාවෙන් පමණක් නිදහස්, නිවහල් නමුත් ක්‍රියාවෙන් අධිරාජ්‍ය වාදයේ යදම්වලින් දස අතට විළන්ගු දැමූ සෝල්බරී ව්‍යවස්ථාවෙන් අපට ලබා දුන්නායයි කියන නිදහස කුමක් ද?

2.1948 දී ලැබුණායයි කියන නිදහස එසේම එදා සිට මෙදා දක්වා ජාතියේ අපමණ ධනස්කන්දයක් වැයකොට මහත් උජාරුවෙන් සමරණ ජාතික නිදහස තියෙන්නෙ කොහෙද, එය ලැබී ඇත්තේ කාටද.මාරුවෙන් මාරුවට දේශපාලනය කරන අයට පමණක් නොවේද?

3.වසර 2500 කට වැඩි කාලයක් අපට උරුමව තිබී 1815 දී අපට අහිමිවූ 1815 දි සුද්දාට භාරදෙනකොට සින්හලේ රාජධානිය සතුව තිබුණු, මාර්තු 2 උඩරට ගිවිසුමෙන් සුද්දාට භාර දුන් මාලදිවයින් ඇතුලු සිහලේ රාජධානිය 1948 දී අපට ආපසු ලැබුණාද.

4.1815 පැවති රටේ නම වූ සිංහලේ කියන නමවත් (සුද්දා සින්හලයින්ගේ රට යන අරුතෙන් එය සිලොන් කී) ආපසු 1948 දී ලබාගත්තාද.

5.1815 මේ රටේ රාජ්‍ය භාෂාව වූ සිංහල භාෂාව අද වනතුරුත් මේ රටේ රාජ්‍ය භාෂාව, පාලන හා අධිකරන භාෂාව වෂයෙන් ස්ථාපිත වුනාද.

6.කිතු වසට පෙර 307 සිට මේ රටේ රාජ්‍ය ආගම වූ බුද්ධාගමට  නිසිතැන ලබුණාද

7.1815 සුද්දට භාරදුන් ලක් පොලවේ නිරවුල් හිස් භුක්තිය 48 දී ලබාගත්තද, අදවනතුරුත් නැති බව ඔබ දන්නවාද

8.1815 වනතුරු රටේ ජාතිය වශයෙන් හැදින්වූ සිංහල ජාතිය යන නමවත් 1948 දී ලබාගත්තද.

9.ඉතිහාසයේ වරින් වර පැමිණි සහ සුද්දන් ඔවුන්ගේ වතුවල සහ ව්‍යාපාරවල වැඩට ඉන්දියාවෙන් ගෙනා සුද්දන්ගේ වහල්ලු මේ රටෙන් සුද්ද්දන් යනවිට ආපසු ගෙනියන්ට කියා බලකොට සින්හලයාගේ ජන්ම භූමිyen ඔවුන්ට අහිමිවු අක්කර 13 ලක්ෂය අද වනතුරුම  ඔවුන්ට ආපසු ලබාදුන්නාද

10.සුද්දාගේ පාලනය සදාලිකවම තවදුරටත් මේ රටේ පවත්වාගෙන යාම සදහා අයිවෝ ජෙනින් විසින්, මේ රට බෙදා පාලනය කිරිම, දෙම ළ සහ මුසල්මානු සුළුජන කොටස් 29 වන වගන්තියෙන් බලවත්කොට සිංහල ජාතිය සහ සම්බුද්ධ සාශනය මේ රටින් තුරන් කිරීමේ මරඋගුල වයෙන් සකස්කල සෝල්බරී ව්‍යවස්ථාව අනුවම එන්ගලන්තයේ සුද්දන්ගේ නියෝජිතයින් වන කලු සුද්දන් විසින්ම තවදුරටත්  මේ රට පාලනය කරන බව ඔබ දන්නවාද.

11 ඒ මරඋගුලෙන් ගැලවී මේ රටේ පාලනයට පදනම වියයුතු රටට ගැලපෙන රටේ 2500 ශිෂ්ඨාචාරයේ පදනම මත ආණ්ඩුකරම ව්‍යවස්ථාවක් හදාගත්තද. (ඉන්දියව තම විවස්ථාව හදන්ට පටන්ගත්තේ 1935. ඒක භාර කලේ ශ්‍රේෂ්ඨ භාරත පුත්‍රයෙක්වූ ඇම්බෙඩ්කාර්ට බව ඔබලා    දන්නවාද)

12.අපගේ දේශයට හා සන්ස්කෘතියට ආවේනික වු ශිෂ්ඨාරය මත පදනම්වූ නීති ක්‍රමයක හා පාලන ක්‍රමයක අවශ්‍යතාව ගැන ඔබ සිහිනෙන් හෝ සිතා තියෙනවාද

13.1948 ඊනියා නිදහස ලැබී වසර 75 ක් ගතවීත් 2500 පුරා මේ රටේ සිෂ්ඨාචාරය ගොඩනැගූ, ඉන්දීය සහ බටහිර ආක්‍රමනිකයින්ගෙන් සිය ජීවිත පුදා රට ජාතිය බේරාගත් උඩරට  සිංහල භූමිපුත්‍රයින්ගේ අහිමිවූ උරුමයන් හා අයිතිවාසිකම් ආපසු ලබා දුන්නාද.

14.ඊනියා නිදහසින් පසු 75 වසරක් ගතව ඇතත් ස්වාධීන, ස්වයිරී හා සැබෑ නිදහස් හා ආර්ථික වශයෙන් සමුර්ධිත රටක් ඔබලා මේ පොලව මත ස්ථාපිත කලාද

15.1948 දී නිදහසක් ලැබුනානම් 1961 දි රජයට විරුද්ධව ලියනගේ ඇතුලු කණ්ඩායම කළ කුමන්තරණය සහ 1971 දී J.වි. පී කැරැල්ලද රැජිනගේ ආණ්ඩුවට එරෙහිව කරනලද කුමන්ත්‍රණ වසයෙන් හැදින්වුයේ ඇයි?

16.1948 දී නිදහස ලබා තිබුනානම් 62 රාජ්‍ය විරෝධී කුමන්ත්‍රණයේ විත්තිකරුවන් බ්‍රිතාන්‍ය සාමිමණ්ඩලයට අභියායාචනයක් කලේ ඇයි

17.1947 දී ඉන්ග්‍රීසි පාලනයෙන් නිදහස ලබාගත් භාරතය 1951 දී ජනරජයක් වසයෙන් ප්‍රකාශ කලානම් 1972 දී බන්ඩාරනායක මැතිනිය කරනතුරු වසර 24 ක් තිස්සේ l ලන්කා පාර්ලිමේතුවේ මැති ඇමැතිවරු පොල්ගෑවාද ලන්කා පාර්ලිමේන්තුවේ මැති ඇමැතිවරු පොල්ගෑවාද

තවද,

අදටත් අපි කිසිදිනක නොලැබුණ නිදහසක් සැමරීමට මන්දිරයක් සහ චතුරස්‍රයක් අපි නම්කොට ඇත. එහි පළමු නම වූයේ 1848 මාතලේ නිදහස් සටනේදී වීර සින්හලයින් දහස් ගණනින් මරාදමා ඇතැම් අවස්ථා වලදි මළමිනී දින ගනන් මිනිසුන් භය ගැන්වීම සඳහා මහජන ප්‍රදර්ශනය සඳහා ප්‍රසිද්ධ ස්ථානවල එල්ලා තැබූ මිනිමරුවකුවූ ටොරින්ග්ටන් ආණ්ඩුකාරයාගේ නමය.1948න් පසු එය අද වනතුරුම කිසිදාක නොලැබූ නිදහසක් නමින් නිදහස් චතුරස්‍රය විය. එමනිසා දැන්වත් එය මේ රට පුර්ණ නිදහස් ජනරයක් බවට පත්වූ 1972 මැයි මස 22 දින ඒ අයිතිහාසික සිද්ධිය අනුස්මරණය කිරීම සඳහා වහාම එය ජනරජ චතුරශ්‍රසය වශයෙන් නම්කොට එහි ප්‍රමුඛ තැනෙක රට ජනරජයක් බවට පත්කළ ඒ වීර මාතාවගේ පිලිරුවක් නොපමාව ස්ථාපිත කිරීමට රජය පියවර ගතයුතුයයි මම යෝජනා කරමු.

---

 [S1]

Sugath Kulatunga Founder Director General of the EDB

I am delighted to see both the President RW and the leader of the opposition claiming that the only way to tackle the economic problems in the country and to develop the country is to make it export oriented. This message has become a manthra and is being repeated ad nauseam. It is the tragedy of the country that this realization was not accepted by RW and elder Premadasa 44 years back, commencing 1980. That was the year that the Export Development Board (EDB) presented the maxim ‘export or perish’ and urged the country to adopt an export-oriented growth strategy.

RW was the Minister of Education in 1980. This was the time that South Korea and Taiwan made radical changes in their education policy. The high performing countries in the Far East considered education as the foundation of economic development and social advancement. They focused on developing human capital in science and technology and vocational skills as they are pivotal to economic development. Taiwan and South Korea were both agricultural economies like Sri Lanka in the early 1980 with low per capita earnings.

Taiwan is an Island smaller than Sri Lanka with a similar population. Before 1980s it was a predominantly an agricultural economy. Today it is a high tech powerhouse leading the world in a number of high tech industries. It has a per capita income of 36, 000 dollars. At the beginning of the 1980s, Taiwan increased the ratio for senior vocational schools and general high school to 7:3. By 2012 there were 155 senior vocational schools, 14 junior colleges, and 77 universities/colleges of science & technology, totaling 246. It is the education system that has sustained the significant development of this small nation. RW as the Ministe of Education was blind to the tehnology based education policies in those countries which made them world leaders in high tech exports.

RW has served as Prime Minister of the country on five separate occasions, leading six governments, from 1993 to 1994, 2001 to 2004, 2015 to 2018, 2018 to 2019. He was also the Minister of Industry, Science and Technology in 1989. During these regimes when the Far Eastern countries were forging ahead on export oriented economic development, based on industrializaion and technology upgradation, RW did not speak about the importance of export.

Neither did his policy makers, bureacrats, diplomats and the think tank Central Bank consider the  importance of export development. Only the EDB believed in the slogan that the country would perish unless there is focus on export development. But the irony is that it was the EDB which was made to perish. It began with the appointment of retired Central Banker as the head of the organization. His vision of export development was confined to tradional trade promotion. He disbanded the unit (Projects division) in the EDB which was responsible for project identification, formulation and evaluation. This unit also acted as a venture capital faciliy and financed the implementation of several pioneering projects. During this time the Treasury illegally seized the EDB cess collection depriving the EDB for funds for export development. The Exporters’ Forum which was chaired by the Minister of Trade where through open discussion day to day problems of exporters were resolved was discontinued. The popular Export Production Villages program was neglected and alllowed to wither away. The National Developmnt plan which is a requisite of the EDB Act was not prepared. The worst crime was that the Export Development Council the National policy direction body on export development was not convened for 25 years.

EDB and the Export Development prgram perished due to the new set of Chairmen of the EDB and the Board Members were political appointments and not selected on merit.

RW did not consider export development all that important at that time. He as a five time Prime Minister could have taken a little more interest in export oriented development and sustained the 1980 policy on export development. All goverments since then allowed those policies to perish and with that the county to perish.

I hope the new realization on the importance of export development is real and wish the President every success in its implemention.

Sugath Kulatunga Founder Director General of the EDB

By Dr .Tilak S. Fernando

Among  the mixed bag of collection on Nicky Karunaratne’s exposures of masked characters  of yester year in this country, especially the so-called Socialist comrades, who have been cheating and misleading the innocent public,  Nicky Karunaratne found   another week in 2004 April.

Well! Going  by  Nicky Karunaratne’s  revelations that keeps on unwinding gradually and continuously, it is beginning to unravel more under for so long!

As many interesting disclosures become  exposed in the future, one thing that will register  in readers’ mind would be the stand taken by the patriotic Sri Lankan, who had been disillusioned at first, but his country on top of politics, as time passed by.

The second Presidential election held in 1982, was fought amongst the candidates, was fought amongst the candidates in a competitive atmosphere. They were Colvin Reginald Silva, Hector Kobbekaduwa, Kumar Ponnamblam,  Rohana Wijeweera and Vasudeva Nanayakkara from the Nava Sama Samaja Party.

From the  ruling party (UNP)  incumbent President, J.R.Jayawardena contested; the SLFP was represented  by Hector Kobbekaduwa, who did not get full backing due to the infighting undercurrent tactics existed within the party. Rohana Wijeweera (JVP), Kumar Ponnanbalam (All Ceylon Tamil Congress), Colvin R.de Silva and Vasudeva Nanayakkara from the Nava Sama Samaja Party.

Colvin Reginald Silva assumed he had a better chance of making a mark, but You are a bit late to expose such characters! However, it is  better late than never! They were pretending to be the saviours of the proletariat. You may also be aware of  Dr.N. M. Perera going  through the share list every morning as habitual, despite  his  schedule!  Do you know anything about the problems arose then with regard to ‘Giridara Mills?

At the end of the day, it was a total disappointment for his party supporters when he ended up with only 58,531.00 votes against J.R.Jayawardena, who scored 3,450.811 votes,  Hector Kobbekaduwa managed to get only  2,548.438, Kumar Ponnanbalam 173,934 and Nanayakkara from the Nava Sama Samaja Party received only 17,005 votes.

Nicky Karunaratne was involved in Colombo district, particularly in Borella, Colombo 7,  which was a unique electorate with one section of the population diluted with murder  and murder in areas such as Wanathamulla, while another section of the electorate consisted of an affluent elite society, which existed of Colombo.

Wanathamulla had been converted into a ‘No go zone’ area except for UNP sympathisers. The place was infested with daring and dangerous type of ruffians of the UNP, who carried out hand bombs and swords threatening the entire neighborhood. For, Colvin, therefore, it became a non-starter, even to dream of visiting the area without Nicky Karunaratne, who was well known among the Wanathamulla down trodden population.

As an adult he had been intermingling with all levels in Wanathamulla. his best friend was Mahinda Dharmapla, the owner of Borella Wallawa, who was equally fearless  and the underworld gangs known as ‘canditates’.

Nicky’s humility had earned a lot of respect in the area, which made him certain group to approach him to request him and further him to send Colvin R de Silva to the area, alone unless escorted by Nicky Karunaratne!

That helped Colvin R de Silva to canvas in Wanathamulla area with confidence by going very deep inside of Wanathamulla  locale and holding ‘ garden meetings in the company of Nicky.

M.H.Mohamed (UNP), who was based in Borella, also had influence over the Wanthamulla folk equally. Nicky Karunaratne was identified as the Chief Organiser of the LSSP for Borella at the time.

However, M.H. Mohomed day, prior to vote counting at Royal College premises, Nicky was allowed  four comrades from the LSSP          with  all the necessary documents that leads to the delegation as the  chief scrutiniser for the Party. The late M.H.Mohomed represented the UNP with five people, while Ragitha  Senaratne represented the SLFP candidate Kobbekaduwa.

The election Ordinance of the country strictly stipulated  that only five personnel. However, M.H.Mohomed, being a Minister of the Cabinet  at the time had brought one extra person, which ensued an argument, following an objection raised by M.H. Mohomed alleging the Minister’s government to abused the government power!

This led  to somewhat a hullabaloo, which ended up being reported to the Election Commissioner counting Centre. M.H. Mohomed had to knuckle under with a lot of  pressure, and according balled  over   by this that government,  challenging powerful  minister at J.R. Jayawardene’s Cabinet !

 Subsequently, when Nicky and M.H.Mohomed became thick of fiends. When latter Transport Department for buses and introduced a new concept  for buses as a separate Department. Nicky still remembers with gratitude how Mohomed added his request and appointed Mrs. Soma Kotadeniya ( with a comment that it was not suitable  for a female) as the Director  of the new department.

It did not take  the over responsibilities of the new Director of her new Department to investigate what M.H.Mohomed had commented on prior to her appointment when the big head were in the JRJ administration. She was sent her the proverbial administrative where ‘ ‘she had nothing to do except twiddling her thumbs’!

This made her really irritated and frustrated. Then she took it personally as a punishment meted out to her by her JRJ government. Sill, Nicky Karunaratene was very happy that a LSSP member of the LSSP, his initiative to convince the UNP minister had, and he managed to get some Koakadeniya appointed as the first of the omnibus

Seemingly, she progressed in her  career and became the Commissioner of RMV Motor Motor (Registrar of Motor vehicles) and late she introduced the computerised plastic driving licence in Sri Lanka by replacing the ‘book-type’  of  Certificate of Competence to drive any type of motor vehicle. Nicky Karunaratne appreciates M.H.Mohomed as a true politician  gentleman  a pleasing politician to regard to Party politics when he had to take some Respect.

As a politician, I (Nicky) always respect having known as an opposition political party, yet keeping his  Ministries as well as his residence always open for him ,without any security or protocols” says Nicky.`

During an assessment during the first Presidential elections in Sri  shambles with the final nail in the political coffin as a political party  to recon with!

This was based on the fact that stalwarts Dr. N.M.Perera got defeated to absolutely unknown candidate from Yatiyantota , as much as  Colvin R.de Silva lost appallingly.

As an organiser of the. LSSP, Nicky states that the LSSP” managed to get to get the hornet’s nest upon their own  shoulders  mainly due to the attitude adopted  by the party ignoring  the voice of the country,

They did not want to see the truth as only made hair splitting arguments to deny the due place of the destitute Sinhala Buddhist majority. 1970-1977 was the only chance they had, if at all, to serve the masses. But  it came to an abrupt end  by getting kicked out of the government unceremoniously

This was  due to the LSSP unscrupulous henchmen who were hell bent in using every chance they had their Christian Tamil agenda to work! Even at present (in 2014) it is evident from some of the newspapers articles  by various authors who tried to propagate this issue to punish the Rajapasksa government with all dam lies with the so-called international community better known as predator nations, who think who can  win the Bible in one hand and sword in the other!

Throughout history this has been the case, if others do it in a different way, it becomes intolerable for others to digest.

tilakfernando@gmail.com

Sputnik

May 15. 2024

ANKARA (Sputnik) – Turkish President Recep Tayyip Erdogan has held an emergency meeting with the heads of intelligence and the ministry of justice after his fellow party member, Nationalist Movement Party leader Devlet Bahceli, had warned of a possible coup d’état being prepared by law enforcement agencies, the Turkiye newspaper on Wednesday.

The dismissal of several police officers in Ankara’s security directorate accused of links to criminal organization Ayhan Bora Kaplan has caused widespread concern. Their homes had been searched to seize digital materials. Bahceli has said the situation could be a conspiracy against the government, and the suspension of several police officers alone cannot be avoided. The official, while addressing a party meeting in parliament, has warned of a possible repeat of the 2016 coup attempt in Turkey.

Erdogan held the emergency overnight meeting with Justice Minister Yilmaz Tunc and National Intelligence Organization Director Ibrahim Kalin at the president’s residence following a warning from Bahceli, the report said.

The Turkish president is expected to speak on the topic at an expanded meeting of the ruling party in the parliament on Wednesday.

A Sputnik correspondent reported that Turkish citizens have since been actively posting messages in support of Erdogan on social media platform X with the hashtag #DevletimizinYanındayız, which translates as we stand by our state,” and images of the Turkish president with words of support and quotes.

The Turkish government has accused Members of the organization of US-based Islamic preacher Fethullah Gulen (FETO) of being responsible for a coup attempt in 2016. Over 80,000 people have been arrested in Turkey and some 150,000 civil servants and military personnel have been dismissed or suspended from their jobs over suspected links to FETO. Gulen, who has lived in self-exile in the US since 1999, rejected the accusations and condemned the coup attempt.

Read also:

The Obama Administration Has Just Recklessly Escalated Its Military Confrontation With Russia

We remind our readers that publication of articles on our site does not mean that we agree with what is written. Our policy is to publish anything which we consider of interest, so as to assist our readers  in forming their opinions. Sometimes we even publish articles with which we totally disagree, since we believe it is important for our readers to be informed on as wide a spectrum of views as possible.